Meer vangen door beter te werpen

Je hoeft als vliegvisser echt geen vliegenlijn-werp-kampioen te zijn om toch een vis te kunnen vangen. Als je de lijn en de vlieg een beetje voorzichtig op het water kunt leggen maak je al kans op de aanbeet van een vis. Dat is uiteraard fijn omdat het daardoor voor iedereen die begint met vliegvissen er ook succes is. Maar.. goede werpers maken veel meer kans op een vis. Het precies presenteren, het ver kunnen werpen en met smalle loops te kunnen werpen zorgt dat er meer en mooiere vis binnen handbereik komt. En naast de werpinstructie zorgt ook de onderlinge competitie ervoor dat vliegvissers hun werpvaardigheden vergroten en daarom organiseerde de activiteitencommissie op zondag 1 oktober een casting-challenge.

Het was een prachtige ochtend en ook het weer was ons zeer gunstig gezind. Vrijwel geen wind die roet in het eten gooide. Om 10.00 uur stonden dertien vliegvissers klaar om het duel met elkaar aan te gaan. Een bont gezelschap dat bestond uit ervaren vliegvissers met vele vlieguren aan de waterkant, en ook kersverse startende vliegvissers. De jongste was David, de zoon van Bart die de afgelopen zomervakantie in Frankrijk zijn eerste regenboog heeft gevangen. De meest ervaren was Ruard die volgens mij al vanaf het eerste uur lid is van onze vereniging. De vliegvissers die dat op prijs stelden, kregen van Marcel, onze eigen werpinstructeur, een opfriscursusje voordat de wedstrijd werd aangegaan. Van de kersverse leden die pas bij de club waren bleek dat zij al aardig hun lijntje konden strekken op het gras. Dat belooft veel goeds voor de wedstrijd!

De organisatoren Ferry, Roland en Marcel hadden al vroeg in de ochtend een professioneel wedstrijdparcours opgezet bestaande uit vier banen. Eén baan was voorzien van meetlinten en afstandsmarkeringen om afstanden te kunnen werpen. Ook was er een baan waarin de vliegvisser zijn lijn door drie hoepels moest gooien. Elke hoepel waar de vlieg doorheen vloog leverde vijf punten op. En er waren twee banen waar de precieze presentatie van de vlieg gedaan moest worden. Elke vliegvisser mocht drie worpen wagen en de beste worp telde.

Alle deelnemers aan de wedstrijd werden verdeeld over de baan in vier groepen waarna we van start gingen. De sfeer was gezellig en ontspannen. Het wedstrijdelement monde niet uit in een harde competitie strijd en dat was mede te danken aan de informele organisatie van het toernooi. De puntenscores werden nauwkeurig bijgehouden door de juryleden die overigens uiterst streng maar toch rechtvaardig waren. Ik presteerde het om de wedstrijd enigszins op te houden doordat ik mijn lijn in een ongelofelijke knoop had weten te krijgen. Het duurde op zijn minst 15 minuten voordat de vliegenlijn weer tot een ontknoping was gekomen. Vervolgens wist ik de vlieg in één worp direct op de 20 meterlijn te laten landen wat ik een goede prestatie vond van mijzelf.

Werpwedstrijden zijn er al zolang er aan vliegvissen wordt gedaan. En competitie is een goede aanzet tot het verbeteren van prestaties. De gezonde druk maakt ook dat je als vliegvisser getraind bent om op die spannende momenten aan de waterkant het hoofd koel te houden en die ene kans die je hebt voor de sublieme presentatie van de vlieg precies op dat moment te kunnen benutten. Daarmee is het dus super-zinvol om mee te doen aan dit soort activiteiten. Kijk zelf deze video impressie:

Impressies van de casting challenge

Na afloop van de wedstrijd kwam het (helaas) niet tot een prijsuitreiking hoewel de organisatie wel mooie prijzen had beloofd. Geen van de vliegvissers liet blijken dat ze beloning mistten en de wedstrijdleiding gaf aan dat de uitreiking nog zal plaatsvinden tijdens een clubavond. Dat is natuurlijk een geweldig idee, want dat geeft de winnaar ook de kans om, ter verhoging van de feestvreugde, een rondje bij de bar te kunnen geven. Om twaalf uur werd de wedstrijdbaan weer opgeruimd. Ik zie er nu al weer naar uit om aan de volgende competitie mee te doen. Heren van de organisatie, hartelijk dank!