December en januari: nog nooit zo weinig kunnen vissen

In mijn eerdere stukje over het vissen in oktober en november was ik niet erg enthousiast, althans wat het vangen betreft. Voor december en januari gaat dat ook op maar nu vooral wat het aantal uren vissen betreft. Ik kan mij niet herinneren ooit zo weinig gevist te hebben, zelfs in de tijd voor ik met pensioen ging was ik vaker aan de waterkant te vinden. Voor het grootste gedeelte kwam dat de afgelopen maanden door gewoon pech, verplichtingen, ziekte in de omgeving etc. Maar ook voor een aanzienlijk deel was ook het weer verantwoordelijk want zo instabiel is het ook in jaren niet geweest. Harde wind, regenval en vorst hadden een erg negatieve invloed op het aantal visdagen. Daarbij speelt zeker ook een rol dat alhoewel Hans en ik nog wel geen 100 % mooi weer vissers zijn, regen, koude en harde wind meer dan vroeger reden zijn om de hengels in de koker te laten en met een boek bij de kachel te blijven zitten. Wat dat betreft valt de magere vangst van Hans en mij deze twee maanden afgezet tegen het aantal visuren eigenlijk nog wel mee, zeker ook omdat de vangstberichten van andere vliegvissers niet erg positief waren.

Wat dat afzien qua weer betreft bewonder ik anderen wel eens, bijvoorbeeld Bart en Jelke die bij uitgesproken rotweer toch nog besluiten de grachten op te zoeken en, weliswaar na langdurig struinen, gelukkig nog een plek weten te vinden waar wel veel voorn te vinden is. Zie verhaal van Jelke op de site “Does it tick all the boxes”.

Welgeteld heb ik de afgelopen twee maanden een keer in de Schermer gevist, een keer in Heiloo en een keer rond en in de Vroonermeer. Daarnaast drie keer in het kanaal. Dat laatste hoogstens elke keer een uurtje. Als ze het op “mijn stekken” dan nog niet doen heeft het voor mij geen zin het kanaal meter voor meter uit te gaan peuteren.

Overigens deed ik dat, uitpeuteren van lange stukken kanaal, zo`n 10 jaar geleden in de winter wel en dan kon ik in het stuk bij mijn huis, tussen de Vlielandbrug en de Koedijker Vlotbrug, toen nog met de shad weliswaar, aardig wat snoekbaars en soms knappe baarzen vangen. Zijn die vissen daar weg of doe ik met de vliegenhengel wat verkeerd? Ik heb afgelopen winter als experiment wel eens een keer geprobeerd of het dan met een shad weer wel lukte, maar dat leverde ook niets op. Maar een paar keer is natuurlijk ook geen bewijs

Het resultaat van de afgelopen twee maanden? In Heiloo had Hans twee baarsjes. Ruard met zijn zelfgebouwde splitcane 5 grams spinhengel en een spinner en ik met een streamer vingen niets. Het water was wel overal erg troebel, zo te zien hadden ze ook pas gemaaid. Overstappen van mijn favoriete rood wit streamer naar een chartreuse streamer in verband met de zichtbaarheid had ook geen effect.

In de Vroonermeer met de streamer geen teken van leven, niet in de bakken en ook niet in het meer rondom. Ik sprak daar wel een snoekvisser die met doodaas nog behoorlijke resultaten had wat grote snoek betreft. En blijkbaar lukt het daar niet alleen maar met doodaas want even later sprak ik daar een kunstaasvisser die ook in het nieuwe water van de Vroonermeer goed snoek ving met shads en pluggen. Overigens kunstaas van een formaat dat, als het voorns zouden zijn, menig nimfvisser van de Poldervlieg een gat in de lucht zou springen als hij of zij ze in de grachten aan de haak zou krijgen.

De dag voor de nieuwjaarsreceptie van de Poldervlieg, 3 januari, toch maar weer met Hans de Schermer opgezocht. Eerst de Zuidervaart maar ook gezien de koude wind was het uiterst onprettig vissen daar. Bovendien totaal geen aanbeten of zelfs maar teken van leven in het water. Het laatste half uurtje in de Noordervaart bij Stompetoren leverde echter wel vis op. Het water bij Stompetoren was nog steeds een beetje vies, voor mij reden om toch maar weer een chartreuse streamer in te zetten. En zowaar bij de eerste worp een snoekje van een cm of 70. Ik vond overigens de aanbeet wel erg voorzichtig, meer een soort vastlopen. Tegen de paaitijd krijg je ook wel eens dat soort aanbeten, maar 3 januari is daar wel erg vroeg voor. Even later zag k nog een grote kolk, waarschijnlijk van een flinke snoek. Om het evenwicht te bewaren ving Hans nog een baarsje, genoeg reden om daarna de hengels op te bergen en richting whisky te gaan.

Ik weet niet hoe het andere vissers vergaat in de Schermer, ik hoor daar weinig over. Bij onze Oudejaarsvisserij in de Schermer is er naar ik begreep welgeteld een snoek gevangen en met dood aas wordt er ook wel snoek gevangen bij Stompetoren. Vorige jaren kon je ook bij Zuid Schermer tot ver in de winter nog goed snoek, baars en voorn vangen maar de laatste twee jaar is dat snel minder geworden.

Toch, al lijkt het uit mijn verslag op te maken dat er geen knappe vis meer te vangen is rondom Alkmaar (inclusief Kolhornerdiep), ik hoor ook andere geluiden die het beeld wat nuanceren.

Zoals:

Rob Verbart, die toch nog regelmatig snoek vangt in de polder bij zijn huis.

De grachten leveren af en toe toch nog voorn op, vaak kleintjes maar soms ook wat beter formaat. Ze lijken wel erg geconcentreerd te liggen, voornamelijk in het westelijk deel van het grachtensysteem. Overigens begreep ik ook dat met een drijvende lijn en beetverklikker en statisch, hooguit uiterst traag vissend er ook goede vangsten zijn buiten bovengenoemd gebied. Vaak zijn dat vliegvissers van buiten Alkmaar al begreep ik ook uit eerdergenoemd verslag van Jelke dat Bart inmiddels ook zo vist.

Van een nieuw lid op de club begreep ik dat hij nog regelmatig knappe baarzen op het Alkmaardermeer vangt. Wel op de diepe plekken en op de fishfinder is te zien dat de vis (ook voorn?) daar gestapeld ligt. Zou de vis dan voor zover mogelijk massaal naar diepere plekken in het kanaal of het meer getrokken zijn? Dat zou opmerkelijk zijn, zo koud is het niet geweest. Bovendien, alhoewel in mindere mate dan voorgaande jaren zijn ze nog wel in de grachten te vinden. Dat betreft dan wel de voorn, ik heb deze herfst nog geen knappe baars kunnen vangen in de grachten. Vanaf december heb ik daar ook niet meer gevist.

Een kunstaasvisser die ik af en toe spreek ving de laatste maanden nog wel regelmatig snoekbaars en baars maar dan met de dropshot op de diepere delen van het N H  kanaal met name richting het Alkmaardermeer.

Bovendien speelt bij interpretatie van vangstmeldingen natuurlijk ook een rol dat niet alleen door mij en Hans, maar ook door anderen de afgelopen twee maanden met name door het weer zeer weinig gevist is. Daarbij spreek je in deze tijd maar weinig andere vissers aan de waterkant. Wat daarnaast ook wel opvalt dat uit het zuiden en het oosten van het land, met name op de rivieren, veel positievere berichten komen. Bovendien heb ik al eerder meegemaakt dat water waar zogenaamd niets meer te vangen was toch weer een opleving kreeg. Er is dus nog hoop!!

Nu is de vraag vervolgens, wat doe je dan in de vrije tijd die je als pensionado hebt wanneer er niet gevist gaat/kan worden. Vliegen binden is een mogelijkheid maar als je weinig vist verspeel je weinig en doe je ook geen inspiratie op voor andere patronen. Dus aanvullen van de vliegendozen of nieuwe schitterende creaties binden, daar was de eerste tijd weinig aanleiding toe.

Tot ik eind december een artikel las in Het Visblad over supertraag kunstaasvissen op baars. Dat je in de winter op baars vaak traag moet vissen, wist ik (al vis ik zelf toch vaak nog te snel de vlieg binnen). In het artikel werd echter ook kunstaas beschreven met een loodkopje maar met drijvend rubber op de haak waardoor het kunstaas met de haak omhoog op de bodem kwam te staan. Daardoor kan je het kunstaas heel langzaam binnen vissen en zelfs stil laten staan. Dat moest volgens mij ook met een streamer mogelijk zijn. Vervolgens ben ik met verschillende soorten bindmateriaal achter de vice gedoken. Het is een streamer (links op foto) geworden met mijn bekende popeyes als verzwaring en een strookje foam onder de staart om de haak omhoog te laten staan. Voor het langzaam of zelfs statisch vissen wil ik gaan experimenteren met een drijvende lijn, een beetverklikker en een lange leader. Immers, met een zinkende lijn moet je toch wel wat sneller binnen vissen om niet vast te lopen en het gaat er juist om de streamer zo traag mogelijk te bewegen, zelfs af en toe stil te laten staan. Misschien dat met deze techniek er toch nog baars te verleiden is in de grachten?

Vervolgens las ik in het verslag op de Poldervlieg van Bart de SP  ”Met glitter en geluk op het OVM” het verhaal over de streamer van Jack Verschoor. Toen ik dat las herinnerde ik mij dat in het winternummer van 2023, nummer 147, van de Nederlandse Vliegvisser ook al een stuk stond van Jack Verschoor die met een zelfde goudkleurige glitterstreamer mooie forellen ving op de Amblève. Tegen Bart vertelde Jack Verschoor dat de Flashy streamer een jonge haring imiteerde, al heb ik mijn twijfels bij een goudkleurige imitatie voor haring. Mocht die kleur echter wel kloppen, vervolgens wat dan een haringimitatie te zoeken heeft op een rivier in België.

Toch vond ik de streamer in zijn eenvoud wel wat hebben en dat was dan reden nr. twee om de vice op te zoeken. Ik kon op de foto van Bart niet heel goed zien hoe de streamer gebouwd was dus ik heb maar verschillende bindwijzen voor de streamer (midden op foto) toegepast met naar mijn idee (vliegvissers zijn eigenwijs) enkele verbeteringen.

En tot slot, op 18 januari zat ik bij intiem binden aan een tafel waar Martien Boersen een baarsstreamer bond. De combinatie van toefjes craft fur boven elkaar en ook de kleurstelling was mij niet onbekend (Hans en ik noemen het de “kermisstreamer”), maar zoals het kopje gevormd werd was wel anders dan ik het normaal deed. Bovendien had de streamer een veel langere staart dan wat ik zelf bij streamers inbind. Het leek mij een prima streamer voor de baars deze zomer op het Alkmaardermeer, dus met enkele aanpassingen (kan het ook nu niet laten) ben ik thuis ook met dit streamertje aan de gang gegaan (rechts op de foto). Welke aanpassingen? Haak met een iets grotere haakbocht, wat kortere staart weer dan bij Martien maar weer behoorlijk langer dan ik normaal inbind en het kopje door mij niet afgewerkt met Bug bond (gebruik ik niet meer) maar met een soort Softex. Mocht blijken dat dat niet stevig genoeg is kan ik altijd nog met de 5 minuten epoxy aan de slag.

Helaas ben ik er nog aan toe gekomen de vliegen op hun vangkracht te testen. Wel heb ik de actie van de Flashy streamer van Jack in het water gezien en die viel mij niet tegen, ook al herkende ik er geen haring in. Deze streamer zou het ook nog wel eens goed kunnen doen op snoek als die wat passief is al denk ik dat gezien de kwetsbaarheid van het materiaal de streamer dan na enkele snoeken wel kaal is.

Op de valreep kon er toch nog een visdag gepland worden 30 januari. Het werd de Beverkoog, niet de eerste keuze dat was Broek op Langedijk . Echter achteraf, gezien de negatieve weersomslag die dag, geen slechte keuze wat betreft het nog een beetje aangenaam kunnen vissen. Helaas geen vis, zelfs Hans had met zijn nimfen geen succes. Ook in de Beverkoog is de laatste tijd helaas moeizaam met de vangst. Ik heb vroeger veel in het hoge water daar gevist en er zat snoek volop van zo`n 65-75 cm, mooie polderbaars en ook redelijke ruisvoorn. De laatste jaren is de vangst minimaal, maar het zou echter ook kunnen dat de vis zich verplaatst heeft naar het water in de nieuwe wijk ten zuiden van de spoorbaan. Het zou fijn zijn als ook in de Beverkoog de visstand zich weer hersteld, zeker het hoge water (de smalle en kronkelende sloot aan de westkant van het industrieterrein) is een heerlijk struinwater. Ik had overigens in de Beverkoog een onverzwaarde grotere versie van de Flashy streamer aan de drijvende lijn. Die heeft een prachtige actie, ook als je de streamer heel traag binnen vist en hij zinkt heel langzaam, ondanks het staaldraadje ervoor. Bij wat dieper water dus maar een intermediate of slow sinking lijn inzetten.

En natuurlijk staat ook de whisky van deze periode op de foto. Het is een Glen Scotia 10 jaar oud, uit de regio Campbelltown. De smaak is stevig, maar zeker niet turfachtig, eerder neigend naar fruit. Eigenlijk niet de soort whisky die past bij het gure weer van de afgelopen periode. Maar er is zo weinig samen gevist en dus ook niet na afloop geborreld, dat de fles nog niet eens half leeg is. Echter, ook deel van onze traditie is dat we een nieuwe maand of periode beginnen met een andere fles single malt, uit te kiezen door Hans. Aan mij dus de (absoluut niet vervelende taak) de fles Glen Scotia op te maken voor de volgende visdag in februari.