Vangdrang genoeg maar vangen een stuk minder

Maar als ik kijk naar mijn vangsten in de afgelopen periode, d.w.z. december en januari, dan krijg ik toch wel ontzettend de behoefte om eens een paar dagen, wat zeg ik, heel veel dagen achter elkaar onfatsoenlijk veel te vangen. En op dat moment zal ik ook absoluut niet de neiging hebben om een beetje blase te zeggen hoe saai dat op een gegeven moment wordt. Nee, gewoon genieten van het moment, of het nu om zes snoeken of 20 ruim bovenmaatse baarzen op een dag gaat. Na een soort “dry december and january” zou ik ervan overtuigd zijn die dagen verdiend te hebben.

Maar helaas, bij vissen speelt het nu eenmaal geen rol of je iets verdiend hebt, het blijft ook vissen heten en niet vangen.

In kort bestek de maanden december en januari. Behalve enkele weken dat er niet gevist is, voornamelijk in januari, is er door mij, meestal samen met Hans en een enkele keer met Ruard erbij gevist op diverse stekken. De Beverkoog, nieuwbouwwijken in Alkmaar en Oudorp, de grachten, het N-H kanaal en het Kolhornerdiep. In bovengenoemde periode werd er eigenlijk alleen in het Kolhornerdiep enigszins redelijk gevangen, maar naarmate we verder in januari kwamen wel voornamelijk baars en die werden ook steeds kleiner. Hans ving met nimfjes veruit de meeste baarsjes maar het was weer opmerkelijk om te zien dat baarsjes van 10 cm totaal geen moeite hadden met mijn streamertje van hooguit 6 cm.

De laatste keer dat ik in januari nog gevist heb was op 27 januari in het Luttik Oudorp. Toen ik daar aan kwam zag ik geen enkele andere vliegvisser of kunstaasvisser, ook niet onderweg in de andere grachten. Dat is al een teken aan de wand en na 1 ½ uur vissen zonder teken van leven, zelfs geen kring in het water begreep ik ook wel dat het weer eens “zo`n middag” ging worden. Zo tegen een uur of drie kwam ik echter langs de gracht Bart Bullinga tegen, bekend en helaas voormalig hengelsportwinkelier uit de Hekelstraat, die mij vroeg of ik bij hem een kop koffie kwam drinken. Het was een welkome en gezellige onderbreking van wat weer een troosteloze visdag leek te worden. Op de terugweg naar huis heb ik nog wel wat stekken geprobeerd maar na een half uur had ik het wel gezien. Als ik ze dan niet zelf kan vangen dan kan ik altijd thuis in mijn luie stoel boeken lezen van vliegvissers die dat wel kunnen of, schrale troost, ook met off days te maken hebben.

Daarna heb ik door omstandigheden niet meer gevist, zo tegen 10 februari komt er weer een visdag in beeld.

Het is gelukkig een schrale troost dat veel van onze clubleden wat betreft de vangsten in de afgelopen maanden dezelfde ervaring hebben. Al hebben sommige wat betreft de snoek een oplossing gevonden door daar pas laat in de middag op te gaan vissen, en dat schijnt af en toe nog heel aardig te gaan. En daar zit wat in, de laatste keer bij het Kolhornerdiep, half januari, begon de snoek op diverse plekken (dus meer snoeken) heel actief te worden tegen een uur of vier. En ook andere leden namen wel regelmatig activiteit waar van jagende snoeken en ook wegspringende prooivis, zonder ze te kunnen vangen overigens. En opmerkelijk was ook dat op sommige dagen de grachten redelijk vis opleverden, bijvoorbeeld ook bij de koppelwedstrijd van 11 januari, maar dat het dan weer weken achter elkaar heel slecht is, sterker nog, er wordt geen schub gevangen. Dezelfde ervaring hebben desgevraagd onze vliegvissende bezoekers uit Leiden en Haarlem trouwens ook.

En om een ander jaargetijde en water te noemen, de vangsten aan baars op het Alkmaardermeer maar ook bijvangst van snoek, waren vorig jaar het slechtst van de afgelopen 13 jaar, in ieder geval voor Hans en mij.

Een verklaring? Is het de waterkwaliteit? De laatste berichten zijn dat Nederland in Europa op een na het laatst geklasseerde land is waar het de waterkwaliteit betreft. De klassering zou je nog kunnen nuanceren omdat je twijfels kan hebben over de testmethoden van andere landen maar dat doet aan de conclusie over de waterkwaliteit niets af. Hoe schadelijk de slechte waterkwaliteit op korte en lange termijn precies is voor kwantiteit en kwaliteit van de vis is nog niet duidelijk, maar schadelijk is het wel. Anderen, met name de beroepsvissers, wijzen voor de achteruitgang van de visstand naar de aalscholvers maar er zijn voldoende rapportages die aangeven dat de impact van aalscholvers veel en veel minder is dan altijd beweerd wordt.

De effecten van de sterk toegenomen populatie, met name Amerikaanse, rivierkreeften zijn nog niet volledig in beeld maar inmiddels is wel bekend dat het menu van rivierkreeften wel degelijk schadelijk is voor onze onderwaterfauna, of het nu om planten, insectenlarven of jonge vis gaat. Gelukkig is het wel zo dat inmiddels snoekbaars, baars en zelfs snoek de rivierkreeft als voedselbron ontdekt hebben. Als gevolg daarvan wordt er dan nu ook al driftig geëxperimenteerd met het binden van kreeftimitaties (kan je dat nog streamers noemen?) en bijbehorende manieren van binnen vissen. Op het Alkmaardermeer werd met kreeftimitaties de afgelopen zomer toch af en toe weer aardig gevangen, niet door mij en Hans, maar bijvoorbeeld wel door Martien. Daarnaast zijn er ook heel lokaal, ik dacht in de Krimpenerwaard, experimenten met het beroepsmatig wegvangen van rivierkreeften die al na enkele jaren positieve effecten lijken te hebben voor de onderwaterfauna.

En wat betreft de waterkwaliteit? Dit is niet de plaats voor een stemadvies, maar als ons milieu je lief is het toch zinvol om bij de komende verkiezingen voor de waterschappen en de Provinciale Staten je te verdiepen in wie zich echt hard wil maken voor de verbetering van ons oppervlaktewater.

Heb ik nu helemaal niets beleefd wat het vermelden en wat, behalve van de whisky van de maand, eventueel een foto waard was? Toch wel. Op 6 januari probeerde ik het weer eens in de grachten en na veel grachtwater zonder succes afgevist te hebben kwam ik op het Luttik Oudorp uit in het vak naast het kanaal. Ook daar geen succes maar op een geven moment dacht ik eerst vast te zitten, vervolgens toen er beweging kwam vermoedde ik een vals gehaakte brasem maar toen ik wat meer kracht zette werd er een snoek van net geen meter in de oppervlakte zichtbaar. Zij deed niet echt veel, ik kon rustig de losse lijn op de reel draaien en volledig op de buigkracht van de hengel(een zacht viertje!!!) de snoek controleren. Natuurlijk probeerde ik wel de snoek te scheppen maar al snel had ik in de gaten dat niet eens de helft van de snoek in mijn net paste. Bovendien realiseerde ik mij ook dat als ik er met veel moeite wel in zou slagen haar te scheppen snoekvrouw op de stenen van de gracht kwam te liggen en daar waarschijnlijk ook niet stil zou blijven liggen. En een onthaakmat sjouw ik bij het grachtenvissen niet mee. En uiteindelijk, de enige reden om de snoek uit het water te halen was om de streamer, weerhaakloos en 6 cm, te verwijderen en eventueel een foto te maken. Ik hoefde er niet lang over na te denken, de streamer zat niet diep en die was de snoek zo kwijt en dan maar een minder fraaie foto van de snoek in het water. De foto maken moest met een hand maar dat lukte ook nog wel. Daarna met de top naar de snoek gericht hard aan de hengel getrokken en mijn 20/00 leader was zo door, zo te zien op de tandjes van deze dame doorgesneden. En dat was dan toch weer zo`n moment wat de dag kleur geeft.

Ik moest er nog wel even aan denken dat ik hetzelfde type net bij mij had, wat Bart de S.P. op de veiling kocht, juist voor het vissen in de grachten. Ook toen maakte iemand al de opmerking “wacht maar tot je er een flinke snoek mee moet scheppen”. Bij een snoek van tegen de meter gaat dat dus inderdaad niet. Maar laat het een geruststelling zijn dat in al die jaren dat ik, vissend met kleine streamers, dit net gebruikt zonder enig probleem 40 + baarzen en zelfs snoekbaars tot 70 cm heb kunnen scheppen. Tsja en dan heb je af en toe eens zo`n grote snoek waarbij dat niet lukt. Maar als dan tijdens de dril de leader al dan niet vanzelf het begeeft door de vele scherpe tandjes dan is even straktrekken van de lijn de beste optie. Ik ga er dan maar van uit dat net als ik de gemiddelde vliegvisser op voorn en baars in de gracht geen onthaakmat meeneemt.
Zijn de slechte vangsten in de afgelopen periode, en niet alleen de afgelopen twee maanden, nu reden om er minder of niet op uit te gaan? Voor mij niet. Hooguit is slecht weer, wind, koude en regen, meer dan vroeger een belemmerende factor. Ik heb natuurlijk daarbij wel het voordeel dat ik na mijn pensionering veel meer keuze heb wat betreft de dagen waar op mij ga vissen, ik kan dus de betere dagen uitkiezen.
Maar veel belangrijker, zolang er nu en dan toch weer aardig gevangen wordt (al was dat meestal door anderen) en er nog veel mogelijkheden zijn om met het type stekken en vistechnieken te variëren blijf ik doorgaan met vliegvissen in het volste vertrouwen dat de goede dagen er weer aan zullen.
En het allerbelangrijkste, uiteindelijk kom ik toch weer uit op waar ik dit stukje mee begon namelijk dat het toch voornamelijk gaat om buiten zijn, het moment samen met je maten, de spanning of en wanneer de aanbeet komt, kortom “just being there”
O ja, en natuurlijk niet te vergeten, het glaasje whisky na afloop. Voor de liefhebbers, de afgelopen maanden was dat de BenRiach, een zachte Speyside single malt.