Neil Patterson Trofee 2022

Nu zijn er voor de Neil Patterson Trofee meer uitdagingen dan alleen COVID. Het idee is dat je binnen afzienbare tijd vier verschillende soorten vis vangt op een aan de kant gebonden vlieg die alleen uit koperdraad bestaat. Je vraagt je meteen af: welke gek verzint dat? Het antwoord zit ‘m in de naam van deze trofee. Neil Patterson was eigenlijk nog veel gekker toen hij deze uitdaging bedacht, want in zijn originele vorm was het de bedoeling dat je zeven soorten vis ving op een vlieg van koperdraad. Je had er wel een maand de tijd voor, maar toch, waarom zou iemand dat willen? Is het om de schone kunst van het vliegbinden betrekkelijk te maken? Of simpelweg om ons te laten ervaren dat het wel degelijk uitmaakt om uren achter je vice te zitten omdat je beter vangt met echte vliegen? De verhalen suggereren het eerste, maar mijn deelname aan de Neil Patterson Trofee wijzen vanwege mijn povere resultaten op het tweede.

En betrekkelijk, belachelijk of gewoon moeizaam, toch gingen we op zaterdag 9 april weer vol goede moed op pad. Ruard, Erik, Hans, Marcel en ik verzamelden zich op de plaats der handeling in Heiloo. Een wat uitgedund gezelschap omdat Frits als mede organisator helaas ziek was en andere clubleden het tegen de clubtraditie in wat lieten afweten. Wisten zij wat ons, doorgewinterde clubleden, te wachten stond? Bij aanvang herinnerde Ruard ons weer even aan alles wat wel of vooral niet geoorloofd is bij deze wedstrijd. Tot mijn verbijstering begon Marcel met knalrood koperdraad een vliegje te binden. En uit mijn ooghoek zag ik Hans zelfs geelgroen koperdraad gebruiken. Gekleurd koperdraad bleek dus toegestaan te zijn, maar platgewalst koperdraad weer niet? Ik zag mijn kansen om de trofee te winnen ter plekke slinken.

De vlieg van (erg) rood koperdraad waarmee Marcel de Neil Patterson Trofee hoopt te winnen

Die gedachte bleek geheel onnodig, want het water was zo troebel dat geen vis onze vlieg kon zien, welke kleur die ook had. Het werd een strijd tegen de elementen die wij collectief verloren. Vijf vliegvissers die na drie uur vissen geen enkele vis wisten te haken, dat mag je met enig recht wel een pover resultaat noemen. Maar gezellig was het wel en de zon scheen, dus dat compenseerde voor wat anders best een chagrijnige zaterdag had kunnen worden.

Als we het er allemaal over eens zijn dat vissen met alleen maar koperdraad uitdaging genoeg is, stel ik voor dat we volgend jaar een betere periode met helder water kiezen. Dan kom ik ook met koperdraad in alle kleuren en hebben we eindelijk weer eens een winnaar van de trofee. De whisky die op die winnaar wacht, wordt er niet slechter van, maar grotere kans om hem te winnen, zal vast leiden tot meer deelname door onze clubleden.

De deelnemers aan de Neil Patterson Trofee 2022