Traditiegetrouw staat bij de Poldervlieg in maart een weekend-vis-evenement op de kalender: “Baggelhuizen”. Huh? Was dat niet de woonplaats van Donald Duck? Blijkbaar woont die witte drijfsijs met zijn dubieuze neefjes dus ergens in Drenthe. Want daar is het namelijk te doen. Het werd een prachtig Baggelweekend: een lekker zonnetje, niet te veel wind, droog en met een temperatuur van net boven het vriespunt werd het net geen ijsvis-expeditie. De vers uitgezette drieponders lagen trappelend van ongeduld op de 17 deelnemende Poldervliegers te wachten.

Baggelhuizen... Geen idee wat voor huizen dat zijn, maar als het een synoniem is voor de huidige bouwkundige staat van het clubhuis van de NNVV dan kan ik me er wel wat bij voorstellen. Vanwege de geplande nieuwbouw had de Drentse neef van Boy Limmen de week voorafgaand aan onze komst het pittoreske optrekje vakkundig met de grond gelijkgemaakt. Gelukkig op de meterkast na…Dus dankzij het doorzettingsvermogen en enthousiasme van beheerder Ron was het aanpalende Schimmelige schuurtje omgetoverd tot het tijdelijke centre of the flyfishing universe. De keet was voorzien van een goedgevulde koelkast, een koffieautomaat, infraroodverwarming (of was het een droogkap?) en de voor de clubkas onmisbare internetverbinding. Who needs more? Ook met de erwtensoep-en-broodjeslunch kwam het op zaterdag in Ron’s Resto gelukkig helemaal goed.

Er wordt gevist in twee divisies: de “kantvissers”, dat wil zeggen de nuchtere(?) types onder ons die liever met beide voeten op de grond blijven en door de groep “drijfvissers” die met de wapperende voetjes in hun baggelboot het forellen-walhalla afstruinen. Eerlijk is eerlijk: ook dit keer bleken de BB’ers het succesvolst: een vangst van in totaal van 10, 20 dikke forellen per persoon was in die groep geen uitzondering. De wadende vissers moesten helaas met minder genoegen nemen. Maar het plezier en de sensatie van een magische dril van een regenboog van 50 centimeter en een dikke kilo was er niet minder om.

De aanbeveling om met een zinkende lijn en een zwarte booby of snakefly te vissen bleek goud waard, ook voor de wadende beginners. Reeltjes met de juiste lijn en de boobies-van-kleur werden belangeloos ter beschikking gesteld door de adviserende vismaten. Een observatie die niet onvermeld mag blijven is dat niet nader te benoemen bellyboaters er als de kippen bij waren om de door de kantvissers opgeporde forellen te haken zodra die de stek hadden verlaten De baggel-tactiek heet dat toch?…of gewoon een jaloerse kantvisser?

Samengevat: het was weer een mooi visweekend: sterke verhalen, een chaotisch diner bij de Chinees (zo hoort dat), wat bier en Schotse borrels als slaapmuts, voor sommigen een rokertje, ontbijt van gebakken eieren met spek…
Gelukkig weinig onheil - op een lekke band na. Wel wat paniek om al dan niet vergeten essentiële attributen zoals flipperschoentjes, reeltjes, en een vliegendoos.
De verwarring bij het inkwartieren “want we hebben de sleutels van de verkeerde huisjes” bleek snel hersteld door Din, die wederom de algehele organisatie van het weekend in strakke banen leidde waarvoor namens alle deelnemers hartelijk dank.

Volgend jaar weer? Baggelzeker!

Harry K.

De clubavond van donderdag 23 januari werd begonnen met een herdenking van ons erelid en oud voorzitter Ruard Janssen. Hij was tevens één van de oprichters van de club in 1982, een bekend splitcane hengelbouwer en bovenal een aimabel mens. Op 15 januari overleed hij na een kort ziekbed. Secretaris Jelke sprak een warm In Memoriam uit, je merkte dat de woorden recht uit zijn hart kwamen. Vervolgens werd door allen staande een stilte moment in acht genomen ter ere van Ruard’s nagedachtenis. We zullen hem missen.

Vervolgens namen Willem en John ons mee op hun trip die ze in augustus/september 2024 gemaakt hebben naar Sandoyna / Anneland in zuidwest Noorwegen, een de reis die ze met Martien en Rob hebben beleefd. 24 man woonden deze zeer interessante avond bij.

Over het algemeen werden grote pollacken (of is het pollacks?) naar boven gehengeld naast felgekleurde lipvissen en een enkele makreel. De foto's van de het schitterende uitzicht vanuit het gehuurde huisje en de prachtige zonsondergangen maakten de groep menigmaal jaloers. De voorbij zwemmende grienden werden niet gevangen, het meegebrachte hengelmateriaal liet dit niet toe.

Na de pauze werd door John één van hun top vliegen gebouwd. De Super Puppan is een door de Zweedse vliegvisser Lennart Berqvist eind jaren 70 ontwikkelde vlieg.

Het is een eenvoudig te binden vlieg, maar kan zeer doeltreffend zijn. Deze vlieg wordt veel ingezet bij het vliegvissen op vlagzalm in Scandinavische landen. Ik zou hem zeker meenemen naar elk water waar vlagzalm en forel te vangen is, maar ook bij het vissen op een forellenput en zelfs op de winde kan hij soms effectief zijn en zijn waarde hebben.

De vlieg bestaat uit niet veel meer dat twee kleuren dubbing (in dit geval olijgroen voor het lijf en zwart voor het kopje), en een bruine hackle. Hij kan gebonden worden op droge vliegen haken in de maten 12 t/m 18 of zelfs 20. Meest gebruikelijke maten zijn de haak 14 en 16.

Jan S.

Op donderdag 9 januari 2025 werd de immer gezellige eerste bijeenkomst van het jaar gehouden met de traditionele veiling van overtollige hengels en ander vliegvismateriaal.
Omdat vissers nogal eens bezwijken voor weer een mooie nieuwe aanbieding van een reeltje of veren voor een “gegarandeerd vangende vlieg” is er elk jaar weer een groot aanbod van spullen, die dankzij veilingmeester Milco in een paar uur tijd een nieuwe eigenaar vinden.

Dit gaat gepaard met veel humor en gelach in de zaal.

Penningmeester Din verzorgt samen met Roland de financiële afhandeling op uitstekende wijze en het rondje dat Erik geeft voor zijn verjaardag verhoogt de stemming nog meer.

De kopers hebben voor hele scherpe prijzen mooie vliegvisspullen gekocht. De verkopers hebben weer ruimte en geld voor nieuwe aanschaf en de clubkas profiteert ook behoorlijk van de behaalde omzet. Nogal wat leden stellen artikelen ter beschikking waarbij de opbrengst voor de club is. Ook uit de erfenis van Hans Voorwinden kwamen dankzij Milco mooie spullen ter tafel.

Op zondag 29 december vond het laatste clubgebeuren van 2024 plaats. 12 man deden in de Schermer verwoede pogingen om nog een visje te vangen. De meesten gingen voor de snoek, een enkeling met nimfen op de voorn. We kwamen bijeen bij de kerk in Zuidschermer, waar Roland de sfeer verhoogde met ijskoude Jägermeister.

Om 10 uur werd het startsein gegeven, waarna de helft ter plekke de lijnen nat maakte en de ander helft in de auto stapte op zoek naar een eigen stek.
Na dagen mist was deze eindelijk verdwenen, maar het bleef wat heiig en vrij vochtig. De zon was in december nauwelijks te zien geweest en de atmosferische druk zat ook niet mee vandaag. Effect was dat Esox Lucius, a.k.a. als Snoek, het totaal liet afweten. Een aantal leden stopte dan ook al voor de eindtijd van 13 uur. Voordeel van de sociale media is dat je dat even aan je maten kunt laten weten.

Het blijft een raadsel en een wonder waarom ze soms overal als gekken bijten en soms helemaal niet, nergens. Daar zou de regering eens wat aan moeten doen😊.

In het algemeen was 2024 niet echt een goed visjaar, zie ook de verhalen van Frits op deze website. We hopen op betere vangsten in 2025.
Iedereen een fijne jaarwisseling en tot de Nieuwjaarsreceptie annex Veiling op 9 januari. Maak de spaarpotten maar leeg en de cryptobeurs ook. Er zijn vast weer veel mooie spullen om van eigenaar te ruilen.

JanS

Het jaar 2024 is alweer bijna ten einde. Ook voor de Poldervlieg is het voorbij gevlogen. Op donderdag 7 november werden nimfen gebonden die het gegarandeerd zouden doen bij het grachtenvissen Alkmaar op 10 november. Dat klopte, alleen de vis was er -nog – niet. Waarschijnlijk te warm water nog buiten, waardoor de vis niet de stad intrekt.

De moed niet verloren en op 21 november streamers gebonden onder leiding van Dennis die op 24 november te water werden gelaten in de Stad van de Zon. Ook hier was het matig. Een enkele snoek werd door Din binnen gehengeld.

Dan maar aan de whisky. De inmiddels al ruim een jaar of 10 tot traditie geworden whisky avond (altijd de laatste avond van het club jaar) onder de bezielende leiding van John was op 12 december gepland.

Vele leden lieten zich brengen en halen (Willem niet want die kan naar huis kruipen vanuit De Geist), ook wel nodig want John had als thema dit jaar Schotland en liet daarvan 7 flessen rondgaan, met het erbij horende verhaal op Powerpoint, leuke filmpjes en anekdotes uit zijn eigen reizen in dat mooi land. 26 man deden mee en genoten van de drank, de hapjes en de uitstekende sfeer, die steeds meer steeg.

Onze Schotse Lizzy ontbrak helaas. Onze vissende jager Koos had weer zelf geschoten en gerookte gans bij zich, heerlijk. Altijd een topavond, zoals zovele clubavonden onvergetelijk zijn.

Nu nog Eindejaarsvissen op 29 december, de locatie volgt nog. En dan op naar een fraaie start van het jaar 2025 op donderdag 9 januari in De Geist met de traditionele receptie annex veiling van tweedehands spullen onder leiding van Milco.

Iedereen fijne dagen en een heel goed 2025.

JanS

Aanvankelijk was 20 oktober het bellyboat (hierna: BB) vissen gepland. Van de drie opties (waaronder ook GMA en Twiske) werd gekozen voor het Oostvoornse Meer (OVM).

Onlangs had voorzitter Bart daar lekker gevist en een mooie bruine forel gevangen. Bovendien kunnen ook de niet BB bezitters daar wadend prima vissen, wat bij de andere opties minder of niet het geval is. En er zitten fraaie forellen. De weersvooruitzichten waren echter slecht, wind 6, zodat dit een week werd opgeschoven.

Op zondag 27 oktober meldden 14 leden zich om 09.00 uur (wintertijd) bij het Baardmannetje, 11 met BB en 3 zonder. Wind 3, zon en wolken. Er werd gevist tot 15 uur, een paar leden probeerden ook nog aan de andere kant op de zeeforel, maar zonder succes. In totaal werden er 8 forellen gevangen, waarvan 1 door de kantvissers. Niet slecht voor een wispelturig water als OVM, maar ook niet echt geweldig.

De meeste vissen werden gevangen op lichtkleurige (wit, grijs) snakeflies.

En vrij diep. Zelf had ik een fraaie aanbeet, maar die schoot helaas los. Zag later dat mijn witte snake vrij veel bont had en een (te) kleine haak. Dus leerpuntje en opnieuw achter de vice.
Harry K. en Erik-Jan liepen voor de dammetjes te vissen, waar nog veel planten stonden. Ondanks Rolands goede instructies dachten zij dat voor de wat nieuwere leden een soort doop noodzakelijk was, dus beiden een nat pak. Maar Harry ving wel een fraaie forel.

Roland heeft daarna nog uitgelegd dat alleen vissen met een haak was toegestaan en dat het proberen forel in je waadpak te scheppen niet was toegestaan. Al met al een geslaagde dag voor onze gezellige club. Voor herhaling vatbaar. Alleen in november is het daar gesloten tijd! Dan wordt er vis uitgezet. Vele leden bedankten via de app de organisatoren van de activiteitencommissie!

JanS

Onlangs op een clubavond mochten wij Pieter Bas Broeckx ontvangen. Pieter Bas is een aquatisch ecoloog met als bijkomende passie vlieg- en spinnervissen. Daarnaast geniet Pieter Bas voor ingewijden de nodige bekendheid als lid van De Vis Technische Dienst (VisTD) op YouTube. En oh ja, hij heeft ook nog zijn eigen visgidspraktijk in het midden des lands. En ondanks dat alles dus nog tijd over om hier en daar een lezing te geven.

Pieter Bas begon de avond met zijn presentatie ‘Hogere Viskunde’, waarin hij de Poldervliegers meenam in zijn ervaringen als sportvisser. Over het belang van presentatie boven imitatie (een beetje vloeken in de kerk voor de fanatiekste vliegbinders natuurlijk maar daarom niet minder waar) en hoe passieve vissen je dag kunnen verpesten. Over dat actieve vissen vaak niet al te lang actief zijn en je dit moment ook niet kunt voorspellen en dat vissen opportunisten zijn. Daarbij zullen wij als vliegvissers dit opportunisme vooral moeten uitlokken om de vis aan de vlieg te krijgen. En laat daar nu juist de charme zitten.

Het tweede deel na de ‘break’ stond in het teken van een actieve discussie met de groep waarin ruimte was voor het stellen van vragen of het delen van eigen ervaringen. Natuurlijk werd er gesproken over het teruglopen van de vangsten en de mogelijke oorzaken daarvan. En hoe de natuur soms grillig te werk kan gaan: aan de ene kant het vertroebelen van kleinere wateren door de komst van de exotische rivierkreeft en aan de andere kant de enorme zuiverende werking van de quaggamossel, die in enkele dagen de hoeveelheid water van het Ijsselmeer kan filteren.

Mede hierdoor is het mogelijk dat in Nederland de grootste baarzen ter wereld zwemmen, vooral op de grotere wateren. Helaas niet de ervaring van de leden die regelmatig het Alkmaardermeer bevissen.

Al met al een leerzame, leuke en interactieve sessie met Pieter Bas, die we ongetwijfeld nog vaker terug gaan zien. Is het niet op een clubavond, dan kan dat op het YouTube-kanaal van de VisTD.

Een week na de sterke verhalenavond werd op 26 september door Roland een avondje Intiem Binden verzorgd. Hij had speciale tangen bij zich, waarmee rubberen lijfjes werden vastgehouden, voorzien van ribbels en aan het uiteinde gebrand. Hiermee werden twee varianten gebonden van een goed drijvende vlieg.

Van de 23 aanwezigen bonden er veel mee. Roland verzorgde voor iedereen het materiaal voor deze avond. Gezellige sfeer en nuttige les. Fraaie vliegen ook, zien er “vangig” uit.

Op 10 oktober verzorgde Nico een avond met een presentatie over de ontwikkeling van de vliegenreel. Tevens werd door voorzitter Bart een fraai ingelijste collage met foto’s voor Ruard getoond. Dit als herinnering aan onze club, waar hij mede oprichter van was.

En behalve dat ook oud-voorzitter, erelid en aimabele mede -vliegvisser. Door zijn ziekte kan hij nu helaas niet meer deelnemen. Sacha de fotograaf werd bedankt voor zijn inzet bij het produceren van deze collage, die door Hans en Frits aan Ruard zal worden overhandigd binnenkort.
Nico had een fraaie PowerPoint, door Marcel bestuurd. Daarnaast had Nico ook veel bijzondere reels meegenomen, die hij liet rondgaan zodat we de bijzonderheden van bijv. de verschillende slipsystemen van dichtbij konden bestuderen.

De zaal zat vol met 27 leden, die weer heel wat opstaken. Ook werd er veel gelachen. Terloops werd nog de uitslag van de Casting Challenge bekendgemaakt door Roland: Op de derde plaats: Marcel (tot zijn grote verbazing geen eerste dit keer), de tweede plaats was voor Sacha en “Eeuwige roem” als prijs voor de nummer één: Gerben.

JanS

De jaarlijkse Casting Challenge. Afgelopen zondag 6 oktober was het weer zover. Een confronterende activiteit -overigens weer perfect georganiseerd door onze activiteitencommissie, waarvoor grote dank!- waarbij de eigen casting vaardigheden stevig op de proef gesteld worden. Tegelijkertijd ook een leerzame bezigheid, omdat we ondanks de zware onderlinge competitiedrang toch voorzien worden van nuttige casting tips en tricks door onze VNV instructeurs Nico en Marcel. Zij geven gevraagd (en ongevraagd 😊) advies aan de deelnemers. Dat kan het verschil maken tussen scoren of niet, zo hebben enkelen wel gemerkt.

Voor wie nog niet eerder heeft deelgenomen aan de Casting Challenge of gewoon voor lezers die geïnteresseerd zijn, eerst een toelichting op de Challenge zelf:
Regel nummer 1 (en eigenlijk de enige regel): gebruik tijdens het evenement NOOIT het woord ‘gooien’ als ‘casten’ wordt bedoeld. Bij éénmalige overtreding van deze regel volgt een officiële waarschuwing en een aantekening in het ledendossier. Tweevoudige overtreding leidt tot directe diskwalificatie. Het kan maar duidelijk zijn! Gelukkig hebben we van deze regel geen gebruik hoeven maken dit keer.

Dan de Challenge zelf: een parcours met een aantal casting opdrachten die in sommige gevallen overeen komen met wat er voor het VNV werpcertificaat ook gekund moet worden. Zo is er een opdracht om de pluis zo ver mogelijk te casten, zowel forehand als backhand. Forehand is te doen, backhand een stuk lastiger. Dan zijn er de 3 horizontale ringen. Deze liggen op de grond op afgemeten afstanden. Met minimaal 3 verplichte valse worpen (hier ga ik op de grens om niet het woord ‘gooien’ te hoeven gebruiken) dient de pluis in de ring te belanden. Merk op dat ik expliciet de horizontale ringen vermeld. De getrainde lezer voelt waarschijnlijk al aankomen dat er dan ook verticale ringen zijn en jawel; drie stuks achter elkaar. De bedoeling is hier de pluis doorheen te schieten, wat weer om een andere casting techniek vraagt. En dan is er tenslotte nog een echte ‘puntenkiller’-opdracht. De pluis dient hierbij exact op de 20-meter lijn te landen. Elke 10 centimeter afwijking, zowel over de lijn als vóór de lijn, leidt tot een strafpunt. Bijna niet te doen en een aan zekerheid grenzende waarschijnlijk om alle eerder opgebouwde punten teniet te doen.

Vlak voor de start om 11:00 uur stonden er nog niet veel deelnemers in het natte gras van het Geestmerambacht maar gelukkig kwam er nog heel wat van de parkeerplaats aangelopen rond de starttijd. Het weer zat mee met een flauw zonnetje, wat ook wel weer zorgde voor de nodige drukte in het GMA maar dat hinderde ons niet en in elk geval bleef het bij nat gras en geen regen. De deelnemers werden in twee groepen verdeeld en gingen voortvarend de voorgelegde uitdagingen aan met natuurlijk wisselende scores. Maar dat hoort dan ook bij een echte ‘challenge’. Successen zijn zeker ook te melden: deelnemers die zonder ogenschijnlijk enige moeite de pluis door de 3 verticale hoepels schoten, en niet 1 keer maar herhaaldelijk achter elkaar en een enkele deelnemer die met slechts 1 strafpunt de ’20-meter challenge’ wist te bedwingen. Buitengewoon knap!

Ik noem hier bewust nog geen namen, de uitslag van de Casting Challenge wordt tijdens de eerstvolgende clubavond op 10 oktober uit de doeken gedaan en ik wil daarom nog niets verklappen nu. En eerlijk gezegd heb ik ook geen idee, want de scores zijn in handen van de Activiteitencommissie.

Wellicht heb ik met bovenstaand verhaal de indruk gewekt dat de Casting Challenge een buitengewoon lastige, frustrerende en onplezierige bezigheid is maar niets is minder waar. We staan elkaar aan te moedigen, krijgen casting tips van elkaar en hebben uiteraard gewoon de nodige lol met de groep. Nog even nazitten met een kop koffie en napraten over een uitstekend bestede zondagochtend. Ik daag bij deze alle leden uit om volgend jaar mee te doen!