Vliegvissen in Italië: een vistrip met een verrassende wending

Normaal gesproken werk je ongeveer een half jaar tot een jaar aan de voorbereidingen van je vliegvis vakantie en dat was bij ons drieën niet anders. Met ‘ons drieën’ bedoel ik voor alle duidelijkheid Roland, Nick en mijn persoontje. Je herkent het wel: nog even wat dingen aanschaffen en in ons geval een aardig aantal zwaardere nimfen binden, want het zou om best wel snelstromende rivieren gaan op ons reisdoel: Oostenrijk. Alleen met een ding hadden we geen rekening gehouden en dat was moedertje natuur. Die zorgde ervoor dat vissen op de beoogde rivieren niet mogelijk was. De boosdoener was storm Boris die dagen lang bleef draaien boven ons Oostenrijkse visgebied. Jammer, maar het was niet anders. Later hoorden we dat we niet de enige waren die op korte termijn noodgedwongen naar een ander viswater moesten uitwijken. Na wat telefoontjes over en weer (Nick is namelijk woonachtig in Amersfoort) waren we er toch redelijk snel uit. Het zou Italië worden en wel het Trentino gebied met zijn bijbehorende wel bevisbare rivieren en meren, want er moest natuurlijk gevist worden.

Dit gebied is voor Roland en mij geen onbekend terrein omdat we er al meerdere keren met succes hebben gevist. Het afgelopen jaar zijn Roland en ik hier ook met Nico Limburg geweest. Dus gauw een paar aanpassingen gedaan in onze vismaterialen en vertrokken. Zondagmorgen om 1.00 uur reden we richting Italië. De reis is zonder al te veel problemen voor ons doen en best nog vlot (maar 16 uur) gegaan.  Bij hotel Posta in Comano Terme werden we weer geweldig ontvangen met een wel verdiend koud biertje door Tanja Quetti, zowel eigenaresse  als onze top gastvrouw. Met haar regelen we ook altijd onze vergunningen.

Op de 1e dag probeerden we de Sarca op diverse plekken in de buurt van het hotel uit. We visten er met zowel de tjechnimf als de droge vlieg. Het was wel even inkomen. De Sarca is een van de hoofdrivieren in het gebied en heeft voor elke vistechniek wel mooie hotspots. We vingen vrij vlot onze eerste vissen en dat is toch altijd lekker, want de rest komt vanzelf wel. We vingen alle drie leuke bruine en regenboogforellen.

Op de 2e dag hadden we het plan gemaakt om het Lago Nambino te bevissen, wat een geweldig mooi meer is. Voor mij qua uithoudingsvermogen altijd een hele uitdaging om deze pittige berg te beklimmen. Maar als je dan boven bent, dan waan je je in een ansichtkaart. Het werd tijd dat Nick zich ook ging bezighouden met de droge vlieg i.p.v. de tjechnimf. Met de droge vlieg had Nick nog niet heel veel ervaring, maar dat zou snel veranderen. Net als bij Nico het voorgaande jaar, mocht Nick zijn eerste worpen maken op de heel voorzichtige forellen en dat ging hem verdraaid goed af.  Alleen moest hij even wennen dat hij met 0.06 of 0.07 mm tippet moest vissen in dit kraakheldere water op super schuwe vissen. Ook hier nadat de wind wat ging liggen op een wel heel mooie manier bruine forel gevangen op de droge vlieg.

Dag drie op weg naar Nambrone omdat Nick nog niet voldaan was van het vliegvissen met de droge vlieg. Ook hier weer glashelder water met een goed bestand aan forel waar je ook een hele dag nodig hebt om het gebied goed uit te vissen. Alle drie best veel gevangen in dit geweldige gebied. Hier hebben we niet de hele dag gevist, want we hadden plannen om nog een etappe hoger te gaan vissen. Eerst met de auto een flink stuk geklommen en vervolgens nog een pittige wandeling gemaakt.  Lago di Nambrone is met dik 2000 meter wel een van de hoogste plekken die we bevist hebben. Bomen doen het daar niet meer, maar de forel wel. Je gaat hier niet voor groot of aantallen. Nee, je gaat hier heen voor de beleving. Gewoon het meemaken om op deze hoogte te vissen met een adembenemend uitzicht rondom je heen. We hebben hier bijzonder leuk bruine forel en beekridders gevangen. Na wat sfeerplaatjes gemaakt voor het thuisfront weer een uurtje teruggereden naar het hotel.  

Op dag vier was het na een flinke wandeldag van gisteren vandaag fietsen (moutainbike)  en wandelen in het Alto Chiese gebied Di Campiglio. Ook dit gebied ligt ongeveer een uurtje rijden van het hotel. Vergunningen hadden we al opgehaald in Tione en tevens onze mountainbikes gereserveerd. Dit gebied is zo veelzijdig, dat we er de eerst volgende trip er zeker twee dagen zullen verblijven. Van stroompjes tot watervallen en van pocked vissen tot gladde plateaus: alles is hier mogelijk. Ook hier heel leuk hoofdzakelijk gespotte vis gevangen. Wie wil dat nou niet? Was lichamelijk wel een pittig dagje met het fietsen en klauteren. Maar na afloop wel voldaan weer naar het hotel voor een lekkere douche en een altijd goed verzorgde maaltijd.

Dag vijf was alweer de laatste dag van ons Italiaans avontuur. Als je in dit gebied vist moet je ook de Arno hebben bevist. We weten uit ervaring, dat het geen makkelijke rivier is (veel klim en klauter werk), maar wel een met uitdagingen. We hebben onze visjes getikt, maar het was wel werken. We hebben als afsluiter  lees afkicken) nog wat stekken in de Sarca bevist. Hier vingen we ook weer bruine en mooie regenboog forellen. Moe en lekker rozig toch maar meteen de auto weer ingedeeld en daarna een lekker biertje gepakt. Maar zo als altijd komt aan alles weer een einde zo ook aan onze vistrip met een verrassende wending aan het begin. 

We kijken dus terug op een zeer geslaagde vistrip met mooi weer in een prachtige omgeving. De terugreis verliep in principe ongeveer zoals de heenweg. Veel oponthoud, maar wel weer samen veilig thuis. Dus ook deze veiling hoofdprijs is dus weer prima besteed.