Skip to main content

Vang drang

Het werd het laatste, want ik heb al langer zin om naar Baggelhuizen te gaan. Juist nu in de winter kan het daar fantastisch vissen zijn. Natuurlijk moet het weer een beetje meezitten en vraagt het de nodige planning met je vismaten. Een doordeweekse dag is dan ideaal om praktisch ongestoord in het water van Baggelhuizen te staan. Maar tot mijn spijt kreeg ik vooralsnog mijn maten niet mee. Te druk met kleinkinderen of gewoon hun baan, wat heel begrijpelijk is. Dus hoe ging ik nu die drang tot lekker vissen en wat vangen bevredigen?

Alleen naar Baggelhuizen gaan leek me geen optie. En snoeken in mijn dorpsvijver kan altijd nog, als ook voorntjes in de grachten van Alkmaar belagen. Toen herinnerde ik mij een reclame voor een forellenput in de buurt van Utrecht. Ik googlede even en vond forellenvijver de Ruigenhoek. De website zag er veelbelovend uit met een mooie beschrijving van hun grootste vijver die geheel is voorbehouden aan vliegvissers. Catch & Release is daar de norm en daarom zwemmen er allerlei soorten forel in diverse maten rond. Aldus de website.

Even bellen met de eigenaar leerde me dat er nu alleen regenboog forel op deze vijver zit. En dat je er voornamelijk vanaf de kant kunt vliegvissen. Oké, geen probleem. De vijver is groot genoeg om een aantal vliegvissers de ruimte te geven, aldus de eigenaar. Hij heeft er net 350 forellen uitgezet, dus wat vangen betreft moet dat wel goed komen. En dus nam ik mij voor om er afgelopen zondag een bezoekje aan te brengen.

Ruigenhoek2

De vliegvis vijver van Ruigenhoek

Ik rij dus rond acht uur in de ochtend met Vroege Vogels op de radio richting Utrecht. Aangekomen word ik vriendelijk welkom geheten en richting vliegvis vijver gedirigeerd. Daarbij aangekomen moet ik toch even slikken, want de ‘grootste vijver’ betreft een rechthoekige plas ter omvang van een klein voetbalveld. Er staan al een tiental vliegvissers aan de kant waar tussen ik een plekje moet zoeken. Links en rechts wordt er al een forel gevangen en – dat valt me meteen op – soms wat hardhandig terug gezet. Ik zet me over mijn eerste weerstand heen en bind mijn San Juan worm (zie mijn vorige verhaal) en een Cormorant aan de lijn. Dat patroon wordt erg aanbevolen door mijn favoriete vliegvis vlogger Rhys, zie bijvoorbeeld dit filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=QkOsC22ipuw.

Ruigenhoek5

Mijn Cormorant patroon gemaakt na inspiratie door Rhys

Bij mijn tweede worp is het meteen raak en haak ik een aardig forelletje op mijn San Juan worm. Die doet het dus goed. Dan duurt het even, krijg enkele beetjes en haak dan een tweede forel. Als de aanbeten uitblijven, verander ik van patroon en bind een klein, mosgroen streamertje aan mijn lijn. Links van me zie ik een soort brede sloot in het verlengde van de lange vijver waar niemand staat. Ik loop daarheen en voel me iets bevrijd van het wat benauwde vissen tussen andere bezoekers. In no time vang ik vijf forellen op mijn groene streamertje, variërend van erg klein tot een mooi exemplaar van boven de twee kilo. Om er zuinigjes door een andere visser op gewezen te worden dat ik in een afgezet gedeelte voor Put & Take sta te vissen… Oeps, lekker gevangen en netjes terug gezet, maar dat is dus blijkbaar niet de bedoeling. Ik verhuis weer naar een plekje in het gareel tussen de rest en vang nog een forel op mijn Cormorant.

Ruigenhoek4

Forel gevangen op de San Juan worm

Inmiddels is het steeds harder gaan waaien en kan je bijna niet meer casten zonder gevaar een andere visser te haken. Ik besluit om het voor gezien te houden en reken af: 20 euro voor vier uurtjes vissen is niet te duur. Maar heb ik nu mijn vis en vang behoefte bevredigd? Ik moet toegeven dat het altijd spannend is om een forel te haken. Zeker als hij hard achter je streamer aanzwemt en je ziet wat er gaat gebeuren. Ook de dril blijft opwindend. Tot zover de positieve ervaring. Maar de context van een wat beperkte forellenvijver is toch niet zo prettig. Waar Baggelhuizen nog de illusie van een natuurlijke omgeving biedt, is die schijn geheel verwaterd bij de Ruigenhoek. Mijn ervaring typeer ik dus als een vorm van instant bevrediging, oftewel wat prozaïscher omschreven als: wel de daad maar niet de liefde. Dat kan helpen als de nood hoog is, maar volgende keer ga ik toch maar weer een voorntje vangen in de grachten van Alkmaar, of zien of ik mijn huissnoek in de dorpsvijver om de hoek weer eens kan vangen. Want ook bij het vliegvissen geldt dat de de context belangrijk is en niet alleen het resultaat geldt. Ik ga wel dat tripje naar Baggelhuizen snel inplannen met mijn maten. 

  • Raadplegingen: 470

Lid worden?

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.