Oktober en november waren dit jaar wel wat “ondermaats”

Snoekbaars

Zoals in de aanhef al gezegd, de vangsten van de afgelopen twee maanden waren niet best, zowel wat de grootte van de vis als aantallen betreft. Het snoekbaarsje op de foto hierboven, net aan 20 cm en gevangen in de laatste dagen van november, is wat dat betreft illustratief. Echte bijzondere topdagen waren er niet, wel veel slechte dagen of zelfs blanks. Waar ik dan ook vorig jaar in mijn maandelijkse stukjes voor de Poldernimf in dagverslagen bijzondere gebeurtenissen kon vermelden, blijft dit verslag beperkt tot een totaalbeeld.

Wat betreft de slechte resultaten, het is altijd wel zo dat het zeker in oktober, ook wat de roofvis betreft, soms erg zoeken kan zijn. Soms is de snoek al vroeg in het polderwater actief, is de baars in het Noord Hollands kanaal begin oktober, althans met de streamer, al haast niet meer vangbaar maar begint het al wel in de grachten te lopen. Dit jaar vond ik het echter wat de snoek in de polder betreft wel erg langzaam opstarten. De streamerdag op 16 oktober in het Rijk der 1000 Eilanden met 0 snoeken voor minstens 11 leden van de Poldervlieg was een goed voorbeeld. Ik ben later die dag met Hans nog naar de Schermer gegaan. Daar hadden we beiden nog twee maatse baarzen en ik had nog een aardige snoek heel kort even vast. Ik vermoed eigenlijk dat hij alleen maar met de tandjes in de staart van de streamer vast zat. Een staartbijter dus, waar Bart (zie zijn eerdere stukjes onder deze rubriek) ook mee te maken had. Pas eind oktober had ik een middag met twee snoeken, een kleine van 40 cm en een van 70 cm. De grotere snoek pakte mijn streamer goed zichtbaar in het oppervlakte en dat blijft toch altijd een mooi gezicht.

Snoek

Het was overigens wel opvallend dat Hans die middag snel wat voorntjes ving, ik dus mijn twee snoeken, maar op het moment dat de wind opeens flink op ging steken (er was ook in de loop van die middag een stevige depressie voorspeld) het helemaal over was met de aanbeten. Er was ook geen teken van leven meer te zien in het water.

Ik heb het trouwens vaker deze twee maanden meegemaakt dat bij op zich goed weer qua stabiliteit, windrichting en bewolking er geen teken van leven in het water te zien was. Geen kringen van voorn, geen kolken helemaal niets. Nu zegt dat niet altijd wat maar het water ziet er dan ook niet erg uitnodigend uit en als dan inderdaad de aanbeten - laat staan vangsten - zowel van voorn maar zeker van snoek volledig maar dan ook echt volledig uitblijven is het soms moeilijk geconcentreerd door te blijven vissen. En ik moet bekennen dat ik al wat dagen met blanks heb gehad in de afgelopen twee maanden, meer dan normaal. Nu roep ik dat ook wel wat over mij af door alleen met streamers, dus op roofvis te vissen. De kans dat je een keer niets vangt is dan nu eenmaal groter dan dat je met nimfen gaat vissen. Maar goed, streameren is nu eenmaal wat ik het liefste doe en gelukkig is er geen enkele verplichting om het anders te moeten doen.

Maar dus weinig snoek tot nu toe, al miste ik op de valreep, 30 november, nog een mooie snoek in Heiloo. Typisch ook een geval van niet meer geconcentreerd zijn na 2 ½ uur vissen zonder aanbeet of teken van leven in het water en dan opeens een aanbeet op 1 meter afstand. Snoek bijt vaak op het laatste moment aan en het is dus daarom belangrijk ook de laatste meters de streamer niet aan een strakke lijn binnen te vissen, alvast vooruitlopend op een nieuwe inworp. Bij een aanbeet van een snoek terwijl er geen ruimte in de vliegenlijn zit is de kans groot dat, ook op afstand, omdat snoek vaak meteen wegdraait na het pakken van de streamer, de streamer niet goed kan haken. Dat gebeurde mij dus en binnen een minuut schoot de snoek los. Sowieso moet je altijd even wachten als je de snoek ook echt de streamer ziet grijpen, een kleine bocht in de lijn helpt daarbij (is nog tip van Bert Schouten). Schrale troost was wel dat ik er met mijn neus boven opstond, om te zien was de aanbeet een prachtig gezicht.

Was het nu helemaal beroerd de afgelopen maanden? Nee dat ook natuurlijk niet. In Kolhorn is er dit jaar door Hans en mij al wel twee keer aardig gevangen, zowel baars als voorn. Niet groot, zeker de voorn niet, maar wel behoorlijke aantallen. De verleiding is dan ook groot om er vaker dan die twee keer heen te gaan maar het is soms wel erg druk en dat is ook niet erg aantrekkelijk. Al is het af en toe wel gezellig, je ontmoet er nog eens andere bekende vliegvissers van buiten de Poldervlieg.

Verder was er in het Noord Hollands kanaal vanaf juni tot half oktober dit jaar wel weer eens aardig baars te vangen. In aantal ook wat meer dan voorgaande jaren maar vooral in de grootte zat een aanzienlijke verbetering. Dit jaar al diverse 35+ ers gevangen en voor het kanaal is dat een redelijk formaat. Afgezien van het mini snoekbaarsje eind november dit jaar echter geen snoekbaars gezien. Wel een keer een grote snoek van naar schatting tegen de meter die duidelijk zichtbaar mijn baars op 10 meter afstand greep en zo vriendelijk was mijn parabolische viertje een minuut of 10 helemaal krom te trekken voordat een verfomfaaide baars werd geretourneerd.

En dan de grachten. Ik schreef al, meestal worden die wel goed als de baars in het kanaal het al enige niet meer doet. Tot nu toe vind ik de vangst in de grachten echter nog wat tegenvallen, niet veel en grotendeels klein van stuk, al hoor ik dat de dropshotvissers nog wel redelijk, in ieder geval beter vangen. Weliswaar ook geen grote baars maar wel meer in aantal. Wel opmerkelijk want als ik de grootte van de softbaits waarmee zij vissen vergelijk met die van mijn streamers ontlopen die elkaar niet zoveel. Aan de andere kant stond ik laatst in Kolhorn vlak in de buurt van twee dropshotvissers en toen had ik in mijn eentje meer baars dan zij. Ik had toen echter wel bij hoge uitzondering mijn vertrouwde kleurstelling rood wit verwisseld voor chartreuse, dezelfde kleur als de softbait die de beide andere vissers gebruikten. Misschien toch ook maar in de grachten wat meer experimenteren met andere kleuren in plaats van alleen de redheads? Zelf geloof ik daar niet zo in, net als voor snoekstreamers, maar er zijn genoeg vliegvissers die wel van mening zijn dat verandering van kleur van je streamer vis kan opleveren. Toch maar eens proberen.

Het Noord Hollands Kanaal ligt bij wijze van spreken voor mijn deur, uitermate geschikt om even een paar uurtjes te gaan vissen. Ondanks de matige snoekbaarsvangst dit jaar in het kanaal ga ik de komende maanden toch opnieuw weer proberen daar snoekbaars te vangen. Volgens mij heb ik nu ook inmiddels een zinkende vliegenlijn kunnen vinden die uitermate geschikt is voor het kanaal. En ook de snoeken in het kanaal ga ik zo nu en dan wat aandacht geven maar dan wel met een aanmerkelijk zwaardere hengel dan de vier waarmee ik in de polders vis. Ik weet inmiddels hoe groot de snoek daar kan worden, een zes of een zeven Aftma is dan meer op zijn plaats.

 Boekenplank

Verder, de koude maanden komen er nu aan en al vind ik het vissen in de winter geen straf, sommige dingen doe ik niet meer. Met een gure oostenwind, temperatuur net boven 0 %  en regen zie je mij niet (meer) aan de waterkant. Als er sneeuw ligt, de oevers zijn glad en je moet zoeken naar een stuk zonder ijs op het water ook niet meer. Al heeft dat laatste er ook mee te maken dat door de medische problemen van vorig jaar mijn mobiliteit en evenwichtsgevoel toch wel afgenomen zijn. Voor mij dus ook geen steile of gladde kantjes meer of smalle steigers. Dat heeft ook wel tot gevolg gehad dat een aantal goede stekken bv langs het N-H kanaal of de steigers bij Kolhorn voor mij niet meer geschikt zijn. Jammer maar niet onoverkomelijk en ik ben allang blij dat ik verder niet belemmerd wordt bij het vliegvissen.

Maar goed als het zo`n dag is waarop ik het vliegvissen maar aan anderen overlaat is het volgend citaat wel voor mij van toepassing:  Reading about fly fishing, especially when going fly fishing isn’t an option, is the next best thing. En met nog een rijtje ongelezen vliegvisboeken vlak naast mijn luie stoel (en inderdaad, boven de plank met de whiskyflessen) en een hele verzameling boeken in de kasten van mijn “mancave” op de eerste verdieping die smeken om nog een keer gelezen te worden, is dat voor mij geen probleem.

Whisky

Tot slot, de whisky van deze maand. Die is deze keer wat lastiger te identificeren. De Cask Islay is gebotteld door A.D. Rattray en dit bedrijf selecteert en bottelt zeer bijzondere malt whisky's. Er wordt nog steeds uit vaten gebotteld die al langere tijd geleden bij de whisky distilleerderijen uitgezocht waren. Het motto van A.D. Rattray is tot de dag van vandaag om uitsluitend bijzondere en exclusieve vaten van de beste Schotse whisky uit de zes verschillende whisky regio's in Schotland te selecteren en te bottelen. In dit geval gaat het dus om een Islay whisky maar van welke distilleerderij??  Het is in ieder geval wel een erg smakelijke whisky maar ook cask strength dat wil zeggen 58,6 %.  Aan de andere kant past zo`n stevige whisky wel goed bij het weer van eind november. Keerzijde is dat je zo`n “wee dram” pas echt verdiend hebt als je ook de middag buiten in de kou hebt doorgebracht.