Nieuwe wegen, nieuwe vliegen?

Dit jaar gaan we in de zomer niet zo ver van huis, maar wel naar een nieuwe bestemming wat viswater betreft. We staan ‘geheel toevallig’ twee weken aan de Amblève in België. De Ardennen vormen het meest dichtbij gelegen stromende water met forel en vlagzalm en ik heb er nog nooit gevist. Is dat niet eigenaardig? Nu hebben onze zuiderburen een wat wisselende reputatie wat betreft hun visbestand. Vaak wordt er door Hollanders wat sceptisch over gedaan omdat Belgische vissers gezien worden als ‘halve Fransen’ waarmee hun gastronomische kijk op vissen wordt bedoeld. En dat vissen voor de pot zou de reden zijn van het als armzalig ingeschatte visbestand. Maar even zo vaak hoor je positieve geluiden van prachtige rivieren en mooie vangsten. Het is dus niet gemakkelijk om vanuit mijn Noord-Hollandse woonplaats een objectief beeld van de Belgische rivieren te krijgen. En dat wilde ik wel hebben, want dit jaar sta ik met gezin twee weken op een camping pal aan de Amblève.

Zeg maar gerust: bijna met m’n voeten in het water, want we hebben een plaats direct aan de rivier en vlak voor de stuwdam van Coo bij Stavelot. Zo’n mooie plek verzin je bijna niet, maar dan moet er wel vis zitten, natuurlijk. Om daarachter te komen, werd ik lid van een Facebook groep die iets met vliegvissen in de Ardennen in de titel had. De groep is niet erg actief, maar als je wat vraagt, krijg je meteen uit allerlei hoeken en gaten antwoord. Dat leerde mij dat er nog steeds her en der schade is van de grote overstromingen in 2022. En dat dit voorjaar niet zo best was vanwege de lange, koude periode. Vervolgens werd het te droog en vielen de vangsten om die reden weer tegen. Het is dus al snel wat in de Ardennen. Maar recentelijk worden er best goede vangsten gemeld, al moet je je daarbij geen Noorse of Oostenrijkse voorstellingen maken. En dat vangen lukt alleen als je een beetje kunt vliegvissen, want de vis is wel wat gewend op de vrij druk beviste rivieren van Wallonië en Vlaanderen. Hoewel sommigen nog wel eens dagdromen over ‘wilde forel’ in die rivieren, is de waarheid toch echt dat de vis er is uitgezet en al vaak, waarschijnlijk heel vak, aan de haak is geweest. Wel gebiedt me te zeggen dat er een hele kleine, mogelijk wilde forelsoort is die nog wel eens gespot wordt in de Ardennen. Te klein voor de haak en dat zal het geheim er wel van zijn. Als je maar niet te groot wordt, heeft niemand belangstelling voor je en overleef je alle grote stormen.

Eenmaal wat rond gekeken op die Facebook pagina, stelde ik de vraag welke vliegen ik het beste kan gebruiken op de Amblève. Het duurde niet lang of ik kreeg een stroom aan reacties waarvan vermoedelijk het grootste gedeelte uit België kwam. Dat is logisch, want de Amblève is natuurlijk hun thuiswedstrijd. Het advies dat ik kreeg, was vrij eenduidig: zorg dat je alleen vliegen zonder weerhaak hebt, anders hangt er zo een boete van 150 euro aan je broek. Wat dat betreft zijn de Belgische vliegvissers verder geevolueerd dan wij. Vis met kleine exemplaren en verkies nimfen boven droge vliegen.  Alleen als je het heel graag wil, kan je kleine, droge vliegen gebruiken zoals een blue dun. Maar vangen doe je met nimfen, zoals de Pheasant Tail Nimf en de Sawyer Killer Bug Nimf. Het viel me op dat niemand mij een nieuw patroon adviseerde, en iedereen kwam met deze al meer dan zestig jaar oude vliegen. Dat zette me aan het denken: zijn de vliegvissers in België zo conservatief of zijn de vissen dat? Maar zou het ook kunnen zijn dat er in al die tijd geen betere vliegen voor deze rivieren zijn ontworpen? Is die Phaesant Tail Nimf gewoon als de patat-frites voor forellen?

De Pheasant Tail Nimf, ook wel afgekort als de PTN, is een van de oudste patronen onder de moderne nimfen. Hij is in 1958 door Frank Sawyer ontworpen voor gebruik op de kalkstromen van Zuid Engeland. De nimf imiteert meerdere species van de Baetes insecten familie, die zich al kruipend en stromend over de rivierbodem bewegen. De imitatie is op z’n best als ie naar de bodem afzinkt, daar langzaam opgelicht wordt en met de stroom mee drijft.

Dus aan de slag en vooral veel PTN en KBN vliegen maken in verschillende maten, dus series op haakje 14, 16 en 18. Want zoals sommigen onder ons er vast van overtuigd zijn: het is meer de presentatie en grootte die tellen dan het patroon.

En toen ik eenmaal klaar was, stroomden er nieuwe berichten binnen. Over regenboogforel die er ook los gelaten is en alles pakt wat we ze ook op een gemiddelde forellenput aangeboden krijgen. Van dikke Klinkhamers tot squirmy worms.. Dus toch maar al mijn vliegendozen meenemen (zoals gewoonlijk)!

Rest mij iedereen een mooie zomer toe te wensen, al dan niet vissend en waar je ook heengaat. Neem je mooiste verhalen mee terug naar huis zodat we die op onze clubavonden weer uitvoerig kunnen delen.