De eerste keren met de boot viel de vangst echter erg tegen. Soms wel enkele betere baarzen maar dan verder weinig actie, of juist veel actie maar voornamelijk kleine baarzen. Soms zo klein dat er bijna wel van doodsverachting sprake moest zijn. Baarsjes, soms amper groter dan de streamer, die volop de vlieg pakten, daarbij de indruk wekkend veel groter te zijn. Een enkele keer zaten er enkele maatse baarzen tussen, maar een dertiger vingen we die eerste twee weken maar een keer.

Halverwege juni gingen we het weer eens proberen op de Crommenije in het zuiden van het Alkmaardermeer/Kromme Stierop. Voordat we zelfs maar de hengels volledig opgetuigd hadden kregen we bezoek van een boot van Dil die onze vergunning wel wilde zien. Geen probleem wat ons betrof natuurlijk en zoals de bemanning zelf al aangaf, het was ook een pret controle. Verder hadden ze naar eigen zeggen ook niet veel te doen met dat mooie weer. Overigens was het voor mij de eerste keer in 15!!! jaar dat er door iemand van Dil naar mijn vergunning gevraagd werd. De dag zelf leverde in eerste instantie niet veel op, voornamelijk veel kleine baarsjes in de Crommenije. Toen we echter weer een stukje de Kromme Stierop opvoeren vonden we wel opeens een schooltje mooie baarzen. Geen grote school maar uiteindelijk konden we er vier van iets boven de 30 cm vangen. De verdere dag konden we nog maar een paar visjes vangen en het werd ook zo warm dat we de visdag wat vroeger dan normaal beëindigden. De koude drankjes na afloop bij mij thuis waren aanlokkelijker dan door dobberen in de hete zon. Met dit weer ook geen whisky na afloop maar een lekker koud biertje c.q. appelcider met ijs.

De visdag de week daarop was het ook wel warm maar gelukkig niet zo moordend heet als de week daarvoor. Weer veel kleine baars en maar enkele wat betere. Hans stapte op een gegeven moment over op nimfen haakje 10/12 en ving daarmee een groot aantal kleine baarsjes die de nimfen soms tot in het water oppervlakte volgden en ze daar alsnog grepen maar met streamers van 6/7 cm op een haak F 314 6 ving ik ze ook alhoewel wel veel minder.

……. uiteindelijk weer een goede visdag

De laatste visdag, 29 juli, was echt een duidelijk betere visdag en deze keer zowaar aan de buitenkant van de Dodde, een stuk water waar we deze maand nog amper vis gevangen hadden. Het was ook prima visweer, een matige NW wind en een lekkere temperatuur. We zijn eigenlijk de hele dag amper van de Dodde af geweest. Het was ook niet nodig want we hadden voortdurend aanbeten, en vingen ook veel vis. Niet alleen de kleinere maten, al vingen we er daar ook heel veel van maar ook een flink aantal maatse baarzen tot rondom de 30 cm. De grootste baars was 35 cm, mooi zwaargebouwd en prachtig van kleur.

De goede vangst op de Dodde was trouwens ook opmerkelijk. Over het stuk waar we nu succes hadden varen we eigenlijk wel elk jaar als we het meer opgaan maar de laatste twee, drie jaar vingen we er amper baarzen. Terwijl juist weer in de daaraan voorgaande jaren we tijdens een visdag niet eens veel verder kwamen dan de Dodde omdat we daar zulke grote scholen baars aantroffen. Apart !!

De eerste dagen op het meer hadden de wat meer gekleurde streamers de voorkeur maar daarna was een zwarte slanke streamer, zeker de laatste dag, favoriet. Mocht dat in augustus en september doorzetten dan zal ik een foto en bindpatroon van de desbetreffende streamer meenemen in het verslag. Dit is weliswaar een ander patroon dan anders maar op zich werken zwarte streamers voor Hans en mij vaak erg goed op het Alkmaardermeer, ook als er minder doorzicht is.

Opvallend was ook dat maar enkele baarzen diep gehaakt werden. Aan de andere kant was daarvan waarschijnlijk de consequentie dat veel baarzen voortijdig losschoten, zowel kleinere als grotere baars. Dat is dan jammer maar beter dan dat je regelmatig een streamer van achter uit de bek van een baars moet peuteren, ook al vissen we weerhaakloos.

Het kanaal en de uitwaterende Bergerringvaart heb ik maar een of twee keer bevist zonder resultaat. Meestal stond de stroming verkeerd en/of was het water te troebel.

Is er nog wel whisky gedronken in de afgelopen maanden? Jazeker, al kwam de fles deze keer maar hooguit voor de helft leeg. Gedeeltelijk door het warme weer waardoor wat kouds de voorkeur had maar ook omdat we pas eind juni weer aan gezamenlijk vissen toe kwamen. En de fles whisky wordt nu eenmaal alleen aangesproken na een gezamenlijke visdag.

De fles whisky die deze periode ingezet werd was een Arran single malt, niet de reguliere Arran 10 years old maar de wat jongere Arran Robert Burns. Een mildere variant van de reguliere Arran die ook zacht is, maar de Robert Burns is zelfs nog wat zachter en zelfs fruitiger van smaak.

Om het restant in de fles Arran wat over was na 29 juli heb ik mij de afgelopen dagen bekommerd. Volgende week, in augustus, is het weer aan Hans om een keuze te maken uit het aanbod single malts wat ik nog in de kast heb staan. Dat worden er wel steeds minder, tenminste wat het aantal merken betreft omdat ik mij de laatste tijd wat meer concentreer op de meest favoriete single malts en dat zijn toch overwegend de wat zachtere whisky`s. De tijd van “peaty” is echt wel voorbij. Blijkbaar wordt niet alleen whisky zachter naarmate ze ouder wordt, ook de smaak van ouder wordende vliegvissers!