Van de schaambaarsjes en Zwitserse baars naar wat knappere baars in augustus en september?

Eerlijk gezegd, goed zijn de vangsten op het meer niet meer geworden al zat er vanaf eind augustus wel verbetering in de aantallen baarzen die we vanuit de boot stilliggend konden vangen. Met andere woorden: we kwamen af en toe weer een school baars tegen. En wat eigenlijk wel grappig was, die omslag kwam nadat ik juist van plan was tactiek en type imitaties te veranderen. De oorzaak was een telefonisch contact begin augustus met ons clublid Martien. Daarin kwamen zijdelings de slechte vangsten op het Alkmaardermeer aan de orde. Martien vertelde mij dat hij gemerkt had dat juist kreeftimitaties het wel redelijk deden en hij viste dan met name aan de oostkant van het meer op een diepte van circa twee meter, op de rand van de diepe kuilen. Nu is het wel zo dat je kreeftimitatie op een andere manier moet vissen dan visimitaties, meer huppelend over de bodem met een soort van zaagtandbeweging. Daarnaast heeft het zoekend vissen met plug en streamer dan ook minder zin als het om op kreeft azende baarzen gaat. Je zal potentiele stekken zoals kuilen, randjes van het talud af moeten gaan, steeds een aantal worpen met de kreeftimitatie moeten doen en bij uitblijven van aanbeten een meter of 50 verkassen en opnieuw proberen. Probleem voor Hans en mij was dat mijn Navionics app sinds begin juli niet meer werkte waardoor dieptes en kuilen niet terug te vinden waren. En dan is het Alkmaardermeer wel een heel grote plas om zonder specifieke informatie over dieptes en taluds op bovenstaande manier af te vissen.

We besloten dus maar tot een soort mix van strategie en imitaties, weliswaar varend met plug en streamer de baars te zoeken maar bij succes en dus voor anker gaan ook de kreeftimitaties inzetten. Daarnaast de successtekken die we van de vorige jaren nog wisten en ook zonder Navionics app makkelijk terug konden vinden met de kreeftimitaties af te vissen, zelfs als daar de streamer geen vis opleverde.

Na het telefoongesprek met Martien werd dus een doos vol met kreeftimitaties gebonden. Enige discussie was er nog wel om welk soort rivierkreeft het ging i.v.m. met de kleur van de imitatie maar Martien en ik waren het er gauw over eens dat zaken als de grootte (ca 6 cm), profiel en de actie die je aan de imitatie geeft veel belangrijker zijn. Vervolgens de eerste de beste keer op het Alkmaardermeer, zo half augustus, de nieuwe tactiek toegepast. Maar wat gebeurde er? Nadat we de vorige maanden amper een school baars konden vinden, laat staan dat er reden was om voor anker te gaan, vonden we nu wel scholen baars, konden we ook voor anker gaan en de man een stuk of tien baarzen vangen. Vanaf dat moment kwam het zelfs wel voor dat we op een visdag meerdere stekken vonden. Natuurlijk zetten we dan ook op die stek de kreeftimitaties in maar die deden het niet beter en soms zelfs beduidend slechter.

Wat weer wel opvalt is dat dit jaar, maar eigenlijk ook al het vorig jaar, een ver doorgevoerde zaagtandbeweging met de streamer op sommige stekken nodig was om de baars tot aanbeten te verleden. Weliswaar hoefde de streamer daarbij niet per se tot op de bodem te komen, maar de zaagtandbeweging mocht gerust van hoog naar laag 50 cm tot een meter schelen. Om die beweging extra te accentueren, zette ik op sommige streamers een forse goudkop (4mm of groter) voorop en achterop materiaal wat de neerwaartse beweging juist afremde. Dit terwijl ik meestal mijn streamers onverzwaard of hoogstens met een minieme verzwaring bind. Maar af en toe zo`n sterke voorkeur de laatste jaren voor een zaagtandbeweging, zou dat misschien toch betekenen dat de baars op dat moment meer op kreeft jaagt? Overigens, op ander water was dit jaar zo`n forse zaagtandbeweging weer veel minder van belang, mogelijk omdat de kreeft nog niet overal in groten getale aanwezig is?

Maar toch, ook al gingen de vangsten na half augustus wel wat vooruit, het bleef het slechtste jaar op het Alkmaardermeer sinds tijden. Er zijn wel eerder jaren geweest dat de aantallen terugliepen en dat er op het meer amper hot spots te vinden waren, echter ook dan wel weer jaren dat de aantallen weliswaar afnamen maar daarentegen de grootte van de baars toenam. Maar dit jaar en eigenlijk ook al vorig jaar was er sprake van een sterke teruggang in aantallen maar ook grootte van de baars. En net zo opvallend, toen er vanaf half augustus wel goede stekken in beeld kwamen, nam het verschil in grootte binnen een school ook toe. Je ving zo maar baarzen van 15 cm naast een exemplaar van 35 cm.

De laatste week van september kwam er nog een toetje tussendoor, namelijk een midweek vissen met Hans, Ruard en Maarten in de noordwestkop van Overijssel. Een heel geslaagde en gezellige week al was het moeilijk om bevisbaar water te vinden. De oevers waren vaak te steil en op veel plaatsen stond er nog riet. Toen we eenmaal wat geschikt water vonden, zag het er wel prachtig uit, helder met veel waterplanten. Maar er was bijna geen activiteit van vis te zien en we hebben met ons vieren ook niets gevangen. We hebben echter wel prettig gevist aan de Gelderse IJssel bij Zalk, al was het resultaat voor de meeste van ons ook daar wat mager. Hans had in anderhalve dag met nimfen 80 roofbleitjes van gemiddeld zo`n 10 cm groot, een baarsje van een cm of 15 en een snoekbaarsje van 10 cm. Ruard, Maarten en ik moesten het doen met zo`n 6-10 roofbleitjes van dat formaat waarbij ik ook nog zo`n minisnoekbaarsje van 10 cm had.

Dinsdag 4 oktober gingen we voor de laatste keer het meer op, en dat werd meteen het dieptepunt van 13 seizoenen (!!!!!) Alkmaardermeer vissen wat de baarsvangst betrof. Totaal geen baars gevangen, zelfs geen aanbeten, alleen nog een knappe snoek op de plug. Er stond weliswaar een stevige wind waardoor we niet al onze stekken af konden vissen maar dat zal niet veel uitgemaakt hebben. En volgens de een was de baars op het meer al vertrokken naar dieper water, maar het leek mij mogelijk dat de naderende storm oorzaak was. Wel weer opmerkelijk dat ik vervolgens op 5 oktober in het NH kanaal, nadat de storm over was, weer een paar knappe baarzen ving.

Maar goed, de specifieke materialen als hengels, lijnen en vliegen voor het vissen op het meer zijn nu grotendeels weer opgeborgen. Volgend jaar weer een kans en ik heb er wel vertrouwen in dat de baarsstand in het meer zich eens weer zal herstellen. Ik weet niet of het voedingsgedrag van de baars zich ook meer op kreeft gaat richten in 2023. Zo ja, dan heb ik de imitaties in ieder geval al paraat. Het viel trouwens wel op dat na half augustus de baarzen vanaf 20 cm die we vingen steeds vaker visjes uitspuugden, vaak ook kleine baarsjes van zo`n 5 cm. Hans moest zelfs bij een flinke baars van ruim 35 cm vier visjes met de tang verwijderen voor hij zijn streamer uit de bek van de baars kon halen. Vis staat dus nog steeds ook op het menu van de baarzen.

Het was wel weer een goed teken dat ik dit jaar weer wat meer baars in het kanaal vang maar vooral ook grotere. Inmiddels heb ik al een stuk of vier baarzen van rond de 35 cm gevangen en een behoorlijk aantal van rond de dertig. Beste stekken zijn nog steeds de bruggen en bij de uitlaten in het kanaal, bijvoorbeeld die van de Bergerringvaart. Ook op het Kolhornerdiep heb ik voor het eerst sinds jaren weer eens aardig baars gevangen. 12 oktober had ik op een middag zo`n 20-25 baarzen. Ze waren nog niet groot, gemiddeld van 20-25 cm met een enkele uitschieter richting 30 cm maar toch. En op de zachte # 4 die ik gebruik heb je van dit formaat baarzen ook nog plezier. Maar het is nu half oktober, weer tijd voor de grachten en singels wat betreft de baars en de polder en water in de nieuwbouw wijken voor snoek.

Degene die de verhalen op de Poldernimf de laatste jaren volgen en zich afvragen of er door Hans en mij na afloop van de visdag nog steeds een glaasje single malt gedronken wordt, wees gerust. De traditie is voortgezet en op dit moment is de Highland Park 12 jaar oud, een van de favorieten van Hans, de “whisky van de maand”.