Vissen tijdens weekendje met Hanneke ?

Ik begin dit te schrijven tijdens zo’n weekend. En dan weet ik: het is een kwestie van zorgvuldig plannen, voorzichtig onderhandelen en kijken wat haalbaar is. Met Hemelvaartsdag vertrok ik met Hanneke naar de Eifel niet ver van de Kyll. Ik zag mijn kans om mijn angel Jahrenschein voor vijf jaar opnieuw aan te vragen want die was verlopen. En daarmee was ik uiteraard van plan om te gaan vissen. De vergunning was geen probleem want dan konden we meteen gezellig Gerolstein gaan bezichtigen. Dat was het eenvoudige deel van mijn plan. Maar dan vissen. Tja, Hanneke had een huisje geboekt in Rommersheim vlak bij Prüm. Voor mij niet ver van de Kyll, maar voor haar toch wel erg ver weg. Hanneke: ‘kan je niet in de Nims vissen? Die ligt in de buurt.’ Ik nog even zoeken maar vind geen gegevens over visvergunning. Ik ben er ook even langsgereden en toen bleek het een stroompje van een kleine meter breed te zijn. Of er vis zit weet ik niet maar vissen leek me lastig.

Vrijdagochtend dus naar Gerolstein en ook direct naar het gemeentehuis. Op advies van Bert had ik vooraf een afspraak gemaakt. Gelukkig niet op een exacte tijd maar ergens tussen 08:00 en 12:00. Dat was maar goed ook want bij aankomst bleek het er enorm druk. Wij hadden geluk, ik stond direct vooraan en werd meteen geholpen. We stonden dus in no time weer buiten. Als je met vismaten bent, ga je dan meteen naar Hillesheim of Densborn om te gaan vissen. Maar nee, wij gingen eerst het stadje verkennen. 

Wel ff naar de Kyll gelopen en daar zag ik meteen vis stijgen. Maar waar de vis naar steeg kon ik net als Jelke niet ontdekken. Ik zag nauwelijks insecten op of boven het water. Dus braaf de hele ochtend met Hanneke stadje verkend. Koffie met gebak gegeten en terug in Rommersheim een soepje. Maar het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan, dus belde even naar Zur Krohne in Birresborn want dat was mijn dichtst bij zijnde vis optie. Helaas kreeg ik zonder overnachting geen vergunning. Dan toch maar even naar Densborn. Dat is voor mij bekend terrein dus vergunning halen en vissen.

In Densborn wachtte mij de eerste verrassing. De spoorweg overgang was afgesloten i.v.m. werkzaamheden. Maar dat weerhield mij niet. Gewoon langs de afzetting naar Die Ecke gelopen. De dochter van Maija ontving mij en was verlegen om een praatje want ze bleef maar vertellen over de Corona, overstroming etc. Mijn tijd was echter kostbaar want ik moest met eten weer terug zijn bij Hanneke. Snel terug naar de bus gegaan om me om te kleden. Ik wil mijn Greys Streamflex #4 10’ optuigen maar waar is toch mijn reel met drijvende lijn? Ik zoek overal maar kan hem nergens vinden. De paniek slaat toe. Had Ik had hem nou mee of toch niet? Ik zag wel een reel met een intermediate lijn. OK dan die maar want ik moet en zal vissen. Ik doe er een braided leader aan met tippet 10 en twee vliegen. Knopen met zulk dun leader blijft voor mij lastig. Dit kost tijd maar uiteindelijk stap ik in de Kyll. Heeeerlijk. Ik voel weer wat ik een paar jaar heb gemist. Wel oppassen want het waden is weer ff wennen. Ik zie vis stijgen en ik werp aan. Dat werpen gaat overigens niet slecht dus dat schept vertrouwen. Uiteindelijk heb ik 1 à 1,5 uur gevist. Diverse vliegen geprobeerd, kleine, droog, Snowflake Dun, ook gesopt terug gestript (geleerd van Jan) maar uiteindelijk heb ik niets gevangen, zelfs geen aanbeet gehad.

De rest van het weekend was er geen gelegenheid om te vissen. Maar dat kleine uurtje was toch weer even volop genieten. Thuis aangekomen kijk ik nog even in mijn vliegvis vestje. En ja hoor, de reel die ik in Densborn zocht, zat er gewoon in.

Tot Baggelhuizen: nieuwe kansen.