De Snoekbaarschallenge is dan wel afgelopen, de experience gaat in maart nog door

 2 maart, Heiloo Zuid

Het bekende “rondje van Heiloo Zuid” gedaan, Hans met nimfen en ik met de streamer. Zoals gewoonlijk voor mij geen vis maar Hans ving een snoekje van 45 cm op een nimf haakje 14. Op zich niet opmerkelijk, in maart en april vangen we wel vaker snoek op nimfen. Als ik dan met de streamer viste kon het goed voorkomen dat ik niets ving, en Hans en Ruard diverse snoeken haakten en soms ook konden landen. De nimfen zaten dan meestal wel voorin de bek, maar bij het draaien van de snoek kwam het nylon vaak tussen de tanden en daar is zeker 12/14-00 niet tegen bestand. Wat extra leuk was, Hans had hiermee als eerste een van de prijzen die in de bindwedstrijd te winnen waren, hij had namelijk de snoek op een Royal Coachman nimf. Verder is er niets meer gevangen al had Hans nog wel twee aanbeten op zijn nimfen.

3 maart, Huiswaard.

Door de slechte vangsten in de afgelopen weken, zeg maar geen vangsten, kwam ik even op de gedachte maar even een weekje of twee te stoppen met vissen. Aan de andere kant, binnen zitten is niets voor mij, buiten zijn is veel plezieriger en ook gezonder. Alleen is een stukje fietsen of lopen zonder ander doel dan na een tijdje weer thuis te komen niet aan mij besteed. Met de hengel mee naar het water fietsen en hier en daar een mooie stek afvissen bevalt mij stukken beter, ook zonder vangst. En eens moeten de snoeken of baarzen wel weer komen. Ik ga de komende tijd dus maar besteden door zoveel mogelijk de plugvlieg te testen zoals in het vorig verslag beschreven. De actie is prima, dus vangkracht heeft de plugvlieg vast wel. Alleen wat betreft het inhakingsvermogen door de verhouding grootte haakbocht versus lengte schoep heb ik nog vraagtekens. Die vraagtekens kan ik pas wegnemen als ik snoek of baars aanbeten verzilver of juist steeds lossers heb, maar dan moet ik natuurlijk wel eerst aanbeten krijgen. En vervolgens, als ik er niet mee vis weet ik in ieder geval zeker dat ik geen aanbeten krijg. Lekker blijven proberen dus. Vandaag maar weer aandacht besteed aan de stekken in de Huiswaard en omstreken, echter geen aanbeten dus vraagtekens blijven. Wel een plugvlieg die enigszins scheef liep gecorrigeerd door wat foam aan de zijkant van het schoepje weg te knippen.

7 maart, Berger ringvaart.

Dit was een tip van een kunstaasvisser die ik regelmatig spreek, zowel in de stad als in de buurt waar ik woon. Hij had daar vorige week nog twee snoeken gevangen. Dat er snoek zat in dat water wist ik wel. Ik vond het water echter altijd, zowel in de zomer als in de winter, wat te troebel om met de streamer te vissen. Ik had al gezien dat de aangewezen plek waar van de kant vissen mogelijk was een relatief klein stuk was, in 1 uur kon de stek wel afgevist worden. Dat was maar goed ook, ik stond precies op de wind en die was behoorlijk koud. Ik had de vingerloze handschoentjes wel nodig. In verband met de diepte had ik nu een stuk van twee meter langzaam zinkende vliegenlijn voor mijn 4 PT (Pike taper) gezet maar in combinatie met de luchtweerstand van de plugvlieg was dit toch even te veel voor mijn viertje. Daarna een korte drijvende lijn met als punt 1 ½ meter snel zinkende lijn ingezet (een soort Pike taper, zie verslag SBE 21 februari) en dat ging veel beter. Overigens, zoals gewoonlijk, niets gevangen. Voordeel van nu niets vangen is wel dat ik straks extra blij ben als ik wel weer eens wat vang.

9 maart, Kolhornerdiep

Het Kolhornerdiep wil in maart nog wel eens een goede visstek zijn, voornamelijk voorn maar soms ook (weer) baars. Daarnaast leek mij dit ook een goede potentiele stek voor snoekbaars, al heb ik meermalen gehoord dat dit vroeger ook zo was maar dat deze plek inmiddels door het beroep volkomen “snoekbaarsvrij” gemaakt is. Het leek mij echter sterk dat ze er in slagen alle snoekbaars weg te vangen dus ik zette mijn kaarten in op baars en snoekbaars. Hans had er meer vertrouwen in dat er voorn zou zitten en ging met een intermediate lijn en twee nimfen aan de slag. Het was echter erg zoeken en pas links en rechts van de Waarderbrug werden de eerste vissen gevangen. Er bleek volop baars te zitten, elke keer volgden er wel een school van 3 of vier baarzen onze vliegen. Helaas…, niet groter dan een cm of 10. De nimfen van Hans pakten ze nog wel af en toe, mijn baarsstreamer van 6 cm vonden ze wel interessant maar ook te groot. Pas toen ik een maatje kleiner ging, zo`n 4 cm ving ik af en toe zo`n baarsje. Nu was dat wel niet het formaat baars waar ik mijn zinnen op gezet had maar van een vorige keer dat ik in maart in het Kolhornerdiep viste kon ik mij herinneren dat ook de grotere baars zich alleen liet vangen op zo`n klein formaat streamer. Maar wat ik deze keer ook probeerde, andere kleuren, andere types en grootte streamers, geen baars. Ook Hans kwam met zijn nimfen wat betreft de voorn niet veel verder.

Ondertussen zagen we aan de andere kant van het water nog twee vliegvissers verschijnen, dat bleken Siem Grootemaat (bekend in deze contreien) en een vismaat te zijn. De maat begon aardig te vangen maar wel op een specifieke plek van hooguit een meter of 6 breed. Veel kleine vis maar zo af en toe ook een grotere, allemaal voorn en af en toe een blei. Siem ving beduidend minder totdat de vismaat vertrok en hij de plek innam. Op een gegeven moment was ongeveer elke worp minimaal een aanbeet. Veel kleine voorn maar soms ook mooie exemplaren van zo`n 25-30 cm. Of hij beter kon vissen dan zijn maat of dat de bijtlust van de voorn toenam naarmate de middag vorderde was onduidelijk. We gingen even een praatje maken en hij liet zien hoe hij viste. Een minimaal beetverklikkertje maar ook betrekkelijk hoog in het water op die stek. Er stond zo`n 2 meter water maar de meeste voorn zat op midwater, zo`n 1 meter diep. Hij gaf ook meteen toe dat de plek waar hij stond ook een plek was waar de vis op dat moment gestapeld lag, andere stekken leverde nauwelijks of geen vis op. Ik heb nog even doorgevraagd naar zijn ervaring in de afgelopen periode wat de vangsten betrof en hij gaf aan dat het erg wisselend was. Lange periode zonder of weinig vis en dan weer een paar dagen dat de voornvangst uitstekend was. Veel maar ook grote voorn. Vooral de exceptioneel warme dagen na de week vorst en sneeuw was zo`n goede periode. Hans ging nog even een meter of 15 rechts van Siem door met ook hoog geviste nimfen en slaagde erin nog wat voorns te vangen, waaronder een mooi exemplaar. Opvallend was wel dat hij eerst op eenzelfde afstand links van hem amper een visje kon bemachtigen. Ze lagen dus echt gestapeld. Siem bood Hans nog aan op zijn stek te gaan vissen maar het werd tijd om naar huis te gaan. Hans moest deze keer op tijd terug zijn in Huize Kluken en dan zou hij de afsluiting met het traditionele glaasje single malt in Huize van Merkenstein moeten overslaan. Als het nu om mooie baarzen zou gaan, OK, maar voor een paar voorns, no way.

Het is traditie dat Hans mag aangeven welke nieuwe fles single malt open mag voor de “einde visdag borrel”. De vorige fles single malt was op en de keuze viel nu op een Aberlour 12 jaar oud. Een beduidend zachtere malt dan zijn voorganger, de wel erg straffe maar ook heel smakelijke Port Askaig.

21 maart, Alkmaar Noord

Voor mijn doen wel opmerkelijk, zo lang niet gevist. Maar 11 maart kreeg had ik te maken met een stevige griep, naar het schijnt door het Noro virus. En al waren de meest vervelende bijverschijnselen de volgende dag wel over, koorts duurt langer en je wordt er toch wel behoorlijk slap en lusteloos van. Maar inmiddels (eindelijk) was ik wel aardig in orde, in ieder geval genoeg om weer eens te gaan vissen. Op zich was de timing van de griep ook niet slecht. Zo`n lekker visweer was het ook niet de afgelopen periode, al was ik normaal gesproken evengoed wel gaan vissen. Dit is de laatste maand om met de streamer te vissen en die periode wil ik natuurlijk wel optimaal benutten.

Het was nog steeds fris maar ik besloot dan maar om een rondje te maken waarbij ik weer snel kon afhaken, in de buurt dus. Lekker om weer buiten te zijn en te vissen maar het resultaat bleef gelijk namelijk zero. Geen snoek zien jagen en ook van witvis geen teken van leven gezien.

23 maart, Stompetoren/Zuid Schermer/Astrastraat( Oudorp zuid)

Het was weer erg gezellig, samen vissen met Hans en Ruard, maar dat was ook het enige positieve wat er te melden was. Veel verschillende stekken bezocht maar niemand had vis gevangen, zelfs geen mini baarsje op de nimf. Ook nergens een teken van leven in het water te zien.

26 maart, Noord Hollands kanaal

Gezien de tijd die ik in maart nog heb om met een streamer te vissen, vandaag nog maar eens een keer gericht op snoekbaars gevist. Deze keer begon ik met een drijvende lijn, forse beetverklikker, streamer op zijlijntje en een dikke wartel onder aan de leader(suggestie Martien). In tegenstelling tot de verwachting was er geen bewolking maar juist veel zon. En afgezien van de stevige wind stond er ook nog eens een harde stroming en dan werkt het systeem met verzwaring, streamer aan zijlijn en beetverklikker niet meer. Om bodem te houden heb je veel gewicht nodig(wat al heel lastig werpt) maar ook weer een forse beetverklikker die niet ondergaat dor de druk van de stroming maar het werpen ook lastiger maakt. Maar een beetverklikker die groot genoeg is neemt dan weer het gewichtje op sleeptouw waardoor het geheel te snel door het water gaat. Kortom, deze methode is niet geschikt voor hard stromend water. Op zich zou je nog wel wat kunnen bereiken met een zwaarder loodje, geen beetverklikker en gedeeltelijk op gevoel/gedeeltelijk op beweging van de vliegenlijn de aanbeten registreren maar dan ben je het vliegvissen eigenlijk wel voorbij en kan je net zo goed een dropshothengel inzetten. Dus uiteindelijk ben ik maar overgestapt op een snel zinkende lijn, overigens ook zonder enig resultaat.

Wat dat betreft hebben de slechte, zeg maar afwezigheid van vangsten in de afgelopen maanden wel een klein voordeel, de verwachting vooraf en het resultaat achteraf wat betreft de vangsten zijn praktisch identiek. Daarin word ik in ieder geval niet teleurgesteld.

29 maart, Twiske/kruising Noordervaart-Zuidervaart

Vandaag hebben Hans en ik gekozen voor het natuurgebied het Twiske, Ruard had verplichtingen thuis( lentekoorts, huis opknappen). De stek was een bewuste keus, het Twiske is visrijk en het deel wat wij uitgezocht hadden bestaat uit drie afgesloten en goed af te vissen waterpartijen( zie de foto`s). Bovendien is het water al snel in het voorjaar weer mooi helder, van het zogenaamde “keren” heeft het Twiske niet veel last. In het verleden hebben we ongeveer in deze periode met de Neil Patterson wedstrijd hier altijd wel veel vis gevangen, ook al waren ze zelden groot. En het gebeurde dan ook regelmatig dat er een snoek het voorntje greep die net jouw nimfje gepakt had, die zaten er dus ook voldoende. Maar helaas ook hier ”l`histoire se repete”, zowel met de nimfen als met de streamer niets gevangen, geen aanbeet en ook weer geen teken van leven in het (toch ondiepe )water te zien. Op de terugweg kwamen we nog langs de brug bij de kruising van de Noordervaart en de Zuidervaart en we besloten aan die stek nog een half uur te spenderen. Mij leverde het niets op maar Hans had zowaar met de nimfen nog succes. Een aantal aanbeten, twee voorns gevangen en een losschieter die wat groter leek te zijn(Maar het zijn altijd de grote vissen die je verspeelt) Daarna even bijtanken bij mij thuis, zeker in het Twiske was het behoorlijk warme en we waren dorstig geworden.

30 maart, Stad

Voor mij de laatste dag dat ik nog met een streamer kon vissen, woensdag had ik andere plannen. Nou ja plannen, verplichtingen. De tuin moest op orde en als mijn vrouw dat nodig vindt is veel uitstel niet meer aan de orde(om de verhoudingen maar weer eens duidelijk te maken). En eerlijk gezegd was mijn viskoorts gezien de resultaten van de afgelopen periode ook aardig afgenomen. Nu was mijn ervaring de laatste jaren dat soms de baars juist eind maart weer redelijk vangbaar was op de ondiepere plekken van de singels en de grachten. Niet alleen baars, soms ook nog aardige snoekbaarzen. En ook al had ik er weinig vertrouwen in dat dat dit jaar ook op zou gaan, toch maar een route uitgestippeld langs de stekken die mij vorige jaren in maart ook vis opleverden. Dat betekende dus eerst de Schelphoek, daarna bij de Lamoraalsluis, vervolgens de singel ten zuiden van de Bergerbrug en als laatste dan de last hope voor de vliegvisser in de stad. Dat is het afgesneden kanaalvak onder het stadskantoor. Zeg maar wat de brug bij Stompetoren voor het vliegvissen in de Schermer is. Het wordt eentonig maar het water leek wel volkomen leeg. Zelfs geen volgende, maar vervolgens niet aanbijtende minibaarsjes die je normaal altijd wel tegenkomt. Om vier uur vond ik het wel mooi geweest. Het werd behoorlijk warm en al had ik mijn kleding wel al aangepast, mijn wintervisvest begon steeds zwaarder aan te voelen en ikzelf werd enigszins oververhit. Dit roofvisseizoen is voor mij beëindigd evenals de Snoekbaars experience. En het werd dus weinig snoekbaars en de experience bestond de laatste maanden voornamelijk uit buiten zijn en vissen met je vismaten. Overigens ook helemaal niets mis mee al zou wat meer vis in het net wel welkom geweest zijn.

Conclusie

Februari 2021 was al een slechte vismaand, maar maart met twee minibaarsjes spande toch wel de kroon. Bart de SP merkte ten aanzien van mijn verslag over februari al op dat ik al minstens net zo goed een verslag kon maken over niets vangen als hijzelf. Ik beschouw dat dan maar als een compliment. Mijn laatste verslagen zijn dan ook vooral als opbeurend bedoeld voor al die anderen die ook denken dat ze er niets (meer)van kunnen, dan wel een opsteker voor degene die nog wel een visje konden vangen.

Nu leerde een rondvraag bij enkele clubleden maar ook aan de waterkant mij dat het voor veel (kunstaas en vlieg) vissers een slecht seizoen was, zeker de laatste maanden. Volgens sommigen was, wat de snoek betreft, dressuur een van de oorzaken. Zeker door de coronamaatregelen is er veel gevist met name met kunstaas op snoek, maar dat gebeurde toch het meest door de jeugd in de nieuwbouwwijken. En als er al sprake was van dressuur, dat vissen gebeurt vaak met groot kunstaas en dan zou mijn streamertje nog wel moeten werken. Bovendien, wat betreft baars en snoekbaars en voorn met de nimf ging over het algemeen deze winter ook erg slecht daar is minder of geen sprake van dressuur. De reden van de moeizame vangsten?? Ik zou het niet weten. Vanochtend, 31 maart las ik in het NHD een interview met twee karpervissers die ook opmerkten dat ze nog maar weinig karper vingen de laatste maanden. Opmerkelijk.

Wat wel opvallend was dat heel af en toe in de stad de voorn het wel goed deed maar dan op heel specifieke stekken, zie verslag van Bart de SP ”Spider” van zondag 14 maart. In maart goed en grote voorn vangen in de grachten is sowieso opmerkelijk, maar ook dat ze maar op een plek goed te vangen waren en dat was de “grachtendriesprong”” schuin tegenover de Waagtoren. Overigens waren ze zondag 21 maart alweer vertrokken, ik hoorde van Ruard dat hij samen met Cor die dag geen vis meer wist te vangen in de grachten.

Daarnaast werd vaak in de grachten vaak wel gevangen met natuurlijk aas, in ieder geval voorn. Maar overstappen op een voertje en maden en dan nog wel in het roofvisseizoen gaat mij toch echt veel te ver. Al moet ik bekennen dat ik afgelopen zomer toen het enkele weken zo erg heet was en de baars in het kanaal ook `s avonds op de streamer niets deed nog wel eens in de avonduren bij mij in het kanaal met een ouderwetse brasemwerphengel( dus “boterzacht”) en pen en mais, lekker zittend op een stoeltje, na het eten de nodige uren doorgebracht heb. Met een beetje wind in het gezicht voor wat verkoeling en behoorlijk actieve en soms grote voorn een prima tijdverdrijf.

Maar de afgelopen periode heb ik mij ook wel vermaakt met alternatieven als het knutselen met een testen van lijnen en het experimenteren met streamers en plugvliegen. Helaas heb ik niet de gelegenheid gehad om te zien of mijn baars en snoek “foampluggen” ook genoeg inhakingsvermogen hebben. De laatste weken bij het snoeken heb ik bewust alleen met die drijvende streamer met foamlipje gevist. De actie is verleidelijk genoeg maar als er geen snoek wil aanbijten valt er niet veel te testen.

Inmiddels zijn de dozen met streamers voorlopig weer opgeborgen, inclusief de bijbehorende lijnen en hengels. Nu eerst maar twee maanden “afkicken met nimfen”. Drijvende lijnen, langere leaders van 12/14.00, vliegen kleiner dan 2,5 cm, dat wordt wel weer even wennen. Maar 26 mei, als de lente al bijna weer overgaat in de zomer, begint er weer een nieuw roofvisseizoen.

” Nieuwe ronde nieuwe kansen”.