Oktober en november, slecht weer en variabele vangsten

Het lijkt wel een dalende lijn in de verhalen op de site van Poldervlieg de afgelopen maanden. Waar ik ruim 7 weken geleden nog een verhaal schreef over matige maar ook weer niet heel slechte baarsvangsten in de afgelopen zomer en het tot in oktober voortdurend zacht maar niet extreem warm weer was, is het eerstvolgende stuk over een vistrip naar Baggelhuizen al een verhaal over moeizaam vangen (een vis gemiddeld per persoon) en koud weer. Mijn verslag over half oktober tot eind november sluit naadloos hierbij aan, weinig tot niets vangen, en steeds kouder, winderig en regenachtig weer. Hooguit scheelt het voor het gemiddelde van de vangstresultaten dat door het slechte weer er de afgelopen periode vaak niet of maar kort gevist is en dat ziekte en afspraken ook veel van de gezamenlijke vistripjes met Hans verhinderden. Zelfs pensionados hebben dus hun dagen niet altijd voor het uitkiezen.

En het begon de eerste dag zonder boot nog niet eens zo slecht. 17 oktober moesten we eerst nog wel even langs de boot in de jachthaven voor wat laatste klusjes, daarna besloten we nog een paar uurtjes in Zuid Schermer te gaan vissen. Hans vond al snel een stek bij de brug waar hij met kleine nimfjes een ongelooflijk aantal baarsjes wist te vangen, en wel in totaal meer dan 50 stuks. De meesten waren weliswaar klein, tussen 8 en 10 cm, maar af en toe zat er toch ook wel baars van rond de 22 cm tussen. Onder de brug was een snoek actief en ook die pakte een van de nimfen en werd na deskundig en vooral rustig drillen door Hans geschept. Een mooi gaaf exemplaar van zo`n 75 cm. Zelf was ik rondom de brug op jacht naar snoek met een streamer van een cm of acht en al kreeg ik wel aanbeten (vermoedelijk ook baars), snoek ving ik niet. Uiteindelijk haakte ik toch nog twee redelijke baarzen van respectievelijk 25 en 22 cm op mijn snoekstreamer. Kort daarna verspeelde ik echter die streamer met staaldraadje aan een onderwaterobstakel. Ik vond het gezien de aanwezigheid van zoveel baars een mooi moment om over te schakelen op een kleinere en ook slankere streamer van zo`n 4 - 5 cm zonder staaldraadje, wel met dezelfde hengel. Daarmee had ik eigenlijk elke worp wel een baars, in ieder geval bij iedere worp een aanbeet. Geen grote baars, de meesten tussen de 20 en de 25 cm. Maar omdat ik al tamelijk licht vis op snoek (met een pittige # 4) had ik toch nog wel wat plezier van deze baarzen. En zo eindigde de eerste visdag na het “bootseizoen” toch voor beiden nog in majeur.

30 oktober. Na bijna twee weken allebei niet gevist te hebben, nu een middag op het Kolhornerdiep. Hier ook veel baarsjes tussen 5 en 8 cm en je kon (en moest) ze bijna dropshottend vangen vlak onder de kant en dan eigenlijk alleen maar bij de houten steigers. Bij aankomst troffen we daar Johan en Marcy Sibum aan, voor oudere vliegvissers een bekend koppel en die haalden achter elkaar kleine baarsjes naar boven. Marcy met kleine nimfjes vooral de bovengenoemde kleinere baarzen en toen ze weggingen had zij er in haar eentje 106 !! gevangen. Johan had er beduidend minder maar wel enkele grotere exemplaren tot 26 cm. Toen zij vertrokken namen Hans en ik hun plaatsen in, maar waarschijnlijk waren de meeste baarzen wel weggevangen. Hans ving nog een stuk of 20 grotendeels kleinere baarzen, ik nog 6 baarsjes waaronder 2 van 15 cm, niets om over naar huis te schrijven dus. Aan de overkant van het Kolhornerdiep visten twee jongetjes bij een doorgang naar het kleine plasje met dropshottechniek en een worm. Zij vingen daar op minder dan 1 meter ook nog wel wat aardige baarzen rond de 25 cm. Waren we te vroeg, was het water nog te warm, of waren het de aalscholvers?? Wij hoorden later nog wel van andere vliegvissers dat half november het beeld nog steeds hetzelfde was.

7 November. Eindelijk kon ik weer eens op mijn favoriete stek in het kanaal terecht. Lange tijd stond of de wind verkeerd, was de stroming de verkeerde kant op, het water te troebel en dan waren er de laatste tijd ook nog eens werkzaamheden aan het houten remmingwerk. Het was die dag weliswaar nat, winderig en koud maar een uurtje was wel te doen. Het water was nog steeds wat troebel, voor mij een reden om na een kwartier mijn favoriete rood- wit streamertje te vervangen voor een chartreuse geel streamertje. En zowaar bij de eerste worp een snoekbaarsje van hooguit 30 cm. Natuurlijk heb ik het visje wel even op de foto gezet. Wie het kleine niet eert……. En meteen de worp daarna een forse aanbeet van een grotere vis die even bleef hangen en daarna losschoot. Verder niets meer en toen het na een tijdje wat harder begon te regenen ben ik maar weer naar huis gegaan. Was het snoekbaarsje nu toeval, of was toch de wisseling van kleur van de streamer bepalend? Ik viste voortdurend over hetzelfde stuk, dus zou je toch denken dat de wisseling van kleur het verschil maakte terwijl ik daar eigenlijk niet zo in geloof.

8 November. Tegen beter weten in gezien de weersverwachting (harde wind en regen) toch maar naar de Schermer gegaan. Bij de Zuidervaart na een uur weggegaan, door de regen en wind was het daar ronduit onaangenaam. Bovendien kregen we daar geen aanbeten al had Hans uiteindelijk vlak voor vertrek nog een miniem baarsje. Bij Stompetoren was al een snoekvisser actief met dood aas. Hij had twee redelijke snoeken gevangen en vertelde ook dat het wemelde van de aasvis. Een goede reden om daar te gaan vissen, bovendien was het op die plek een stuk plezieriger qua wind. Hans had met nimfen behoorlijk succes, veel voorns en enkele baarsjes. De meeste klein van stuk alleen de laatste voorn was van een redelijk formaat. Dat vond ook de snoek die net voor het ophalen nog een mislukte poging deed de voorn van de haak te halen. Ik ging zelf met een klein streamertje aan de gang op een stuk waar normaal veel baars zit, deze keer echter niet. Na een tijd begon het ook weer te regenen en vonden we het hoog tijd om de fles whisky aan te gaan spreken.

15 november. Toch maar weer eens in de stad proberen op de baars. De Poldervliegdag van 12 november in de grachten moest ik helaas door familieverplichtingen aan mij voorbij laten gaan maar inmiddels had ik wel gehoord dat er die dag matig gevangen was, in ieder geval geen grote baars. Bij de Mient was nog wel veel witvis gevangen dus dat maakte ik maar sluitstuk van mijn route door de stad. Luttik Oudorp leverde met mijn normale baarsstreamer op enkele aanbeten en een kort vastzittende vis na niets op dus ik besloot om maar met een maatje kleinere streamer te gaan vissen. Dat leverde afgezien van wat volgende baarsjes tussen 10 en 15 cm ook niets op. In het Verdronkenoord  had ik totaal geen actie, net zo min als bij de Bloemenschuit, vanaf de steiger van de rondvaartboot of van de houten vlonder bij het Biermuseum. Mijn gemiddelde vangstresultaat in de afgelopen weken begon dus al aardig te dalen.

22 november. Ik had nog geen zin om het polderwater op te zoeken dus deze dag maar gekozen voor een ander stuk stadswater. Begonnen ter hoogte van de Baansingel en in de singel doorgevist tot aan het Ritsevoort. Totaal geen actie, ook niet op plekken waar vroeger altijd wel een baars te vangen was. Vervolgens naar het punt gegaan waar de Baangracht uitkomt op de Oudegracht. Geen vis gevangen, geen aanbeet, zelfs geen volgers, alleen onder de brug van de Baangracht naar de singel een miniem baarsje van nog geen 10 cm. Zelfs die kleintjes durven wel een streamer van 6 cm te attaqueren.

Uiteindelijk een stuk Oudegracht afgevist en in de Lindegracht een baarsje van 16 cm gevangen. Gezien wind en stroming was het kanaal ook nog een optie, daar nog wel even gevist maar dat leverde ook (weer) eens niets op. Het zijn moeilijke tijden!!

29 november. Het was de bedoeling dat Hans en ik samen met Ruard in het stuk water bij de golfbaan in Heiloo zouden gaan vissen maar door het slechte weer in combinatie met een nog niet volledig van de griep herstelde Hans ging het niet door. En zo eindigde november 2023 tamelijk vis en visdagenloos. Nu maar hopen dus dat het in december wat droger en prettiger weer wordt met als het even kan wat betere vangsten. Wel heb ik inmiddels een derde tactiek toegevoegd aan mijn winters arsenaal. Naast het vissen op baars in de grachten en snoek in de polder, nu ook het op klein (polder)water gericht op baars vissen. Dat vraagt wel om een net iets andere aanpak, zowel wat materiaal, techniek als de te gebruiken streamers betreft in vergelijking met het streamervissen op snoek.

Om bij de streamers te beginnen, die mogen gerust wat kleiner zijn. Ik heb niet het idee dat de toch al wat kleinere baars in de polder als het kouder wordt nog erg actief is waar het visjes als prooi betreft. Ik ga dus nu met wat kleinere streamers of grote larfimitaties vissen. Mijn  snoekstreamers zijn 8- 10  cm  op haak 6-4, normale baarsstreamers 6 – 7 cm haak 8-6  kleine baarsstreamers/larfimitaties voor de winter in de polder 4-5 cm haak 10-8. Normaal vis ik op snoek, snoekbaars en baars met streamers met een lange staart (minimaal 2 x haaksteellengte) om te diep haken te voorkomen. De baars is in de winter echter een stuk minder gulzig dus een lange staart is wat minder nodig vanuit het welzijn van de vis, een korte staart kan zelfs voordelig zijn om de baars te haken. Ook voor de imitatie van kleine visjes en grote larven (XL nimfen) is een lange staart niet noodzakelijk, die bewegen zich over het algemeen stijf en schoksgewijs. De XXL nimfen bind ik dan wel op langstelige haken 10-8.

Bij het bouwen van de streamers en/of nimfen XXL blijf ik echter toch nog wat ambivalent, voor mijn gevoel is een vlieg met een lange staart vanuit vissenwelzijn gezien beter, en bovendien vind ik eigenlijk dat die ook “vangeriger” uitzien dan vliegen met een kort staartje. In mijn doosjes met kleine baarsstreamers zijn dan ook zowel streamers met een wat langere staart als XXL nimfen met een korte staart te vinden.

Om de kleinere baars recht te doen, 25 of 35 cm lengte scheelt namelijk echt wel in weerstand, wilde ik een zo licht en vooral zacht mogelijke hengel inzetten. Nu vis ik normaal al met een heel zachte # 4 van 9 voet op het Alkmaardermeer, in het kanaal en de grachten. Om nog lichter te gaan vissen moest ik dus echt gaan graven in mijn arsenaal aan soms al jaren niet meer gebruikte vliegenhengels. Voor het polderwater is 9 voet niet echt noodzakelijk maar heel kort vond ik ook niet wenselijk. Je staat in de polder vaak wat verder van het water af en rolworpen gaan ook wat moeilijker met een korte hengel. Dat was jammer want ik had nog twee heel buigzame stokjes # 3, helaas maar 2.25 lang. Ik vond echter ook nog een # 3, 2,55 cm, 5 delig en ook heel zacht van het merk LFT. Die had ik ooit bij Bart Bullinga in de Hekelstraat gekocht, volgens Bart een mooi hengeltje om op stromend water met een droge vlieg op vlagzalm te vissen. De hengel heeft alleen nooit stromend water laat staan vlagzalm gezien, is zelfs nooit mee de grens over geweest. Ik heb de hengel 22 november in de singel en gracht nog even getest. Met een langzaam zinkende lijn # 3 of een intermediate # 4 wordt de hengel wel enigszins overbelast maar door rustig te werpen en vooral bijtijds de lijn te laten schieten is dat verder geen probleem. Je hoeft op kleiner water ook geen grote afstanden te halen, 15 meter is meestal al ruim voldoende. Dit hengeltje mag zich, hoop ik, dus de komende maanden gaan bewijzen op de grotere polderbaarzen.

Ik gebruik geen dunnere leader dan normaal voor het streamervissen op baars, dus 18-20/00. Dunner zou ook kunnen, maar met 20/00 trek je de streamer nog wel indien noodzakelijk uit een rietpol of een tak onderwater. Bovendien gebruik ik voor dit soort vliegen altijd snaphooks dus aan de beweeglijkheid van de streamer en grote nimfen doet de relatieve dikte van de leader geen afbreuk.

Het vissen zelf verschilt niet veel van het streamervissen op snoek, mooie hoekjes secuur afvissen (bruggen en beschoeiingen zijn altijd top) en vooral veel langzamer de vlieg binnen vissen dan zomers op de baars of `s winters op de snoek. Ook liefst vlak over de bodem. Ik heb de afgelopen jaren `s winters al vaker gemerkt dat aanbeten van polderbaars, ook van grotere exemplaren, ongelooflijk voorzichtig en aarzelend kunnen zijn. Soms is het echt nodig de kleinere rukjes te negeren en rustig door te gaan met het binnen vissen van de vlieg tot er een meer resolute aanbeet volgt.

Tot slot was er de afgelopen periode nog een whisky van de maand? Half oktober vonden we nog te vroeg voor zo`n stevige Islay whisky, we kozen voor een Jura, single malt 10 jaar oud. Een beetje rokerig maar ook wel zacht. Als we hadden geweten wat voor miezerig en guur weer ons al snel en tot eind november te wachten stond, hadden we misschien toch voor een wat steviger, meer peaty whisky gekozen. Al is het ook wel zo dat mijn smaak inmiddels wat verschuift, de al te uitgesproken Islay whisky`s zijn bij mij niet favoriet meer.

Maar de fles Jura is nu leeg, de komende maanden kan Hans single malts kiezen die passen bij de winter.