Een week voor vertrek werd Roland een avondje uitgenodigd om ons rijkelijk te bedelen met informatie over goede stekken en - heel nuttig - waar wij de verschillende vergunningen konden verkrijgen. De weervooruitzichten zagen er niet heel gunstig uit, de maandag werd een mooie dag maar de rest van de week werd er veel regen voorspeld. Uiteindelijk bleken wij het geluk aan de vliegvisbroek te hebben hangen, want alle regen viel om het gebied heen en bij ons slechts wat lichte miezerregen in de avond en nacht. Het Pension Basta bleek een onderkomen waar wij zeer tevreden over konden zijn, het ademde letterlijk de vliegvissport uit door vele foto’s van grote vissen, oude vliegvishengels, opgezette vissen. Ook zat er iedere dag de vliegbindende gastheer aan een grote tafel die tevens dienst deed als eettafel voor het hele gezin. De vrouw des huizes verzorgde ons met uitgebreide ontbijtjes, zakjes om middaglunch mee te nemen en gevulde bierglazen. Een van de zonen diende als kok, de menukaart was gevuld met alles wat de visserij en jacht kan opbrengen zoals biefstukken van hert, zwijn of ree en visgerechten van forel, snoek en karper. Kortom, wij kwamen niets tekort en waarschijnlijk een kilootje of wat in omvang erbij.

De maandagmiddag zijn we na de vergunningen geregeld te hebben gaan vissen in het middenstuk van de Vltava tussen het dorp Vyssi Brod en Rozmberk. We gebruikten allemaal de Tjech techniek met zware nimfen in een snelstromend stuk, en vingen allemaal snel van de nul met wat kleinere vissen. Ik had geluk om na een uurtje in de uitstroom van een kanaaltje een grote regenboog te vangen. De #3 hengel en 12 honderdste waren maar net voldoende om de hard vechtende vis te landen. In het zelfde stukje water ving ik nog drie mooie regenboogforellen. Inmiddels was ik gezien de grote en vechtlust van de vissen opgeschaald naar een 17 honderdste fluorcarbon onderlijn.

Helaas kwam aan het bevissen van dit stuk water een einde, omdat wij door een van de beheerders gesommeerd werden elders te gaan vissen daar het stuk tussen de stuw bij Vyssi Brod en de stuw bij Rozmberk gereserveerd was voor de wedstrijdvissers van een wedstrijd komend weekend. Wel vriendelijk was dat de man in kwestie ons twee plekken opgaf waar pas een flinke hoeveelheid vis was uitgezet.

Toch wel teleurgesteld dat we het o.i. het mooiste stuk van de rivier niet mochten bevissen, zijn we de rest van de middag in het brede stuk rivier bij Vyssi Brod gaan vissen. Dat er vis was uitgezet, bleek geen leugen. Marcel stond bij een grote brug de ene vis na de ander te vangen, aan het eind van de middag hadden we allen de dubbele cijfers gehaald met prachtige bronforellen en regenbogen.  Zeer tevreden gingen we daarna aan het bier en de forse biefstukken en keken we terug op een zeer geslaagde dag en start van de week.

Dinsdag bleek, ondanks dat de verwachte regen uit bleef, het rivierpeil fors te  zijn gestegen. Op de waterstand app was te zien dat er meer dan 40 cm bijgekomen was. Toch maar proberen bij de stekken waar we gisteren zoveel succes hadden, maar het lukte pas na een uur vissen en toen het water in een snel tempo begon te zakken niet de aantallen van de vorige dag maar toch regelmatig wat mooie regenboog en bronforellen te vangen. De middag besloten we de bovenloop van de Vltava te gaan bevissen, het was een flink stuk rijden. De rivier heeft daar een geheel ander karakter, we vonden een mooi stuk met verschillende waterloopjes. In tegenstelling tot de grote hoeveelheid water waar we die ochtend hadden gevist was dit totaal “different cook” en een kolfje naar Milco’s hand. Weg met de nimfen en de kleinste droge vliegjes vonden hun weg in de stroompjes. Dat leverde allerlei kleine vlagzalmpjes en serpelingen op, niet te vergelijken met de door de grote stuwmeren gevoede rivier.

De woensdag was de stuw weer open gezet en de Vltava niet te bevissen, en opportunistisch maakten we gebruik van het grote gebied wat de vergunning bestrijkt. We weken uit naar Kaplice waar de Malse doorstroomd. Dat bleek een leuk kronkelend riviertje te zijn met veel kleine stroomversnellingen en keien met daarachter diepere gaten. Overigens was hier het waterpeil net als de bovenloop van de Vltava erg laag. We vingen wat serpelingen en ik pakte een regenboog, maar het begon op te vallen dat er pas één bruine forel was gevangen.

Gelukkig was donderdag de stuw weer dicht gezet en konden wij weer los op de Vltava, en vanaf het pension hebben we twee stekken stroomafwaarts bevist. We kregen informatie van Robert Tervoort die samen met Rene Koops ook in het pension was. De bruine forellen zouden massaal aanwezig zijn en zich onder de graskanten verschuilen. Maar wat wij ook probeerde het enige wat massaal te vangen was waren de serpelingen. Van de bruine forellen ontbrak elk spoor, ook de regenboog en bronforellen vingen we hier niet.

Die middag zijn we het stuk na de stuw bij Romzberk gaan vissen, breed snelstromend water met diepe stukken. Hier bleek de regenboog in grote mate aanwezig, met af en toe een bronforel. Ook de laatste dagen hebben we hier goed en grote vissen gevangen en de nodige vissen verspeeld.

Naast deze uitgezette, grote vissen waren er ook verassingen, ik heb doubletten baars gevangen en een mooie barbeel. Marcel heeft volgens Nico een record kopvoorn net boven het landingsnetje van Nico weten te drillen maar tot afgrijzen van Nico loste de vis van de haak voordat hij het net onder de vis kon schuiven. Wij hebben een zeer geslaagde visvakantie gehad en veel en mooie vissen gevangen. Het enige waar een zorgelijke vraagteken bij gezet kan worden is dat de bruine forel geheel verdwenen lijkt te zijn en de hoteleigenaar bevestigde dat. Over de reden daarvan werd gespeculeerd waaronder dat het mogelijk komt door het schoonmaken van de grote dam met giftige stoffen die in het water terecht zijn gekomen maar dat kon niet bevestigd worden.

Marcel was de laatste dag jarig en op ons verzoek had de kok een taart gemaakt die door de hele familie met felicitaties gegeven werd. De vliegbindende pensioneigenaar bleek de hele dag een variëteit aan vliegen gebonden te hebben die hij aan Marcel cadeau gaf. De ochtend bij het vertrek werden we door de hele familie uitgezwaaid, en wat ons betreft was het tot weerziens.