ACTIVITEITEN
In 2023 functioneerde de club als nooit te voren met veel en verscheiden activiteiten tijdens onze clubavonden en buitenevenementen. De avonden werden zeer goed bezocht met soms meer dan 25 deelnemende leden. Zo hebben we regelmatig samen vliegen gebonden, kregen we spannende verhalenover verre vliegvisreizen en kwamen er gastsprekers op bezoek om hun professionele kennis met ons te delen. En altijd was het weer gezellig. Op onze website staan verslagen van onze activiteiten, maar ook verhalen over het vliegvissen die ook door niet-leden veel gelezen worden.
De Activiteiten Commissie organiseerde ook allerlei buitenactiviteiten, waaronder samen vissen in de binnenstad van Alkmaar of gericht vissen op snoek in het Duizendeilandenrijk. Soms gingen we ook verder van huis naar een van de grote rivieren de forellenplas van Baggelhuizen. Om onze werptechniek te verbeteren organiseerde de sub-commissie een serie casting lessen en een wedstrijd onder begeleiding van onze gediplomeerde trainers.
In 2023 kwamen er zeven nieuwe leden bij de club en zij kregen een warm onthaal. Gedurende een serie bindavonden bij ervaren leden thuis leerden ze de kunst van het vliegbinden. En door samen te gaan vissen, leerden ze ook al doende meer over de techniek. Zo houden we onze club van toegevoegde waarde voor de leden, blijven we betrokken en sociaal en zorgen we ervoor dat we de club continueren dankzij een gezond financieel beheer en verstandig beleid.
Aanvankelijk was 20 oktober het bellyboat (hierna: BB) vissen gepland. Van de drie opties (waaronder ook GMA en Twiske) werd gekozen voor het Oostvoornse Meer (OVM).
Onlangs had voorzitter Bart daar lekker gevist en een mooie bruine forel gevangen. Bovendien kunnen ook de niet BB bezitters daar wadend prima vissen, wat bij de andere opties minder of niet het geval is. En er zitten fraaie forellen. De weersvooruitzichten waren echter slecht, wind 6, zodat dit een week werd opgeschoven.
Op zondag 27 oktober meldden 14 leden zich om 09.00 uur (wintertijd) bij het Baardmannetje, 11 met BB en 3 zonder. Wind 3, zon en wolken. Er werd gevist tot 15 uur, een paar leden probeerden ook nog aan de andere kant op de zeeforel, maar zonder succes. In totaal werden er 8 forellen gevangen, waarvan 1 door de kantvissers. Niet slecht voor een wispelturig water als OVM, maar ook niet echt geweldig.
De meeste vissen werden gevangen op lichtkleurige (wit, grijs) snakeflies.
En vrij diep. Zelf had ik een fraaie aanbeet, maar die schoot helaas los. Zag later dat mijn witte snake vrij veel bont had en een (te) kleine haak. Dus leerpuntje en opnieuw achter de vice.
Harry K. en Erik-Jan liepen voor de dammetjes te vissen, waar nog veel planten stonden. Ondanks Rolands goede instructies dachten zij dat voor de wat nieuwere leden een soort doop noodzakelijk was, dus beiden een nat pak. Maar Harry ving wel een fraaie forel.
Roland heeft daarna nog uitgelegd dat alleen vissen met een haak was toegestaan en dat het proberen forel in je waadpak te scheppen niet was toegestaan. Al met al een geslaagde dag voor onze gezellige club. Voor herhaling vatbaar. Alleen in november is het daar gesloten tijd! Dan wordt er vis uitgezet. Vele leden bedankten via de app de organisatoren van de activiteitencommissie!
JanS
Onlangs op een clubavond mochten wij Pieter Bas Broeckx ontvangen. Pieter Bas is een aquatisch ecoloog met als bijkomende passie vlieg- en spinnervissen. Daarnaast geniet Pieter Bas voor ingewijden de nodige bekendheid als lid van De Vis Technische Dienst (VisTD) op YouTube. En oh ja, hij heeft ook nog zijn eigen visgidspraktijk in het midden des lands. En ondanks dat alles dus nog tijd over om hier en daar een lezing te geven.
Pieter Bas begon de avond met zijn presentatie ‘Hogere Viskunde’, waarin hij de Poldervliegers meenam in zijn ervaringen als sportvisser. Over het belang van presentatie boven imitatie (een beetje vloeken in de kerk voor de fanatiekste vliegbinders natuurlijk maar daarom niet minder waar) en hoe passieve vissen je dag kunnen verpesten. Over dat actieve vissen vaak niet al te lang actief zijn en je dit moment ook niet kunt voorspellen en dat vissen opportunisten zijn. Daarbij zullen wij als vliegvissers dit opportunisme vooral moeten uitlokken om de vis aan de vlieg te krijgen. En laat daar nu juist de charme zitten.
Het tweede deel na de ‘break’ stond in het teken van een actieve discussie met de groep waarin ruimte was voor het stellen van vragen of het delen van eigen ervaringen. Natuurlijk werd er gesproken over het teruglopen van de vangsten en de mogelijke oorzaken daarvan. En hoe de natuur soms grillig te werk kan gaan: aan de ene kant het vertroebelen van kleinere wateren door de komst van de exotische rivierkreeft en aan de andere kant de enorme zuiverende werking van de quaggamossel, die in enkele dagen de hoeveelheid water van het Ijsselmeer kan filteren.
Mede hierdoor is het mogelijk dat in Nederland de grootste baarzen ter wereld zwemmen, vooral op de grotere wateren. Helaas niet de ervaring van de leden die regelmatig het Alkmaardermeer bevissen.
Al met al een leerzame, leuke en interactieve sessie met Pieter Bas, die we ongetwijfeld nog vaker terug gaan zien. Is het niet op een clubavond, dan kan dat op het YouTube-kanaal van de VisTD.
Een week na de sterke verhalenavond werd op 26 september door Roland een avondje Intiem Binden verzorgd. Hij had speciale tangen bij zich, waarmee rubberen lijfjes werden vastgehouden, voorzien van ribbels en aan het uiteinde gebrand. Hiermee werden twee varianten gebonden van een goed drijvende vlieg.
Van de 23 aanwezigen bonden er veel mee. Roland verzorgde voor iedereen het materiaal voor deze avond. Gezellige sfeer en nuttige les. Fraaie vliegen ook, zien er “vangig” uit.
Op 10 oktober verzorgde Nico een avond met een presentatie over de ontwikkeling van de vliegenreel. Tevens werd door voorzitter Bart een fraai ingelijste collage met foto’s voor Ruard getoond. Dit als herinnering aan onze club, waar hij mede oprichter van was.
En behalve dat ook oud-voorzitter, erelid en aimabele mede -vliegvisser. Door zijn ziekte kan hij nu helaas niet meer deelnemen. Sacha de fotograaf werd bedankt voor zijn inzet bij het produceren van deze collage, die door Hans en Frits aan Ruard zal worden overhandigd binnenkort.
Nico had een fraaie PowerPoint, door Marcel bestuurd. Daarnaast had Nico ook veel bijzondere reels meegenomen, die hij liet rondgaan zodat we de bijzonderheden van bijv. de verschillende slipsystemen van dichtbij konden bestuderen.
De zaal zat vol met 27 leden, die weer heel wat opstaken. Ook werd er veel gelachen. Terloops werd nog de uitslag van de Casting Challenge bekendgemaakt door Roland: Op de derde plaats: Marcel (tot zijn grote verbazing geen eerste dit keer), de tweede plaats was voor Sacha en “Eeuwige roem” als prijs voor de nummer één: Gerben.
JanS
De jaarlijkse Casting Challenge. Afgelopen zondag 6 oktober was het weer zover. Een confronterende activiteit -overigens weer perfect georganiseerd door onze activiteitencommissie, waarvoor grote dank!- waarbij de eigen casting vaardigheden stevig op de proef gesteld worden. Tegelijkertijd ook een leerzame bezigheid, omdat we ondanks de zware onderlinge competitiedrang toch voorzien worden van nuttige casting tips en tricks door onze VNV instructeurs Nico en Marcel. Zij geven gevraagd (en ongevraagd 😊) advies aan de deelnemers. Dat kan het verschil maken tussen scoren of niet, zo hebben enkelen wel gemerkt.
Voor wie nog niet eerder heeft deelgenomen aan de Casting Challenge of gewoon voor lezers die geïnteresseerd zijn, eerst een toelichting op de Challenge zelf:
Regel nummer 1 (en eigenlijk de enige regel): gebruik tijdens het evenement NOOIT het woord ‘gooien’ als ‘casten’ wordt bedoeld. Bij éénmalige overtreding van deze regel volgt een officiële waarschuwing en een aantekening in het ledendossier. Tweevoudige overtreding leidt tot directe diskwalificatie. Het kan maar duidelijk zijn! Gelukkig hebben we van deze regel geen gebruik hoeven maken dit keer.
Dan de Challenge zelf: een parcours met een aantal casting opdrachten die in sommige gevallen overeen komen met wat er voor het VNV werpcertificaat ook gekund moet worden. Zo is er een opdracht om de pluis zo ver mogelijk te casten, zowel forehand als backhand. Forehand is te doen, backhand een stuk lastiger. Dan zijn er de 3 horizontale ringen. Deze liggen op de grond op afgemeten afstanden. Met minimaal 3 verplichte valse worpen (hier ga ik op de grens om niet het woord ‘gooien’ te hoeven gebruiken) dient de pluis in de ring te belanden. Merk op dat ik expliciet de horizontale ringen vermeld. De getrainde lezer voelt waarschijnlijk al aankomen dat er dan ook verticale ringen zijn en jawel; drie stuks achter elkaar. De bedoeling is hier de pluis doorheen te schieten, wat weer om een andere casting techniek vraagt. En dan is er tenslotte nog een echte ‘puntenkiller’-opdracht. De pluis dient hierbij exact op de 20-meter lijn te landen. Elke 10 centimeter afwijking, zowel over de lijn als vóór de lijn, leidt tot een strafpunt. Bijna niet te doen en een aan zekerheid grenzende waarschijnlijk om alle eerder opgebouwde punten teniet te doen.
Vlak voor de start om 11:00 uur stonden er nog niet veel deelnemers in het natte gras van het Geestmerambacht maar gelukkig kwam er nog heel wat van de parkeerplaats aangelopen rond de starttijd. Het weer zat mee met een flauw zonnetje, wat ook wel weer zorgde voor de nodige drukte in het GMA maar dat hinderde ons niet en in elk geval bleef het bij nat gras en geen regen. De deelnemers werden in twee groepen verdeeld en gingen voortvarend de voorgelegde uitdagingen aan met natuurlijk wisselende scores. Maar dat hoort dan ook bij een echte ‘challenge’. Successen zijn zeker ook te melden: deelnemers die zonder ogenschijnlijk enige moeite de pluis door de 3 verticale hoepels schoten, en niet 1 keer maar herhaaldelijk achter elkaar en een enkele deelnemer die met slechts 1 strafpunt de ’20-meter challenge’ wist te bedwingen. Buitengewoon knap!
Ik noem hier bewust nog geen namen, de uitslag van de Casting Challenge wordt tijdens de eerstvolgende clubavond op 10 oktober uit de doeken gedaan en ik wil daarom nog niets verklappen nu. En eerlijk gezegd heb ik ook geen idee, want de scores zijn in handen van de Activiteitencommissie.
Wellicht heb ik met bovenstaand verhaal de indruk gewekt dat de Casting Challenge een buitengewoon lastige, frustrerende en onplezierige bezigheid is maar niets is minder waar. We staan elkaar aan te moedigen, krijgen casting tips van elkaar en hebben uiteraard gewoon de nodige lol met de groep. Nog even nazitten met een kop koffie en napraten over een uitstekend bestede zondagochtend. Ik daag bij deze alle leden uit om volgend jaar mee te doen!
Na een succesvol eerste deel clubactiviteiten in het voorjaar van 2024 is vliegvisclub De Poldervlieg na de zomer weer gestart met de bijeenkomsten in De Geist in St. Pancras. Verwezen wordt ook naar de diverse verslagen op website “De Poldervlieg” onder het kopje “Vliegvissen”en “Activiteiten”.
Even een korte samenvatting, omdat niet elke activiteit apart wordt vastgelegd. Eind februari hield Paul een zeer interessante avond over zijn avonturen in Noord Amerika. Op 14 maart werd dit gevolgd door een avond Q&A over materiaal en Baggelhuizen (vooral gericht op onze nieuwere leden), gevolgd door een zeer gezellig weekend in Assen. Iedereen ving daar dan ook mooie forellen.
De Algemene Leden Vergadering eind maart was zoals gebruikelijk bij onze club: kort en krachtig, met duidelijk afspraken, helder vastgelegd door onze secretaris Jelke.
Nadat John in april een avond vulde met informatie over bindgaren en het binden van mini vliegjes zou het voorjaarsseizoen worden besloten met gezamenlijk vissen in St. Pancras op 25 april. Door slecht weer werd dit een week verschoven. Maar niet getreurd: 25 april werd een bar avond in De Geist –met veel (sterke) visverhalen en een week later was er na het gezellige vissen ook nog een nazit in café Rust Wat in St. Pancras, vlakbij de visstek.
De buitenactiviteiten liepen gewoon door. Op 2 juni de Joost Stolk Memorial (met bij voorkeur vissen met splitcane hengels) en op zondag 25 augustus het bootjesvissen, dit keer in het fraaie recreatiegebied het Twiske bij Oostzaan. Vijf schippers met hun eigen boot (Ferry, Koos, Martien, Roland, Willem), en negen opstappers die onder prachtige Hollandse wolkenluchten een gering aantal baarsjes en voorns wisten te vangen. De vis was niet echt los dit keer, de nazit daar op het terras van de haven heel leuk.
Mogelijk dat de sterk wisselende luchtdruk, met noodweer op zaterdag, invloed had gehad op de stemming van de vissen. Bekend is dat luchtdruk van invloed is op de zwemblaas.
Ook werd door Marcel en Nico, onze bevoegde werpinstructeurs, weer gestart met de opleiding voor het werpdiploma. Diverse clubleden nemen hier enthousiast aan deel.
Voor het najaar 2024 staan er weer mooie avonden op het programma, zie de agenda op de website www.depoldervlieg.nl
Hoofdzakelijk kopvoorn?
We begonnen op 19 september met de presentatie door onze voorzitter Bart met een mooi verhaal over twee visstekken in Duitsland resp. België. Bart wist deze zomer slim een familievakantie te combineren met vliegvissen, door “toevallig” fraai gelegen campings langs de Wied en de Semois te plannen. Vanuit de tent de rivier in, na het uitzoeken van de vergunningprocedure. Vooral België weet het (bewust?) ingewikkeld te maken. Maar hij ving prima, vooral kopvoorns waren rijkelijk vertegenwoordigd.
Bij het bekendmaken van deze traditionele openingsavond bleken veel leden nog op visvakantie te zijn en zich af te melden. Deze avonturen moeten we later maar eens vernemen. En misschien de “sterke visverhalenavond” voortaan maar in oktober plannen?
Maar Bart zit, zoals een goede voorzitter betaamd, niet bij de pakken neer. Na de pauze werd door hem een goede kopvoorn vanger voorgebonden, veel leden deden enthousiast mee. Al met al een prima start van het herfstseizoen.
Met als resultaat:
JanS
Geheel traditiegetrouw vond 2 juni jongstleden de jaarlijkse ‘Joost Stolk Memorial’ plaats. Voor de meeste Poldervliegers is Joost Stolk een bekende naam maar voor de meer recente leden is hieronder nog eens uitgelicht wie Joost Stolk was. Voor sommigen zal deze toelichting bekend voorkomen, deze is geleend uit het verslag van de Joost Stolk Memorial 2023 (hier te vinden op de Poldervlieg website: https://www.depoldervlieg.nl/verhalen/193-de-joost-stolk-memorial-2023 ):
“Wie was Joost Stolk eigenlijk? Het is niet mogelijk om hem in een enkele paragraaf te duiden, want Joost was iemand die je niet zomaar beschrijft. Hij was een grondlegger van het vliegvissen in Nederland, ex-voorzitter van onze club, een welbespraakt en invloedrijk lid, en bovenal een begenadigd en (inter)nationaal bekende bouwer van splitcane hengels. Joost was vooral ook een heel warm en aardig mens, behulpzaam en bereid zijn kennis met iedereen te delen.”
Genoeg redenen voor een jaarlijkse herdenking dus.
Veel van de huidige Poldervliegleden bezitten nog een splitcane hengel van de hand van Joost en traditie wil dan ook dat er zoveel mogelijk met splitcane hengels gevist wordt. Gelukkig mogen leden die niet over een dergelijk pronkstuk beschikken ook mee vissen. Het huismerk van de hengels van Joost heet ‘Alcyone’. Alcyone is Grieks voor ‘ijsvogel’ en op elke hengel van Joost is dan ook een klein metalen embleempje van dit prachtige beest bevestigd. Overigens was Alcyone ook één van de vele zeegodinnen uit de Griekse Mythologie met wie het nogal tragisch afliep, waarna zij met haar overleden echtgenoot veranderde in vogels die tot op de dag vandaag hun nest aan de kustlijn maken. Of zij ijsvogels zijn geworden vertelt het verhaal verder niet maar dat is niet ondenkbaar.
Een tweede traditie is dat er een glaasje whisky genuttigd wordt voordat het vissen begint. Ook dit heeft een bijzondere ‘twist’: dit keer wordt geen water bij de whisky gedaan maar whisky bij het water in de hoop dat dit op miraculeuze wijze Joost bereikt. Of dit ook werkelijk lukt? Joost mag het weten.
Na deze formele opening toog het 10-koppige gezelschap de Vroonemeer in. De omstandigheden waren niet optimaal. Windkracht 3/4 dwars op het water, wisselend bewolkt, graadje of 15. Zeker met een lichte splitcane hengel een uitdaging (aan de casting techniek lag het uiteraard niet). De vangsten waren dan ook niet bovengemiddeld. Grote voorn heeft zich nauwelijks laten zien. Baars werd gevangen in redelijke aantallen maar er was een vergrootglas nodig om ze te onthaken.
De enige uitschieter was een enthousiaste brasem die de zwarte pheasant tail van Jelke niet kon weerstaan. Nog een beste sport aan de splitcane maar natuurlijk werd deze vakkundig binnen gehengeld. Helaas ten koste van zijn knappe visnet, dat door deze slijmerd flink besmeurd werd.
Na het vissen was het de bedoeling om bij café ‘Rust Wat’ de middag te evalueren. Helaas werd ons de deur geweigerd omdat het etablissement ‘vol’ was. Het bleef wat onduidelijk waarmee de ruimte gevuld was maar besloten werd uit te wijken naar Oostwal, waar het zonnetje ons nog even toelachte en het bier en de bitterballen ook prima smaakten. En waar we nog wat nader kennis konden maken met aspirant-lid Mat Rutten.
Zo eindigde deze memorial van Joost en hopen we dat hij vanuit de hemel tevreden op ons neerkeek, alvorens daar Petrus nog eenmaal wat casting onderricht te geven. Zou daar de tijd hebben stilgestaan en vissen ze nog met splitcane op de paradijselijke rivieren, of ontvangt iedereen een gratis Sage bij de hemelpoort?
De clubavond op 15 februari 2024 begon met een tweetal verrassingen.
Als eerste waren de 3 oprichters van de club aanwezig:Ruard, zijn broer Maarten en Dirk. Vanaf begin 1982 lid, alle drie. We zijn daarmee trouwens een van de oudste vliegvis verenigingen in Nederland.
Ruard, oud-voorzitter en erelid van De Poldervlieg, kreeg het woord en relateerde hoe hij in het begin met wat maten en initiatiefneemster Chris Sijm op forel ging vissen in Baggelhuizen. Een traditie die nog steeds wordt gevolgd. Helaas kan hij door ziekte nu steeds minder vissen en binden. In goed overleg met broer Maarten en zijn vismaten heeft Ruard besloten om een groot deel van zijn bind materialen aan de clubleden te schenken. De op deze avond 25 aanwezigen werden dus verrast met elk een grote zak vol bindspul, zie de foto voor de inhoud van één pakket!
Ruard werd met een groot applaus hartelijk bedankt voor deze geste, die mooi de continuïteit op onze club in beeld bracht. Een dramatisch, maar ook mooi moment dus. We hopen je nog lang op onze avonden te zien, Ruard!
De tweede verrassing was dat Harry K. opeens het woord vroeg, namens de nieuwe leden. Deze voelen zich erg thuis bij onze leuke vereniging, mede door de goede sfeer op de bindavonden, de gezelligheid en de vele kennis die wordt overgedragen. Een speciaal woord van dank richtte hij tot de 5 bindinstructeurs die op aparte thuisavonden les hadden gegeven in de basisvaardigheden binden. Dit dankwoord ging vergezeld van een kistje rammelende flessen voor elk van de 5 instructeurs, die aangenaam verrast reageerden. Ook hier applaus!
Vervolgens hield Jan een inleiding over de geschiedenis van het vliegvissen, met speciale aandacht voor de leader. Een aandachtig gehoor vernam dat al in 200 AD vliegvissen werd beschreven in Noord Griekenland door een Romeinse schrijver.
Via veel voornamelijk Engelse literatuur vanaf 1500 kwamen we bij de ontwikkeling van hengels, reels en lijnen door de eeuwen heen en uiteindelijk bij de moderne leader, waarover Charles Ritz (1950) en Henk Peeters/Kees Ketting (1970) veel hebben geschreven. Van paardenhaar via silkwormgut naar moderne materialen als nylon, FC, braided leaders enz.
Aardig is ook om te zien dat veel discussies al eeuwen worden gevoerd, bijv. upstream of downstream vissen. Dry fly of wet/nimf. En dat over heel veel zaken verschillend wordt gedacht. Dat houdt onze hobby levendig. “Blijf je eigen weg zoeken”, was het advies van de spreker.
Pas wel op voor commerciële valkuilen, in de lezing bleek ook dat het aanprijzen van zaken als 'nieuw en beter vangend' (vangstgarantie) al eeuwenlang kopers weet te verleiden. Zeer recent bijv.: “Deze nieuwe hengel is vier maal preciezer “(dan wat?). “En 25% lichter. En ook nog krachtiger!”. Kost wel duizend euro, maar dan heb je ook wat (?). Met ongeveer dezelfde ronkende woorden werd in 1770 in Engeland silkwormgut aangeboden door een handelaar.
Op het internet is de “Leadercalc” een aanrader voor diegenen zie zelf leaders willen knopen en ermee experimenteren. Deze is te vinden op de website 'www.globalflyfisher.com'. En natuurlijk zijn voorbeelden te vinden in de boeken in onze mediatheek! Tot slot werd door de aanwezigen een leader zelf geknoopt, met het advies dit thuis te oefenen en vooral je eigen leaders te gaan ontwerpen en maken. Experimenteer en blijf leergierig. Of zoals Isaac Walton de bijbel citeerde: “Study to be quiet”.
Jan S
Er zijn weer een paar interessante clubavonden gehouden in De Geist.
Op donderdag 18 januari werden streamers gebonden volgens het vertrouwde concept van ”Intiem Binden”. Dat wil zeggen aan 3 tafeleilanden zit een voorbinder.
Deze keer Ferry, Martien en Roland, die elk aan een groepje een streamer voorbinden. Vaak wordt ook het benodigde materiaal aangeleverd. Na de pauze schuiven de voorbinders dan een eiland verder, zodat iedereen twee streamers bindt. Zelf zat ik aan tafel bij Ferry, die een fraaie streamer bond met vele strengen kunststof.
De techniek vergde nogal wat uitleg, reden waarom door deze groep maar een streamer kon worden gebonden, maar wel een hele mooie met vangstgarantie :-). Grappig was dat er eerst vele lagen fibers boven en onder werden ingebonden, waarna aan het eind de helft weer werd weggeknipt om een mooi model te krijgen.
Op donderdag 1 februari volgde het Rad van Avontuur. Daarbij wordt aan een ingenieus door Roland gefabriceerd rad een draai gegeven (net als op de kermis) en dit wijst dan aan welke vlieg gebonden moet gaan worden door de deelnemers.
Voor de pauze moest een libelle worden gebonden, na de pauze een landinsect.
Ruard vormde de jury en had een moeilijke taak, gelet op de creativiteit van zowel “oude” als “nieuwe” leden. Uiteindelijk won Hans de prijs, een chocolade paasei.
Bij de opening van de avond kondigde voorzitter Bart nog een kleine enquête aan waarin wordt gepeild wat de wensen zijn van de leden, een goed traditie in onze club en zeker nu we veel nieuwe leden hebben een nuttig instrument om beleid op te maken.
JanS
2024 is voor De Poldervlieg op 4 januari meteen weer begonnen met een hoogtepunt, te weten de traditionele Nieuwjaarsreceptie met bijbehorende veiling.
Veel leden snuffelen in december door hun vele vliegvisspullen en ruimen behoorlijk wat op. Vooral nieuwe leden kunnen mooi hun slag slaan voor een leuke hengel, reel of bindspullen.
De feestvreugde werd nog verhoogd door Erik, die vanwege zijn –bijna- 60e verjaardag en het feit dat hij opa aan het worden is, een rondje drank en veel hapjes aanbood.
Dat kwam nog bovenop de stapel oliebollen die Harry K. had meegenomen, hij had iets teveel gebakken. Ook was er een partij spullen van buiten de club aangeboden.
Na een korte inleiding van penningmeester Din startte onze ervaren veilingmeester Milco de verkoop en hoewel de aangeboden hoeveelheid spullen enorm was, zie de foto’s, slaagde hij er tegen 22.30 uur toch in bijna alles van eigenaar te doen wisselen. En dat alles met veel humor.
In de pauze werd ook de loterij nog gehouden. Ferry, die dit jaar optrad als assistent-penningmeester/veilingadministrateur, won de hoofdprijs dit jaar, een bon voor een uitje met vismaten ter waarde van € 100. Met de verplichting daarover een verslag voor de website te schrijven. De nazit in de bar van De Geist was ook weer enorm gezellig. Voor velen werd het een latertje.
Penningmeester Din was vrijdag nog flink bezig alles uit te rekenen, de totale omzet was € 1750, met een winst voor de clubkas (de 10% en de lotenverkoop) van ong. € 370. Hulde voor de inzet van velen!
Er is een mysterieuze band tussen vliegvissers en whisky, niet alleen in Nederland maar over de hele wereld. Een goede verklaring hiervoor bestaat niet. Mijn eigen theorie is dat Whisky staat voor “levens water” (De naam komt van het Iers-Gaelische uisce beatha of Schots-Gaelische uisge beatha, kortweg fuisce, dat "levenswater" betekent) en dat vliegvissers altijd hopen te vissen in water waarin veel leven (forel, zalm, baars enz.) zit.
Op 7 december hield ons aller John weer een van zijn befaamde voordrachten over Whisky. Het is een traditie sinds vele jaren dat dit op de laatste clubavond van het jaar gebeurt. Drie zaken zijn verwonderlijk: 1) John weet altijd weer een nieuw thema te verzinnen en koopt daarvoor de bijpassende whisky’s. 2) En het is verbazingwekkend hoeveel informatie hij weet te vinden op het internet, met vele humoristische en informatieve filmpjes. 3) En last but not least, het is elk jaar weer een flitsende en interactieve presentatie.
Dit jaar konden we 7 whisky’s proeven, tot India aan toe. Nooit geweten dat ze dat daar ook hadden, maar ja de Britten hebben wel meer sporen achtergelaten in hun koloniën, tot en met huidige oorlogen en grensconflicten aan toe. En forelvissen over de hele wereld natuurlijk, om het positief te blijven zien.
John had een maatglaasje mee, zodat iedereen 2 ml per soort kon proeven. Iemand merkte nog op dat in de coronatijd de whisky in flesjes werd thuisbezorgd en dat daar wel 5 ml in zat. Tja, die goede oude tijd, hè :-) . Positief is dat er nu op de veiling in januari diverse halve flessen whisky zullen worden aangeboden. Dus sparen maar.
Er waren de nodige hapjes en het meest in de smaak viel de GANS. Ons gewaardeerde lid COOS is sinds een aantal jaren niet alleen visser maar ook jager. En het is ook traditie dat hij zelf geschoten en zelf –koud- gerookte ganzenborst meeneemt. Dit jaar zelfs 3 stuks. Hij snijdt ze ook nog met een fraai zelf gemaakt mes. Een echte survival figuur, die Coos! Smullen dus.
De stemming steeg snel en vele leden waren blij dat ze met iemand konden meerijden als Bob. Wat een mooie enthousiaste club hebben we toch. En het programma voor de eerste helft van 2024 staat ook alweer op de rails. Fijne Feestdagen en een goed, gezond en visrijk 2024 allemaal.
JanS
De altijd innovatieve activiteitencommissie (Ferry, Roland en Rob) had in november weer zeer interessante en vooral ook leerzame avonden in petto:
1. Bond, Din Bond (vrij naar James Bond)
Donderdag 9 november hield onze penningmeester Din een inleiding over het gebruik van Bug Bond en soortgelijke harsachtige producten.
Din toonde met lichtbeelden en ook live verschillende soorten resins, UV- lampen en de effecten op gebonden vliegen. Hoe meer lagen hars je op bijv. een buzzer doet, hoe zwaarder hij wordt. Je kunt zo een serie maken met buzzers in verschillende zwaartes. Wel even goed opletten als je ze in je box opbergt.
Belangrijk is dat de UV lamp en de hars overeenstemmen, gebruik je een lamp met een andere frequentie dan de hars nodig heeft, dan blijft hij kleverig.
>Tip schrijver verslag Jan: Daarna aflakken met doorzichtige nagellak.
Zoals altijd op onze gezellige club was het leerzaam en vooral ook interactief. Thomas die als tandtechnieker ook veel werkt met harsen en resins gaf waardevolle opmerkingen en aanvullingen. Hij kan ook aan beschermbrillen komen, want het UV licht is erg schadelijk voor de ogen, zelfs indirect.
Een belangrijk punt van aandacht is om dit soort materialen in de koelkast te bewaren. Doe je dat niet, dan drogen ze onvermijdelijk uit, zelfs bij goed afsluiten van de flesjes. En dat is zonde, want A) zit je onverwacht zonder en B) is het prijzig spul.
De zaal zat weer vol enthousiaste toehoorders, die ook na de pauze enthousiast enkele vliegen bonden met de opgedane kennis.
2. Waadpakken, lekkages en compressoren.
Op donderdag 23 november hield Nico een gevarieerde avond. Hij begon met een inleiding over de verschillende soorten waadpakken, neopreen en ademend. Wat velen niet weten is dat in de laatste de membramen verstopt kunnen raken door vuil, waardoor het ademend effect minder wordt. Je denkt dan dat hij lekt, maar dat is lichaamsvocht dat er niet meer uit kan wasemen. Hij toonde diverse methoden en middelen om dit te verhelpen ( onder meer Revivex).
De klapper was daarna de test of diverse meegebrachte waadpakken lekten. Nico had een complete installatie neergezet, bestaande uit een professionele compressor, veel slangen en manometers, een soort emmer waaromheen het waadpak werd gespannen en een klein zwembadachtige emmer om de zaak in onder te dompelen. Voorzitter Bart bood als eerste zijn neopreen pak aan, dat op vele punten luchtbellen vertoonde. Ter plekke smeerde hij er diverse tubes Aquasure op, maar velen suggereerden hem voor de Kerst maar een nieuw pak cadeau te vragen. Ook mijn oude, goed onderhouden Simms waadpak bleek op twee punten toch te lekken. Na drogen maar eens goed repareren met UV Bond. Het was een spectaculair gebeuren, waar alle 25 aanwezigen gezellig kletsend en grappen makend omheen stonden.
Na de pauze werden nog enkele pakken getest en daarna toonde Nico met een simpel maar ingenieus apparaatje hoe een vis je droge vlieg op het water ziet drijven, dat was letterlijk een eyeopener. De nazit was gezellig.
JanS
Op donderdagavond 26 oktober hield Dennis een gloedvol betoog over zijn vele trips naar het mooie Slovenia. Hij gaat daar al meer dan 10 jaar heen om er telkens een week te vissen. Het is een flinke rit van zo’n 1250 kilometer en het is verstandig om in de weekenden te reizen. De vergunningen zijn er vrij prijzig (40-65 euro per dag voor catch and release), maar het verblijf en eten en drinken zijn erg goedkoop. Dat compenseert elkaar. En de vangsten zijn super. De te bevissen stukken zijn zeer lang. Je hebt alleen je dagvergunning nodig, geen aparte staatsvergunning zoals bijv. in Duitsland. Als je een vergunning koopt voor 3 of 5 dagen krijg je korting. Met Engels kom je heel ver.
Een aantal jaren geleden kreeg Dennis de tip om begin april te gaan vissen daar, in plaats van zomer of het najaar. Het weer is dan wisselvallig, de temperatuur kan variëren van 3-20 graden, er is behoorlijk smeltwater (waardoor de vissen ook minder kans hebben de visser waar te nemen) en de forellen zijn erg gretig, na de winter. Er wordt gevist met nimfen en streamers. Omdat er nog geen hatches zijn heeft droog vissen dan geen zin. Vangsten van 50 mooie forellen per dag per man zijn meer regel dan uitzondering. Met fraaie foto’s werd dit bewezen.
In de winter (vanaf oktober) kun je er –bijv. in de Sava- ook op de Donauzalm (Hucho hucho) vissen, dat is wel een aparte tak van sport.
Dennis vist voornamelijk in West Slovenië, met de riviersystemen Soca, tegen Italië aan, en ten oosten van de bergkam met de hoge berg Triglav, in het Sava systeem.
Soca
Voor de twee vergunningen in het Soca systeem (bij elkaar 130 km rivieren) kun je onder meer vissen op de beroemde Marmorata forel. Deze komt alleen voor in rivieren die uitmonden in de Middellandse Zee. Als je onze fraaie website opent zie je zo’n prachtvis (gevangen door de auteur dezes). Verder zit er regenboog en op sommige plekken vlagzalm.
Je kunt onder meer vissen op de rivieren: Soca,Tolminka,Idrijca, Baca, Trebuscica en Nadiza.
Het is verstandig om voor 1 of meer dagen een gids in te huren. Dat kost aardig wat, maar dat bedrag kun je met je maten delen en je hoeft zelf niet eindeloos te zoeken naar goede stekken. De prachtvis op onze website wees gids Lesly Janssen uit Tolmin (Slo-Fly) in 2019 aan, een plek die ikzelf nooit gevonden zou hebben. Ook gaf hij de juiste vlieg en vistechniek aan (“High Sticking”). En hij zet verse koffie!
Vergunningen via de gids of via hotels (even googlen, zie vooral “Flyfishing in Slovenia”. In Tolmin zit een viswinkeltje met een zeer behulpzame eigenaar.
Sava
Dan het Sava systeem, met de stukken Sava Bohinjka, Dolinka Sava en Sava. Een andere rivier met een ander karakter.
Let wel op: hier gelden andere regels, onder meer t.a.v. de grootte van je streamers. Even navragen bij de viswinkel in Bohinjska Bistrica. De eigenaar weet heel veel en helpt je graag. Er is veel controle, dus zorg dat alles in orde is. Overigens zijn de controleurs zeer behulpzaam en niet te beroerd om je de vangende vliegen te wijzen en goede stekken.
Neem voldoende kleding mee voor allerlei weertypen. En voldoende hengels (# 4,5 en 7), reels en lijnen, waaronder snel zinkende. In de winkeltjes is beperkt materiaal te koop. Dennis neemt met zijn maten zelfs 1 reserve waadpak mee.
Hij liet zijn vliegendozen rondgaan, die gretig werden bekeken en gefotografeerd. Waarschijnlijk werd door meerdere leden die nacht gedroomd van ook zo’n avontuur en zaten zij al de nodige vliegen daarvoor te binden. Vanaf 1 april kun je er terecht.
Overigens zijn er ook in Oost Slovenia mooie rivieren zoals de Savinja en de Dreta. Deze zomer is daar veel vernield door de gigantische overstromingen, het vergt waarschijnlijk enige jaren voor herstel.
Rond 22.10 uur werd Dennis beloond met een groot applaus. Aan het binden van vliegen voor Slovenia kwamen we niet meer toe, misschien kan dat een keer op een aparte avond worden gepland door de Activiteiten Commissie?
Een deel van de clubleden ruimde de zaal op, waar overigens nog lang werd nagepraat, een deel ging naar de bar voor de altijd gezellige nazit en een deel naar huis omdat zij de volgende dag nog moesten werken. Het was weer een mooie avond voor de 25 aanwezigen.
JanS
Na de zomerstop werd in september het najaarsprogramma van De Poldervlieg weer enthousiast opgestart.
De eerste clubavond is dan volgens traditie de zogenaamde Sterke Verhalen avond. Diverse clubleden vertellen in geuren en kleuren over hun vistrips en de vele en vooral ook grote vissen die zij hebben verschalkt in al dan niet verre landen.
Maarten opende de avond met een verslag van het vissen in Schotland, samen met Hans en Frits. Vervolgens vertelde Jacob een verhaal over het zeeforel vissen in Denemarken. Na de pauze nam Rob het woord en deed verslag van een familievakantie in Tsjechië, gecombineerd met vissen op forel daar. En Roland besloot de zeer interessante avond met een lezing over vissen in Zuid-Duitsland en de mislukte plannen om met Ferry in Oostenrijk te vissen. De ene dag was de rivier daar mooi en haalde Roland er fraaie vissen uit, de dag dat Ferry zou invliegen was het cacaowater, zodat Ferry besloot na de douane meteen om te keren. Tja ook dat is vliegvissen.
Voorzitter Bart kon de tweede clubavond meedelen dat er maar liefst vier nieuwe leden waren aangemeld, te weten: Gerben, Harry, Lizzy en Erik-Jan. Zefanja is kandidaat. Hartelijk welkom allen bij deze leuke, leerzame en vooral gezellige club.
Voor hen zal de speciale beginners bindcursus weer worden opgestart, zodat zij de basistechnieken van het binden snel onder de knie hebben. Bekeken wordt nog of de speciale beginners vistrip naar de Kyll van april dit jaar in 2024 herhaald kan worden.
De tweede avond werd begonnen met een korte speciale Algemene Leden Vergadering, waarin unaniem Jelke werd gekozen –en meteen geïnstalleerd- als secretaris van De Poldervlieg. Veel succes!
Vervolgens werd in de bekende “Intiem Binden opstelling” aan 3 tafelblokken vliegen gebonden onder begeleiding van Willem, Roland en Martien. Er was gekozen voor eenvoudige vliegen, speciaal voor de 4 nieuwe leden en er werd heel veel informatie gedeeld over vliegen, grootte, tippets en technieken . Zeer leerzaam. Met na afloop een drankje (of twee), bitterballen en Harry’s beroemde schaal patat.
Ook de derde avond was een groot succes. Maar liefst 25 mensen kwamen luisteren naar onze penningmeester Din, die in het voorjaar een vistrip met twee maten - van buiten de club - had gemaakt naar Cape Cod in de USA om op stripers (een gestreepte zeebaars-achtige) te vissen. Er zitten daar ook witte haaien (Jaws) maar die lieten ze maar met rust (en de haaien hun ook gelukkig)
Din wist knap de hele avond te vullen met fraaie plaatjes en filmpjes, heel veel informatie over de reis, do’s and dont’s en toonde dozen vol aantrekkelijke vliegen. Een mooi opgebouwd programma, waar velen meteen trek in vissen en reizen van kregen.
We kijken vol spanning uit naar de volgende avonden, die door de altijd zeer dynamische Activiteitencommissie (Roland, Rob en Ferry) weer zijn gevuld met een zeer afwisselend programma, zie de rubriek Agenda!
Tussendoor zijn ook al diverse buitenactiviteiten gehouden. Zie hiervoor de rubriek Visverhalen.
JanS
Op zondag 25 juni 2023 was door onze onvolprezen Activiteitencommissie, (bestaande uit Ferry Hoogakker, Roland Hulskamp en Rob Verbart) de Poldervlieg Bootjesdag gepland op het Alkmaardermeer. Wat nooit te voorspellen is, is het weer op zo’n dag, hoewel dat met de klimaatopwarming waarschijnlijk steeds makkelijker gaat worden. Het werd dan ook 30 graden, met op het water een verkoelend briesje. De commissie reageerde alert en plande de start om 07.00 uur bij het pontje in Akersloot. Dat bleek een goede zet, het was toen nog lekker koel en rustig.
Bart en ik keken ervan op hoeveel clubleden een visboot hebben. Toppunt was Rob, die met een Langedijker platbodem voor kwam tuffen. Daar had de halve club wel in gekund. De vreugde werd nog groter, toen bleek dat hij aan boord koffie kon zetten, gevulde koeken en een heuse koelkast had.
Rond 7 uur verspreidde de Poldervlieg Armada van 6 schepen zich over het Alkmaardermeer. Hoewel al snel op de app een snoek werd gemeld door Koos en ook door Roland bleef het bij de meeste boten stil. Er werd dan ook veel verkast, naar stekken die de schippers, in mijn geval Martien, zich herinnerden of op hun dieptemeter hadden geprogrammeerd.
De temperatuur steeg, de stemming was goed. Verschillende tactieken werden geprobeerd, baarzen, snoeken. Maar ze waren niet los, mogelijk ook last van de hitte en/of de luchtdruk. Dit zijn inderdaad smoezen 34 en 35, wij vissers hebben heel arsenaal aan excuses als we niet vangen en voor het gemak zijn deze genummerd, zodat we alleen maar het nummer hoeven te noemen.
Op enig moment werd op de app gevraagd of er nog een gezamenlijke pauze was, vooral duidend op de ruim gevulde koelkast van Rob. Eén antwoord was dat er al de hele ochtend gepauzeerd werd, maar na prijsgeven van de locatie van het moederschip legde iedereen daaraan vast, Rob’s koelkast ging open en het werd heel gezellig. Een aantal leden kreeg toch last van een schuldgevoel omdat er tegenover de dure dagvergunning nog geen vis stond en ging weer aan de slag. Uiteindelijk ving een deel van de leden een visje, mijn schipper had 3 baarsjes, maar een flink deel bleek ook te blanken. Zelf had ik een flinke aanbeet, die na een aantal tikken (baarstypisch) losschoot en een keer een heel mysterieus zwaar gevoel aan de hengel, het waren geen planten, langzaam opgetakeld, maar dat leverde ook niks op.
Rond 13.30 uur besloten de meesten te stoppen. Bij de trailerhelling was een heuse file, velen wilden nog te water en velen wilden eruit. Na een uur was ook Martien’s boot eruit en na een ijsje konden we op huis aan. Hij wilde niks hebben voor de brandstof, maar een flesje Famous Grouse (ook brandstof) werd geaccepteerd.
Willem gaf alvast een tussentijdse evaluatie bij de wachttijd voor het traileren: “Dat moeten we dus voortaan op een doordeweekse dag doen en dan op de middag starten en tot het donker doorvissen. En liefst ook bij wat koeler weer!”.
Rob zou met zijn opstappers het later op de avond nog een keer proberen, maar daar zijn nog geen vangstberichten van binnengekomen.
Heel veel dank aan de activiteitencommissie voor de perfecte organisatie en voor alle schippers die opstappers meenamen. Al met al was het weer een mooi sociaal clubgebeuren.
JanS
Op donderdag 4 mei 2023 vond de laatste clubavond voor de zomerstop plaats. Net als vorig jaar verzamelden de leden zich op de Gedempte Veert in de Vronermeer. Een stuk of 15 leden waren aanwezig, de meesten met hengels en sommigen voor de gezelligheid. Om 19.30 uur gaf Roland het startsein en al spoedig werden de eerste voorns en baarsjes gevangen.
Om 20.00 uur werd even gepauzeerd vanwege Dodenherdenking.
Tot 21.15 werd doorgevist en tot verbazing van velen werd er behoorlijk gevangen. Het was dan ook de eerste warme dag van het jaar, uitzonderlijk laat. Daardoor ook veel muggen en pollen.
Zelf had ik weer aardig succes met mijn Gogonimf. Een ooit door mijzelf ontwikkeld, simpel vangertje. Goed voor vele vissoorten. Omdat sommigen om het patroon vroegen: zie hieronder.
Bij onze visstek stond een campertje met daarbij twee karpervissende dames. Praatje gemaakt en info over onze mooie club verstrekt. Bij gebrek aan piepende apparatuur zaten zij veel op hun telefoons te kijken.
Na het vissen verzamelden 9 leden zich in Rust Wat, waar nog even gezellig met een pilsje werd doorgepraat. Tot na de zomerstop allemaal en Strakke Lijnen, waar je ook gaat.
JanS
PATROON GOGONIMF:
Materiaal:
Haak: 11-20
Head: Gouden kraal
Body: Goudkleurige dubbing (met groenige tint erin)> Golden Olive!
Rib: heel dun koperdraad (bijv. Uit een digital wekkertje oid)
Algemeen: Zelf uitgevonden nimf, Gogo staat voor op en neer dansen en voor goud/goud., de kraal en de dubbing beide in deze kleur. Wel moet er een groenige tint inzitten, onder meer van Veniard (Glister Sparkle Dubbing Golden Olive), Metz (idem), Spectra (idem) en eventueel Anglers Choice (Holographic Dubbing Caddis Green) of Orvis.
Bijzonderheden: simpele, snel te bouwen nimf die vaak verrassend goed vangt, zowel in helder water als in enigszins troebel water.
De dubbing wel met heel dun koperdraad ribben, dat geeft meer stevigheid en voorkomt “afzakken” van de dubbing naar de haakbocht en daarachter, daardoor missers als de forel of voorn in de dubbing hapt, maar de haak mist. In het begin had ik daar nogal last van, maar sinds ik ze rib niet meer.
Patroon: passende goudkop op haak, koperdraad inbinden naar achteren, daarna lijfje -beetje- taps dubben en ribben. Eerst de butt vormen met een paar slagen en dan wat wikkelingen koper naar voren. Het koper achter de goudkop vastmaken. Afbinden. Simpeler kan niet. Vang ze!
Op 2 maart had de Activiteitencommissie Dennis Sanders uitgenodigd om ons kennis te laten maken met het binden van een grote streamer voor snoek.
Dennis had voor ons allemaal materiaal meegenomen zoals haken, synthetisch bindmateriaal, lijm en ogen. Het synthetische bindmateriaal van Dennis is licht en soepel; neemt geen vocht op en de uiteindelijk gemaakte streamer geeft een heel natuurlijke actie in het water.
Met veel aandacht en concentratie gingen onze binders aan het werk.
Het was een leerzame avond waarbij Dennis ons zijn speciale bindtechniek liet zien om deze mooie snoekstreamer te binden. Ook was de afwerking van de ogen heel apart, waarbij 2 soorten 10-seconden-lijm werd gebruikt, namelijk een gel-achtige lijm gecombineerd met een vloeibare lijm.
Dennis adviseerde ons om voor het vissen minimaal een #7 hengel te gebruiken
Voor bindmateriaal en advies kan je zijn site bezoeken:
www.bigstreamers.com
Op donderdag 13 april 2023 werd de clubavond verzorgd door gastbinder Erik van de Hoek, beter bekend als Erik de Noorman. Een originele man met verfrissende ideeën en enorme kennis van Noorwegen en het vissen aldaar.
De avond begon met wat pech, omdat onze oude trouwe beamer kuren gaat vertonen, waarschijnlijk softwarematig. Maar deze creatieve club is niet voor een gat te vangen. Dus Willem die en vlakbij woont en zelf over een beamer beschikt (vanwege zijn lezingen over scheepvaart) racete op zijn fiets naar huis zodat we met slecht 10 minuten vertraging konden starten. De nieuwe penningmeester bekijkt wel of er geld is voor een nieuwe projector, mooie uitdaging Din! Grote opkomst, 25 man woonden de avond bij.
Erik opende met de zin dat hij zich, vanwege de tijd, zou beperken tot vliegvissen op vlagzalm in oost Noorwegen, waardoor vele andere onderwerpen moesten blijven liggen (andere delen van Noorwegen, zalmvissen, zeevissen enz.). Kortom dachten wij meteen: we moeten hem nog maar eens uitnodigen! Een paar jaar geleden was hij ook bij ons.
Voor de pauze werd veel verteld over het land zelf, het reizen erheen en ter plekke, de taal, cultuur, klimaat, rivieren, vergunningen enz. Erik komt er al vanaf zijn veertiende daar en reist er vaak drie keer per jaar naartoe. In het voorjaar met vismaten, in de zomer met familie en in het najaar begeleidt hij geïnteresseerde vissers. Dus liefhebbers: Google hem maar eens.
Door de vertraging bij de start duurde de pauze wat langer, omdat nu zowel wij als de zangdames en de bridgeclub gelijk in de bar kwamen. Dus pas om 21.30 zaten we weer in de zaal. Na enig praten werd besloten dat Erik een vijftal vliegen zou voorbinden, maar dat de leden niet zouden meebinden, want dan zouden we er maar twee kunnen doen.
De gebonden vliegen waren zeer origineel en gingen rond en werden veel gefotografeerd. Erik schonk ze aan de club, dus in de mediatheekkast zijn ze nog te bestuderen. Zeer leerzaam en handige trucs.
Niet alleen de vliegen zijn origineel, ook Erik als mens is dat. Enkele opmerkingen om dat te illustreren:
- Ik vis nooit zonder weerhaak!
- Een goede lijn is belangrijker dan een goede hengel
- Gebruik voor lijfjes strengen zijde van de Action en dergelijke zaken. Veel fraaie kleuren en spotgoedkoop.
- Ik heb speciaal een hengel voor Noorwegen laten bouwen door Ton Temming (Utrecht), die heeft precies de actie die ik verlang.
Kortom een verfrissend optreden en daardoor een zeer geslaagde avond!
Na de zeer succesvolle en gezellige veiling werden door de activiteitencommissie drie interne bindavonden georganiseerd.
De eerste werd verzorgd door Nico en in het begin dachten laatkomers bij de verkeerde zaal te zijn binnengestapt. Er werd namelijk volop getimmerd. Maar het doel bleef vliegen bouwen. Nico had foam bij zich, dat moest met door hem ook geleverde malletjes worden uitgehamerd op het hout en daardoor verschenen zeer mooie lichaampjes voor miertjes, torren enz. met een uitstekend drijfvermogen. Ja onze club beschikt over zeer creatieve leden.
De tweede avond werd verzorgd door Roland en Jan, die speciale Kyll vliegen bonden, elk aan een eigen tafelblok, het zogenaamd “Intiem Binden”. Een term die nieuwere leden nog wel eens thuis moeten uitleggen. Maar des te gezelliger.
Met de gebonden vliegen gaan medio april 4 nieuwere leden onder begeleiding van Roland en Ferry een paar dagen oefenen op stromend water bij Densborn in De Eifel. Wat dat betreft biedt De Poldervlieg toch ongeëvenaarde leertrajecten aan de leden aan.
De derde avond verzorgde Koos, die met zijn mooie ervaring in Canada 2022 ons voorging in de kunst van het tube fly binden. Een methode die waarschijnlijk ook op snoek en baars succesvolle vliegen oplevert. Het was een zeer leerzame avond. Koos toonde een zeer vernuftig, door hem uitgedacht, draaiend haakje (aan een wartel met krimpkous), afgeleid van de karpervisserij en met een zeer goed inhakend vermogen.
Al met al weer een hoop geleerd, met ook veel humor en gezelligheid. René kwam twee keer inkijken en besloot meteen lid te worden. Hij gaf aan dat het aanvoelde als een warm bad.
JAN
Op donderdag 5 januari 2023 werd de traditionele Nieuwjaarsreceptie en veiling van De Poldervlieg gehouden in de grote zaal van gebouw De Geist in St. Pancras.
Voorzitter Bart opende stipt om 20 uur, vanuit de ervaring dat deze avonden nogal eens wat tijd kunnen vergen. Er waren 20 leden aanwezig, wat minder dan andere jaren. Maar dat mocht de pret en de handel niet drukken.
Bart opende met wat mededelingen. Een belangrijke was dat de nieuwe visite kaartjes gereed waren. Elke aanwezige kreeg er en stuk of 20. Aan de voorkant staat een prachtige vlieg, gebonden door Nico. Op de keerzijde een QR code, waarmee je rechtstreeks op onze website www.depoldervlieg.nl komt. Als iedereen er een paar in zijn vliegvisvest stopt, in de portemonnaie enz. en deze uitdeelt aan iedereen die ook maar de geringste belangstelling toont in vliegvissen, dan lopen we flink kans op meer bezoekers van buiten en ook op nieuwe leden. In de kast liggen er nog ene paar honderd!
Vervolgens gaf Bart het woord aan invallend veilingmeester Jan, omdat Milco opeens verhinderd was. Jan gaf aan dat hij 17 maal veilingmeester gespeeld had, maar toen hij voorzitter werd niet meer, dus hij zou er weer even in moeten komen. Maar hij had zijn nieuwe gehoorapparaten op maximaal staan dus we konden starten. En dat ging vlot. Vrijwel alles was tegen 22.00 uur verkocht, met de gebruikelijke grappen en grollen.
Vooral de vier wat nieuwere leden sloegen weer hun slag. Bijvoorbeeld Thomas ging naar huis met een volle fietstas, een antieke vistas vol reels, boeken en bindmateriaal, drie hengels en een grote aparte hengelkoker. Dat bleek nog een heel probleem op de fiets, want hij moest met twee dragers de zaal uit worden geholpen.
In de pauze werden lootjes verkocht en bij de verloting trok secretaris Din de troostprijs en Jan de hoofdprijs. Een bon t.w.v. €100, dit jaar te besteden aan een vistripje met een maat.
Penningmeester Henk hield met de onmisbare hulp van Harrie en zijn flitsende Excel programma keurig de aan en verkopen bij, evenals het percentage van 10% voor de clubkas. Hulde voor hun inzet! Dit alles leverde onze mooie club uiteindelijk een batig saldo op van bijna € 300.
Bij de nazit werd alles onder het genot van een hapje en een drankje nog eens doorgenomen en werd voorzichtig gespeculeerd welke vissen we dit jaar waar zouden kunnen gaan vangen.
JanS
De laatste 3 clubavonden van 2022 werden weer in een zeer gezellige sfeer doorgebracht.
- Allereerst verzorgde Roland een avond over het plannen van een vistrip. Lijkt simpel, maar de meer ervaren leden weten dat dat nogal ingewikkeld kan zijn.
Alle aspecten kwamen aan de orde: bestemming kiezen, vergunningen regelen, hoe oriënteer je je: van kennis van vismaten met ervaring ter plekke tot internet opties. Hij toonde wat handige trucs in Google Earth, waardoor je tevoren al kunt kijken waar je de auto kan parkeren en hoe je naar de rivier moet lopen. Alsof je er al staat!
Er ontstond een spontane discussie over het introduceren van nieuwe clubleden op stromend water als bijv. de Kyll. De als immer zeer actieve en snel reagerende activiteitencommissie heeft intussen een trip gepland hiervoor medio april 2023. Dat wordt en leerzaam en gezellig!
- De tweede avond had als thema “Nimfen binden voor de binnenstad Alkmaar”. Ook hierbij nam Roland het voortouw.
Maar eerst hield voorzitter Bart een kort verhaaltje over ledenwerving. Een thema dat al een paar jaar speelt bij ons (en bij andere verenigingen incl. de VNV).
Bart had een marketingonderzoek gedaan, waaruit rolde dat de vorig jaar vernieuwde website uitstekend oogt en voldoet (volgens deskundigen van buiten). Bart’s idee was om een paar honderd visitekaartjes te laten drukken, waarop aan de ene kant een mooie vlieg staat en op de andere een QR code, die rechtstreeks leidt tot onze website. Iedereen stopt een paar van deze kaartjes in zijn vliegvisvest en deelt ze met ruime hand uit.
Alle leden waren tevoren opgeroepen om een fraaie zelfgebonden vlieg mee te nemen en hiervoor kwam een heuse verkiezing, ja we zijn zeer democratisch. De Libelle van Nico won, zodat deze binnenkort te bewonderen is.
Vervolgens begon Roland aan zijn inleiding: welke nimfen doen het in Alkmaar, welke materialen heb je nodig enz. De tijd vloog voorbij, zodat uiteindelijk na de pauze pas aan het binden werd begonnen. Nu maar hopen dat de voorn snel Alkmaar binnentrekt.
- Op 8 december hield John de gebruikelijke, en zoals immer onvergetelijke, Whisky avond. Hij verzorgt al sinds 2016 fantastische avonden met elke keer een ander thema, bijv., Schotse whisky’s, Ierse Whisky enz. Twee jaar lang hebben we deze –door covid noodgedwongen - digitaal gehouden, waarbij elk lid 5 flesjes thuiskreeg en we via MS Teams “bij elkaar waren”. Goede noodoplossing in corona tijden, maar live is toch leuker. 23 leden waren present op deze alweer zevende whiskyavond. Een ware traditie ondertussen!
Begonnen werd met een grap. Jan had ooit een fles alcoholvrije whisky op de kop getikt, maar na één glaasje was hij hiermee acuut gestopt en weer overgegaan op Cragganmore en Glenrothes uit de Speyside.
Deze fles ging “gecamoufleerd” rond, waarna de leden, veelal als zelfbenoemd whisky expert, mochten raden uit welk land en welke streek dit product kwam. Dat varieerde van Engeland tot Japan en terug. Maar in het algemeen vond niemand het echt lekker. Rob raadde het goed: alcoholvrije “whisky”.
Daarna ging John met het echte werk aan de slag. Zoals hij al jaren doet had hij weer een origineel thema bedacht. Dit jaar waren er 7 (!) flessen die allemaal begonnen met het woord “Glen”, hetgeen in het Gaelic “Dal“ betekent, van waaruit het water voor de drank wordt getapt uit een stroompje.
Over iedere fles had John met behulp van een PowerPointpresentatie een verhaaltje, een anekdote, een filmpje enz. Ondertussen ging die fles rond en tapte iedereen een “bodempje(!)” in zijn eigen proefglaasje. Sommige whisky’s moesten wel wat verdund worden want er was een Cask bij van ong. 60%. Willem is nog aan het bijkomen hiervan
De stemming steeg vanzelfsprekend zeer snel. Dat werd nog versneld door de crackers met zalm, brie, kaasblokjes, chocolade en vooral ook door Koos die regelmatig een plank met zelf geschoten en zelf gerookte plakjes gans liet rondgaan. Hulde! Koos kreeg hiervoor apart een welverdiend applaus.
De pauze werd geheel vergeten door dit bacchanaal en nadat omstreeks 22.30 uur de presentatie met een zeer groot en langdurig applaus voor John was afgesloten werd het feest in de bar van De Geist, met veel bitterballen, nog een tijdje voortgezet. Het hoogtepunt qua sfeer van het jaar, we hopen volgend jaar op weer een apart thema, John!
JanS
EFFA WERPDAG DE POLDERVLIEG GEESTMERAMBACHT
Op 29 oktober had onze onvolprezen activiteitencommissie weer iets moois georganiseerd. Drie EFFA-instructeurs kwamen van verre (tot uit Drenthe aan toe) om ons beter te leren werpen. Het was ideaal weer.
Veel leden gaan uit van de terechte veronderstelling dat je nooit uitgeleerd raakt op het gebied van vliegbinden en vliegvissen, waaronder je werptechniek. Dit moge ook wel blijken uit het feit dat Marcel en Nico, net terug uit Canada en beiden gediplomeerde werpers ook meededen aan het interessante programma en aangaven behoorlijk veel geleerd te hebben.
Onze 14 deelnemers en de drie instructeurs (Ferdy Geerdink, Otto Rinia en Erwin v.d. Voort) kwamen om 9 uur samen bij het restaurantje Lovers en Hunters in het zuidoosten van het Geestmerambacht. We werden ingedeeld in drie groepen (van beginners tot gevorderden), die zich na een kop koffie verspreiden over twee grasvelden en een hafje, om ook te voelen hoe zaken werken in het water. Voor elke groep was een apart programma opgezet, hulde!
Zelf zat ik in de groep die eerst met Ferdy ging oefenen op de “Effectieve inzet dubbele strip”. Ferdy had de les heel goed opgebouwd (zoals pedagoog Dirk hem later complimenteerde) en je merkte snel verbetering in je werptechniek, al was het maar om op ingesleten foutjes te worden geattendeerd. Wat ik wel merkte dat als ik daar scherp op ging letten, het corrigeren tot coördinatieproblemen leidde. Je probeert je hand dicht bij je reel te houden, maar dan dwarrelt je lijn opeens raar neer bij de backcast…… Volgens Ferdy was het een kwestie van goed oefenen. Ongetwijfeld.
Halverwege de dag werd een gezellige pauze gehouden waarbij Lovers en Hunter uitstekende kroketten uitserveerde. Hierna volgde het middagprogramma, waarna de succesvolle dag werd afgesloten. Iedereen was zeer enthousiast.
JanS
Na een enerverende bindavond in De Geist met veel vangig uitziende snoekstreamers, waarvan de binders, gesterkt door een Skuumkoppe, zeker wisten dat zij hiermee zouden gaan vangen, kwam een deel van de clubleden op de afgesproken tijd, zondagmorgen 10 uur, bijeen bij de trailerhelling op de Lepelaar in Langedijk. Zie de foto! Een ongeveer even groot deel besloot uit te slapen en verscheen later.
Omdat alle activiteiten bij ons gebeuren in kameraadschap en zonder de kans om bij een “wedstrijd” een dikke auto te winnen, maakt dat allemaal niet uit. Vrijheid, blijheid is ons motto! Als er al geteld wordt hoeveel men vangt dan gaat het om de “eer” of om “eeuwige roem”.
Het weer was zacht voor de tijd van het jaar en volgens het KNMI wind ZZW kracht 4. Diverse ervaren leden schatten echter dat het ter plekke eerder tegen 5 aan zat. En vooral om de bungalows had je soms rare windvlagen.
Zelf was ik dinsdag even gaan voorverkennen, oude gewoontes leer je niet snel af. Veel riet, helder water en niks gevangen, ja ik had een hengeltje bij me. Eén aanbeet toen.
Vreemd is dat geen van de aanwezige leden zondag een vis wist te vangen of zelfs maar een aanbeet had. Dat was vorig jaar anders. Luchtdruk? Te zacht weer? Nog voldoende voedsel? Ook een paar boten –van buiten de club- die trolden hadden niks.
Leuk was wel dat je, door de beperkte plekken waar je kon vissen, veel terrein aan het water is privé van de huizen, veel riet en bomen, regelmatig een vismaat tegen kwam voor een gezellig praatje. Zo kwam ik bij mijn auto, na langs een doodlopend weggetje te hebben geprobeerd en zag daar Erik op dezelfde plek werpen waar ik 10 minuten eerder stond. Effe babbelen en zijn mooie Hardy bewonderen. Ook had hij een inventieve beschermhoes voor zijn hengel, zie de foto. Terwijl wij spraken kwam voorzitter Bart eraan, met een niet vissende gast en begon als derde op deze hotspot te gooien. Ondanks zijn zeer fraaie worpen ook niks.
Jacob en ik haalden elkaar regelmatig in en telkens konden we mismoedig het hoofd schudden: nog niks!
Op enig moment, na het een paar keer wisselen van streamer en nu met de mandarijnennet streamer vissend, zag ik beweging bij mijn streamer. Maar helaas het bleken een stuk of tien baarsjes die weliswaar bewonderend naar dit gekke voorwerp keken maar ook niet toehapten, bovendien waren zij kleiner dan de streamer.
Al met al dus gezellig, maar de snoeken stonden uit of sliepen ook uit. Voor dat laatste nog een stukje bewijs: Rob was overdag verhinderd, maar ging ’s avonds nog even op eigen houtje snoeken. En hij ving er twee!
Dus Activiteitencommissie: volgende keer of heel vroeg of tegen de avond plannen?
Het najaarsseizoen werd in De Geist afgetrapt met de traditionele avond met verslagen over gemaakte vistrips. Ook wel genaamd: “de avond der sterke verhalen”.
Vier leden waren voor de tweede keer naar Noorwegen geweest en toonden fraaie plaatjes van vele soorten dieren, zoetwatervissen, zoutwatervissen en adders.
Roland was weer naar Italië en Oostenrijk geweest en had op licht materiaal veel zware forellen gevangen. Interessant is dat het in augustus daar vrij rustig is en in het najaar drukker, met vliegvissers dan.
De tweede avond stond in het teken van een langzamerhand ook traditie te noemen activiteit, het Rad van Avontuur. De Activiteitencommissie geeft een draai aan het door Roland vervaardigde rad en het toeval wijst dan aan welke vlieg de deelnemers dienen te binden. Altijd weer een verrassing en een uitdaging van de creativiteit van de binders.
13 Oktober werd gezamenlijk streamers gebonden voor onze vissessie van 16 oktober in het 1000-Eilandenrijk in Dijk en Waard (voorheen Langedijk). Helaas was de uitgenodigde voorbinder door omstandigheden verhinderd, maar dat mocht de pret niet drukken. 22 leden zaten geanimeerd te binden, te kletsen en de wat minder ervaren leden werden naar goed gebruik bij de hand genomen en konden zodoende ook een paar fraaie streamers produceren. Of ze kregen er wat.
Omdat voorzitter Bart had vernomen dat ik twee keer niets had gevangen deze week, bood hij mij een door hem ter plekke zeer fraaie streamer aan, inclusief wiggletail, waarvoor nogmaals dank! Zie de foto!
Zelf was ik nogal lui deze avond en beperkte mij tot makkelijke vliegen, waaronder de zogenaamde mandarijnennet streamer. Ooit bond Ruard nimfjes van mandarijnen netjes, die had ik poosje gespaard en recent weer gevonden; in dit geval schuif je gewoon een half netje op een grote streamerhaak, wat glitter erbij en klaar (foto). Toen ik Bart als wederdienst er een aanbood keek hij was bedenkelijk naar dit inderdaad nogal lelijke product en bedankte vriendelijk (“de kans is zeer klein dat ik daarmee ga vissen” mompelde hij eerlijk). We gaan binnenkort zien of mijn theorie dat ook lelijke vliegen worden gepakt en misschien wel eerder dan mooie klopt.:-)
Inclusief de gezellige nazit met drankjes en bitterballen weer een zeer geslaagde avond. Zondag de producten testen en over twee weken het relaas van de fantastische trip van 3 leden naar Canada. Ze waren aanwezig maar deden zeer geheimzinnig over de vangsten, dat wordt dus wederom een druk bezochte avond
Zaterdag 9 april was het voor het eerst sinds lange tijd dat De Poldervlieg ‘Casting Club’ weer actief was op het recreatieveldje van het Geestmerambacht. Het doel van het clubje is om nieuwe leden te helpen met het ontwikkelen van hun werptechniek. Ik deed als gevorderd vliegvisser ook mee, beter leren werpen kan je je hele leven nastreven. Onder leiding van Marcel en Nico kregen Thomas, Alex en ik zeer nuttig advies en aanwijzingen hoe we onze werptechniek kunnen verbeteren. Dat begint natuurlijk bij de basis met de bekende beweging van de hengel tussen elf en een uur. Maar al snel gingen we een stapje verder, zoals het oefenen van dubbelstrippen. Ik moet toegeven dat ook ik die techniek nog niet helemaal in de vingers bleek te hebben. Eigenlijk viel het Marcel op dat ik meer enkel- dan dubbel stripte. Dankzij zijn instructies voelde ik voor het eerst, jawel na 15 jaar, hoe het dubbelstrippen je veel meer controle van je lijn in de lucht geeft. Ondertussen oefenden ook Thomas en Alex met Nico verder aan hun werptechniek. En dat blijven we de komende maanden met enige regelmaat doen, zodat wij alle drie deze zomer subtiel een vliegje tussen twee overhangende takken op een stromende rivier kunnen presenteren. Met dank aan Nico en Marcel voor hun professionele begeleiding.
Bart
