Mijn snoekbaars experience in december 2020

2 December

Hans, Ruard en ondergetekende gingen proberen of de Hoornse vaart nog steeds een optie was. Nee dus, de door mij in het vorig verslag over de maand november al aangekondigde werkzaamheden aan de zuidelijke oever waren inmiddels begonnen. Volgens mij was het water nu al aanzienlijk troebeler dan ik in deze periode in de Hoornse Vaart gewend was. Geen vis, zelfs geen aanbeten.

Bovendien lijkt het erop dat een makkelijke toegang naar de vaart ten zuiden van de Molenkade, die ik ook opgegeven had als potentiele snoekbaarsstek, er ook niet meer is. Het wordt minimaal een flinke tippel over de voetpaden in de Oudorper polder om bij het water te komen. Daarna naar het Zwijnsmeer, dat was wel helder genoeg maar ook hier, niets gevangen, geen aanbeten.

Naar aanleiding van een tip van Ruard  gingen Hans en ik nog naar het Noord Hollands kanaal zo rond de vlotbrug Koedijk. Het water was redelijk helder, een mooie stroming maar ook hier niets gevangen, ook geen aanbeten. Het werd inmiddels wat “griebelig” (uitdrukking Hans voor onaangenaam koud) dus inpakken en naar mijn huis. De troost voor Hans en mij, een glaasje single malt bij de warme kachel, was wel verdiend.

6 /7 december

Met kunstaas kan je nu eenmaal, zeker dieper, water sneller afvissen, vooral als het belangrijk is dat je vlak bij de bodem vist. En ik hoopte op die manier te ontdekken of de snoekbaars op het stuk kanaal vlak voor mijn deur aanwezig en actief was. Twee middagen met een shad gevist, op een onmiskenbare maar gemiste snoekbaarsaanbeet na verder niets. Het was in die periode ook baggerkoud, ik deed niet voor niets twee keer over een betrekkelijk klein stuk water

9 december

Je moet soms even kunnen loslaten, ook het vissen op snoekbaars, dus ben ik mij weer eens gaan richten op de baars in de grachten. Bovendien ben ik nog steeds zoekende naar een lijn die ongeveer 3 IPS afzinkt maar waarmee makkelijk rolworpen te maken zijn met de hengel die ik daar het liefst gebruik, een zachte 4. Voor het vissen in de grachten zijn het kunnen maken van rolworpen over enige afstand wel zo plezierig. Schelphoek, Oudegracht en Lindengracht afgevist, helemaal niets. Op de laatste stek griste een snoek de streamer van mijn lijn af, recht onder mijn voeten. Niet zo groot, een cm of 70 maar wel erg dik. Ik was natuurlijk niet blij voor de snoek dat hij er met een streamer in zijn bek vandoor ging, maar de aanbeet, goed zichtbaar voor mij, was toch wel erg spectaculair. En ik troost mij maar met de gedachte dat het een kleine streamer was en natuurlijk weerhaakloos. Hij zal de vlieg wel gauw kwijt zin. Uiteindelijk onder het stadhuis nog twee miezerige baarsjes gevangen.

13 december

Martien was zo enthousiast over de Guideline shootinghead, de Guideline ULS 3D +, dat ik er ook een besteld heb, in mijn geval de 12 grams versie met als zinksnelheid 2/4/6 IPS. Voor de duidelijkheid, je krijgt geen drie shootingheads met die zinksnelheiden maar de shootinghead is onderverdeeld in drie delen met verschillende zinksnelheden. Dit om een gelijkmatig afzinken en een rechte lijn te bevorderen. Mijn intentie was om die lijn in te zetten om met boobies te vissen en dan kan je wel wat afzinksnelheid gebruiken. Op een druilerige zondagmiddag benutte ik twee drogere uurtjes om de lijn te testen. Indruk? Het slechte nieuws is dat je even moet vergeten dat het werpen met een vliegenlijn een elegante bezigheid hoort te zijn. Het heeft voor het gevoel meer met kogelstoten of speer werpen te maken. Aan de andere kant kan je na enig oefenen de lijn een behoorlijk eind weg zetten. Ik had aan een rolworpje, eerst halve shootinghead voor mij in het water, en meteen daarna een of twee achterwaartse worpen voldoende om de lijn verder te werpen dan met een normale WF lijn. Dat ook nog het werpend deel maar ca 6 meter bedraagt, is plezierig voor voetgangers en verkeer achter je, maar ook in situaties op kanalen of rivieren met een steil talud of bomen achter je. Bovendien, door de massa in het voorste deel zet je ook grotere vliegen makkelijker weg en gaat werpen tegen de wind in ook beter. De lijn voelt wel zwaar aan, ik gebruikte de lichtste versie (wordt opgegeven als voor 4/5 hengels) op een tamelijk zachte aftma 6 hengel, maar die werd wel naar mijn gevoel flink belast bij de opname van de lijn en de voorwaartse worp. Ook dus nog maar eens testen op een strakkere aftma 6 en zelfs aftma 7 hengel. Voor aftma 4 en 5 hengels is echter de 12 grams versie te zwaar, in ieder geval voor mijn gevoel. Niet verwonderlijk, de shootinghead weegt 12 gram, de fronttaper (werkend deel) van een 5 lijn weegt 9,5 gram en zelfs van een 6 lijn ook nog maar 10,5 gram. En voor de volledigheid, de fronttaper van een 7 lijn weegt 12,5 gram.

Afzinken doet de shootinghead echter perfect, zo uit het doosje in een keer naar beneden en gelijkmatig, zonder de scherpe bocht die gewone snel zinkende lijnen soms hebben. Ik overweeg dus ook nog de aanschaf van een 12 grams I/2/4 IPS, de shootinghead heeft zeker zijn voordelen in specifieke situaties en met beide shootingheads heb ik ook twee reservelijnen, terwijl ik maar een spoel met shootingline mee hoef te nemen. Wel enigszins storend is de lus in lus verbinding tussen de Guideline shootinghead en volglijn, de lus in de shootinghead is te grof. Daardoor blijft, bij het binnen strippen van de shootinghead  voorbij het topoog de shootinghead op de geleideogen even steken. Het stoort als je de 6 meter shootinghead gedeeltelijk wilt binnen vissen, het zal zeker hinderen als je een flinke vis binnen schepbereik wil halen. Daar moet ik dus nog wat op vinden. Omgekeerd, bij het werpen, is er totaal geen probleem.

En mijn eerdere tip om het schepnet te gebruiken om de volglijn op te vangen, in situaties met begroeiing, stenen of andere obstakels aan je voeten, is zeker van toepassing bij de veel dunnere shootingline. Je kan natuurlijk ook een lijnmandje gebruiken maar ik vis bij voorkeur zonder uithangbord voor mijn buik.

NB

Op een middag wat later in de maand heb ik de lijn ook op een strakkere 6 en 7 hengel getest en dat ging voor het gevoel plezieriger al voelt het nog steeds wat lomp aan in vergelijking met het werpen met een WF of DT lijn. Het zal vast ook wel een kwestie van wennen en oefenen zijn en vooral ook de techniek aanpassen aan de hengel die je op dat moment gebruikt, zacht of strak, een 6 of een 7. Kortom een bruikbare lijn, voor specifieke situaties en als reservelijn, al zal ik waar mogelijk bij voorkeur toch eerst de klassieke WF of DT inzetten.

 Dinsdag 14 december  

Na half december is mijn ervaring dat het meestal wel afgelopen is met de vangst van baars, tenminste in de stad. Maar voordat ik de baars voorlopig moet loslaten, toch maar weer even de grachten geprobeerd. Dat was de enige plek waar ik ze de laatste tijd nog ving en ook positieve berichten kreeg. Het kanaal doet voorlopig even niets en in de polder is zeker grotere baars de schaarse bijvangst van snoek. En de polder komt nog wel. Bovendien is de missie “zoek de perfecte lijn voor de grachten” nog niet afgerond. Het kanaal voor mijn huis is als oefenplek voor de geschikte zinkende lijn om rolworpen mee te maken ook geschikt, op veel plekken sta je namelijk ook een meter boven het water, maar vissen en testen tegelijkertijd is leuker.

Resultaat? Een baars, niet lang, zo`n 30 +  maar wel dik, en een brasem regulier gehaakt. Zou het over zijn? Kort daarna kreeg ik van Ruard een bericht dat er redelijke baars werd gevangen in het Verdronkenoord, maar dat van schoolvorming niet echt sprake is. Veel verplaatsen en dan kom je af en toe een knappe baars tegen. Dat begint dus al een beetje op snoeken te lijken. Maar het kan dus nog wel en zelfs het ervaringsgegeven dat na half december het met de baars in de grachten normaal gesproken wel afgelopen is zou dit vreemde vis- beter gezegd vang -jaar dus ook wel eens niet juist kunnen zijn. Mooi. Komt daarbij ook dat ik de meeste snoekbaarzen, ook in de grachten, ving in januari en februari en dan is 1 + 1 meer dan 2.

Woensdag 16 december

Beverkoog: eindelijk weer eens wat polderachtig water ingegaan op de snoek, deze keer in het hoge water van de Beverkoog. Het was niet echt wild, drie aanbeten waarvan er twee op het eind van de dril losschoten en eentje werd geland. Degene die losschoten beten ook pas aan toen de streamer al bijna was binnen gevist dus aan een korte en waarschijnlijk ook te strakke lijn. Als de snoek dan na de aanbeet meteen wegdraait is de kans groot dat de haak zich niet goed kan zetten, zeker als de streamer toch al voorin de bek zat (tip bij het vissen met de streamer ook bij de laatste meter wat ruimte in de lijn laten. Zeker als de concentratie in de loop van de dag en het uitblijven van aanbeten wat wegzakt iets om aandacht aan te besteden). Het was wel weer eens leuk om in de Beverkoog te vissen. Een van de weinige plekken zonder fiets of autoverkeer achter je en ook met de nodige bochtjes en hoekjes waardoor je variatie krijgt. Lekker struinwater. Hans noemt het een soort beekje zoals je die ook in het buitenland hebt maar dan stilstaand. Veel vliegvissers van de club hebben daar hun eerste worpen gedaan. Je leerde door de begroeiing achter en opzij vanzelf wel goed werpen in situaties vergelijkbaar met het buitenland. En omdat je zeker in de begintijd veel vliegen verspeelde in de bomen, ook veel oefening in het binden. De begroeiing is er op veel plekken zeker niet minder op geworden en op sommige gedeelten is zelfs amper plek om aan de waterkant te komen. Dat vergroot de noodzaak om over grotere afstanden toch rolworpen in te zetten en met een streamer van een cm of 8 gaat dat wat lastiger dan met een nimfje op haakje 10. Moet ik ook eens wat op verzinnen. Gelukkig is een elegante en strakke presentatie met de streamer geen vereiste en kan je een drijvende lijn na de worp nog even verleggen (menden) zodat je toch je streamer net vlak langs die mooie stek kan laten lopen.

Wat betreft de visstand, de voornstand is sinds de jaren negentig, zeker wat betreft de lengte van de vis wel wat achteruit gegaan al ving Hans in een doodlopend stuk nog een mooie ruisvoorn van 30 cm. Snoek zit er nog steeds voldoende. Dat waren nooit grote jongens, maximaal zo tegen de 80 cm, het gros zo tussen de 40-70 cm en dat is nagenoeg gelijk gebleven.

Dinsdag 22 december

Broek op Langedijk: gevist met Hans in de slootjes voor en tussen de huizen gebouwd in het rijk der duizend eilanden. Weliswaar een meer stadse omgeving maar het water is feitelijk polderwater, ondiep, helder en veel hoekjes en gaatjes Twee aanbeten gehad, een snoek geland. Door omstandigheden gingen we wat vroeger naar huis, wel even omgereden door het dorp heen om de mogelijkheden elders te checken. Die zijn er plenty. Je hoeft alleen de auto maar 500 meter te verplaatsen en dan liggen er al weer talloze prachtige plekje binnen loopbereik.

Donderdag 24 december

Alkmaar Noord: deze week maar een keer vissen was een beetje weinig maar het weer was niet erg uitnodigend. Bovendien begon de temperatuur vanaf woensdag in een keer sterk te dalen, naast verandering van luchtdruk en een draaiende wind. Geen gunstige vooruitzichten. Toch maar even een fietsrondje langs mijn hot spots in de wijk gemaakt, maar nergens resultaat. Dat zijn van die dagen dat je al blij bent als je geen streamer verspeelt. Wel zag ik tot mijn genoegen dat er op veel plaatsen al gemaaid is, veel van mijn stekken waren nu al goed bevisbaar. Dat was vorige jaren in Alkmaar wel anders.

Woensdag 30 december

Heiloo Zuid: het zou in de middag goed weer zijn, in ieder geval droog. Maar dat viel erg tegen. De streamer ging om half twee te water, het regende toen al en dat bleef het doen tot een uur of drie, en steeds harder. Zeker met deze temperatuur en nog een opstekende wind geen pretje en ik besloot dan ook na een tijdje om een droge plek te zoeken en even af te wachten tot de bui over was, In de verte zag ik het al lichter worden maar het duurde nog wel even voor de regen op een acceptabel niveau was. Hans bleek een meter of 500 verder precies hetzelfde gedaan te hebben, hij had zelfs nog een ruimere schuilplek gevonden, een soort mini muziekkapel. Het werd gelukkig droog en we konden weer wat gerieflijker vissen, maar vangen was een ander verhaal. Hans had met de nimf wel wat visjes gevangen, voornamelijk baarsjes tot een cm of 10. Ikzelf had ook een baarsje van een cm of 10 die overigens mijn streamer van 8 cm wel vol in de bek had.

Bij de stek In Heiloo Zuid kan je een soort rondje lopen langs verschillende type water, smalle sloten, bredere sloten, een meertje dieper en ondieper water die allemaal met elkaar in verbinding staan. Inmiddels waren we bij de laatste sloot aangekomen, een tamelijke smalle sloot die in de winter toch vaak verrassend goed kon zijn.

Hans ving inderdaad wat meer visjes hier maar het bleef hetzelfde formaat. Om het vissen voor hem niet te verstoren, een streamer maakt nu eenmaal meer lawaai in het water, bleef ik achter hem vissen. Opeens uit het niets een harde aanslag en zowaar een snoekje. Hij was niet groot, zo`n 65 cm, dat kon ik wel zien maar hij vocht harder dan normaal voor een snoek van die lengte. Uiteindelijk kon ik hem scheppen en na het onthaken snel op de foto zetten.

We hebben daarna nog een kwartiertje door gevist maar daarna vonden we het wel mooi geweest, ook met het oog op de donkere wolken die onze kant opkwamen. En dan wordt de aantrekkingskracht van een droge plek in de vorm van een warme huiskamer en de traditionele malt ter afsluiting wel erg groot . Dat was in december een Glengoyne, 12 jaar oud om precies te zijn, maar die is nu op, tijd voor een nieuwe fles. Dat is dan in ieder geval een goede reden om ook in de winter met vaak koud en guur weer te gaan vissen, de borrel na afloop smaakt nog beter dan anders. Misschien omdat je hem verdiend hebt zelfs als er niets gevangen is?

31 December

En al had ik eerst plannen om donderdag 31 december nog een paar uurtjes in de stad te gaan vissen, een soort solo oudejaarsvissen, door een druk programma heb ik dat maar laten vallen. De weersverwachting was woensdagavond ook al niet positief, al bleek dat ook deze keer niet te kloppen, het was de hele dag prima weer. Na 1 januari maar weer proberen. Vanuit een stoïcijnse opstelling “als de baars er dan niet meer zit zaten ze er 31 december waarschijnlijk ook al niet meer, en zaten ze er 31 december wel dan zitten ze er na 1 januari ook nog wel even”.

Samenvattend

Een slechte maand, zeker wat betreft de snoekbaars. Al is het natuurlijk ook zo dat je er wel gericht op moet gaan vissen wil je ze vangen en dat heb ik deze maand ook minder gedaan. Sowieso heb ik de afgelopen maand minder gevist dan normaal. Het bij tijden waterkoude weer was daar een oorzaak van, daarnaast waren de vangstberichten over het algemeen niet positief, niet wat betreft het vliegvissen alleen maar ook van kunstaas en doodaasvissers. Nu en dan “out of the blue” een uitschieter, maar meestal maar van korte duur en zeker niet over een langere periode. Kortom, zoals eigenlijk het hele jaar al vanaf de zomer. En als er dan ook nog andere zaken geregeld moeten worden schiet soms het vissen er wel eens bij in, ook al heb ik als pensionado nu veel meer vrije tijd. Maar goed, de vis is er echt wel, alleen waar zitten ze nu, wat is het aasgedrag en ze moeten ook nog eens actief zijn op de momenten dat je aan de waterkant staat. De snoekbaarsexperience is echter pas eind februari afgelopen. Nog alle kans dus dat de vangsten gaan komen, ook op stekken die tot nu toe niets opgeleverd hebben. En zowel vliegvissend op polderwater, met kunstaas in het kanaal en jaren geleden met levend en dood aas(ja, ja) is mijn ervaring dat voor de snoekbaars januari en februari geen slechte maanden zijn, integendeel.